Lagasafn.  Ķslensk lög 1. febrśar 2006.  Śtgįfa 132a.  Prenta ķ tveimur dįlkum.


Lög um eignarrétt og afnotarétt fasteigna

1966 nr. 19 6. aprķl

Ferill mįlsins į Alžingi.   

Tóku gildi 6. maķ 1966. Breytt meš l. 43/1978 (tóku gildi 1. jan. 1979), l. 30/1980 (tóku gildi 29. maķ 1980), l. 20/1991 (tóku gildi 1. jślķ 1992), l. 23/1991 (tóku gildi 17. aprķl 1991), l. 90/1991 (tóku gildi 1. jślķ 1992), l. 92/1991 (tóku gildi 1. jślķ 1992 nema 103. gr. sem tók gildi 9. jan. 1992), l. 133/1993 (tóku gildi 1. jan. 1994; EES-samningurinn: V. višauki tilskipun 64/221/EBE, VII. višauki tilskipun 67/43/EBE, V. višauki tilskipun 68/360/EBE og 72/194/EBE, VIII. višauki tilskipun 73/148/EBE, 75/34/EBE og 75/35/EBE, VII. višauki tilskipun 77/249/EBE og 89/48/EBE, VIII. višauki tilskipun 90/364/EBE, 90/365/EBE og 90/366/EBE), l. 14/1997 (tóku gildi 26. mars 1997; EES-samningurinn: XII og VIII. višauki), l. 136/2001 (tóku gildi 31. des. 2001) og l. 76/2002 (tóku gildi 17. maķ 2002).

1. gr. [Enginn mį öšlast eignarrétt eša afnotarétt yfir fasteignum į landi hér, žar į mešal veiširétt, vatnsréttindi eša önnur fasteignaréttindi, hvort sem er fyrir frjįlsa afhendingu eša naušungarrįšstöfun, hjśskap, erfšir eša afsal, nema žeim skilyršum sé fullnęgt sem nś skal greina:
   
1. Ef einstakur mašur er žį skal hann vera ķslenskur rķkisborgari eša meš lögheimili į Ķslandi …1)
   
2. Ef fleiri menn eru meš ķ félagi og ber hver fulla įbyrgš į skuldum félagsins žį skulu žeir allir vera ķslenskir rķkisborgarar eša meš lögheimili į Ķslandi samfellt ķ a.m.k. fimm įr.
   
3. Ef félag er og bera sumir fulla en sumir takmarkaša įbyrgš į skuldum félagsins žį skulu žeir er fulla įbyrgš bera allir vera ķslenskir rķkisborgarar eša meš lögheimili į Ķslandi samfellt ķ a.m.k. kosti fimm įr.
   
4. Ef félag er, žar sem enginn félaga ber fulla įbyrgš į skuldum félagsins, eša stofnun žį skal félagiš eša stofnunin eiga hér heimilisfang og varnaržing og stjórnendur allir vera ķslenskir rķkisborgarar eša meš lögheimili į Ķslandi samfellt ķ a.m.k. fimm įr. Ķ hlutafélögum skulu 4/5 hlutar hlutafjįr vera eign ķslenskra rķkisborgara og ķslenskir rķkisborgarar fara meš meiri hluta atkvęša į hluthafafundum.
[Rįšherra veitir leyfi til aš vķkja frį skilyršum 1. mgr.:
   
1. Samkvęmt umsókn frį žeim sem hefur rétt til aš stunda atvinnurekstur hér į landi og vill öšlast eignarrétt eša afnotarétt yfir fasteign til beinnar notkunar ķ atvinnustarfsemi sinni eša til aš halda žar heimili.
   
2. Ef annars žykir įstęša til.]2)
[Leggja skal fyrir rįšherra samninga, afsöl eša önnur heimildarskjöl vegna eignar- og afnotaréttinda sem eru hįš leyfi skv. 2. mgr. og öšlast gerningurinn ekki gildi fyrr en rįšherra hefur stašfest hann meš įritun sinni. Ķ reglugerš mį kveša nįnar į um form og efni umsóknar um žetta.]3)]4)
[Žrįtt fyrir įkvęši 1.–3. mgr. žarf ekki aš afla leyfis rįšherra:
   
1. Žegar um er aš ręša leigu į fasteign eša réttindi yfir henni og leigutķmi eša annar réttindatķmi er žrjś įr eša skemmri eša uppsögn įskilin meš ekki lengri en įrs fyrirvara.
   
2. [Žegar sį sem ķ hlut į nżtur réttar hér į landi samkvęmt reglum samnings um Evrópska efnahagssvęšiš um frjįlsa fólksflutninga, stašfesturétt, žjónustustarfsemi eša fjįrmagnsflutninga [eša samsvarandi įkvęša ķ stofnsamningi Frķverslunarsamtaka Evrópu].5)]6) Rįšherra setur nįnari reglur7) um til hvaša fasteigna žessi réttur tekur og framkvęmd réttarins aš öšru leyti.]8)
   1)
L. 136/2001, 1. gr. 2)L. 133/1993, 20. gr. 3)L. 133/1993, 21. gr. 4)L. 23/1991, 8. gr. 5)L. 76/2002, 2. gr. 6)L. 14/1997, 1. gr. 7)Rg. 702/2002. 8)L. 133/1993, 22. gr.
2. gr. Eigi veršur krafist afsals į eign eša réttindum, sem leyfis žarf til samkvęmt 1. gr., nema leyfiš sé įšur fengiš. Ef žaš fęst eigi, er rįšstöfunin ógild, enda į kaupandi žį rétt til aš fį žegar endurgoldiš žaš, er hann kann aš hafa greitt.
3. gr. [Nś er beišst žinglżsingar į skjali sem kvešur į um réttindi sem leyfi žarf til skv. 1. gr. eša eru undanžegin leyfi skv. 2. tölul. 4. mgr. 1. gr. og skal žį synjaš žinglżsingar uns sannaš er aš leyfis sé aflaš eša skilyrši séu fyrir undanžįgu.]1)
   1)
L. 133/1993, 23. gr.
4. gr. Nś hefur rįšherra …1) fengiš vitneskju um, aš mašur, sem eigi fullnęgir skilyršum laga žessara, hafi öšlast réttindi žau yfir fasteign, er getur ķ 1. gr., og skal hann žį setja honum frest til aš koma mįlinu ķ löglegt horf, meš žvķ aš fį leyfi žaš, er vantar, eša annars kostar meš žvķ aš fį rift kaupunum (2. gr.) eša meš žvķ aš lįta réttindin af hendi til annars manns, er öšlast megi žau aš lögum, ef seljandi heldur fast viš samninginn. Frestur žessi mį eigi styttri vera en 6 mįnušir og eigi lengri en 3 įr. [Įkvöršun sinni um žetta efni lętur rįšherra žinglżsa į varnaržingi fasteignar svo fljótt sem unnt er.]2)
   1)
L. 43/1978, 2. gr. 2)L. 43/1978, 3. gr.
5. gr. Nś hefur ašili eigi sżnt fullt skilrķki fyrir žvķ, aš mįliš sé komiš ķ löglegt horf, įšur en fresturinn er śtrunninn, og lętur rįšherra žį selja eignarréttinn eša afnotaréttinn [meš naušungarsölu įn undangenginnar įskorunar til eiganda. Eigandi fęr žaš greitt af söluveršinu],1) sem honum hefši boriš, ef hann hefši veriš löglega kominn til eignar eša afnota.
   1)
L. 90/1991, 91. gr.
6. gr. Nś er eigandi fasteignar eša afnota hennar ķ hjśskap, en hitt hjóna fullnęgir ekki skilyršum laga žessara til aš mega öšlast žess konar eignarrétt eša afnotarétt, og skal eignarrétturinn žį vera séreign hans, sem ekki veršur skert meš kaupmįla. Viš [fjįrslit milli hjóna]1) telst eignarrétturinn til hjśskapareignar, nema kaupmįli standi til annars. Um mįliš fer sķšan eftir įkvęšum 7. gr., meš afbrigšum eftir atvikum.
   1)
L. 20/1991, 136. gr.
7. gr. Nś erfir mašur eignarrétt yfir fasteign eša afnotarétt, sį er eigi getur oršiš löglegur eigandi aš honum nema meš sérstöku leyfi, og skal [sżslumašur]1) žį gera rįšherra višvart. Fer sķšan um žetta mįl sem segir ķ 4. og 5. gr., meš afbrigšum eftir atvikum.
   1)
L. 20/1991, 136. gr.
8. gr. Nś veršur sś breyting į, aš mašur, er öšlast mįtti réttindi yfir fasteign įn žess aš fį leyfi skv. 1. gr., missir žar greind skilyrši, og skal žį fara eftir įkvęšum 4. og 5. gr., meš afbrigšum eftir atvikum.
9. gr. Nś hefur erlendur rķkisborgari fengiš leyfi žaš, er getur ķ 1. gr., og skal honum žį skylt ef hann er eigi sjįlfur heimilisfastur hér į landi, aš hafa umbošsmann heimilisfastan ķ [žvķ umdęmi žar sem réttindum yfir eigninni er žinglżst]1) og skal hann vera fyrirsvarsmašur eiganda ķ öllum mįlum, er eignina varša, svo aš jafngilt sé sem hann hefši žaš sjįlfur gert, og skal [sżslumanni]1) ķ žeirri žinghį skżrt frį nafni og heimili umbošsmanns og žaš žinglesiš. Aš öšrum kosti nefnir [sżslumašur]1) honum umbošsmann į hans kostnaš, er hann sé bundinn viš, og lętur žinglesa og skrį žaš umboš.
   1)
L. 92/1991, 44. gr.
10. gr. Nś į mašur, er lög žessi öšlast gildi, réttindi, sem um ręšir ķ 1. gr., meš lögmętum hętti samkvęmt įkvęšum laga um eignarrétt og afnotarétt fasteigna, nr. 63 28. nóvember 1919, og raskast žau réttindi žį ekki viš breytingu žessara laga į reglum žeirra laga um žetta efni.
11. gr. [1.–10. gr. laga žessara taka eigi til annarra rķkja, aš žvķ er varšar rétt yfir fasteignum til afnota fyrir sendirįšsskrifstofur og bśstaši forstöšumanna sendirįša eša fasteignum, sem žau rķki eignast til ķbśšar fyrir ašra starfsmenn sendirįša sinna.
Kaupsamninga eša afsöl fyrir fasteignum, sem um ręšir ķ 1. mgr., skal leggja fyrir dómsmįlarįšuneytiš og öšlast gerningurinn eigi gildi fyrr en rįšuneytiš hefur samžykkt hann meš įritun sinni.]1)
   1)
L. 30/1980, 1. gr.
[12. gr. Lög žessi taka eigi til žegna annarra rķkja, aš žvķ leyti sem žau kynnu aš koma ķ bįga viš millirķkjasamninga, sem Ķsland er ašili aš.]1)
   1)
L. 30/1980, 2. gr.