Lagasafn. Íslensk lög 1. október 2003. Útgáfa 129. Prenta í tveimur dálkum.
Lög um meinatækna
1980 nr. 99 29. desember
Tóku gildi 2. janúar 1981.
1. gr. Rétt til þess að starfa sem meinatæknir hér á landi og kalla sig meinatækni hefur sá einn, sem til þess hefur fengið leyfi heilbrigðisráðherra.
2. gr. Leyfi skv. 1. gr. má aðeins veita þeim, sem lokið hafa prófi frá meinatæknadeild Tækniskóla Íslands.
Einnig má veita þeim leyfi, sem lokið hafa hliðstæðu námi erlendis, sé námið viðurkennt sem slíkt af heilbrigðisyfirvöldum þess lands þar sem námið er stundað. Áður en leyfið er veitt samkvæmt þessari málsgrein skal leita umsagnar Meinatæknafélags Íslands og meinatæknadeildar Tækniskóla Íslands.
3. gr. Takmarkað og/eða tímabundið starfsleyfi má einnig veita þeim, sem eru í starfi, þegar lög þessi öðlast gildi en uppfylla ekki skilyrði 2. gr. Slíkt leyfi má því aðeins veita, að fyrir liggi umsögn Meinatæknafélags Íslands. Slíku leyfi fylgir ekki réttur til þess að kallast meinatæknir.
4. gr. Óheimilt er að ráða til meinatæknastarfa aðra en þá sem hafa starfsleyfi samkvæmt lögum þessum.
5. gr. Meinatækni ber að þekkja skyldur sínar, viðhalda þekkingu sinni og tileinka sér nýjungar, er varða starfið.
6. gr. Meinatæknar skulu aðeins starfa undir handleiðslu og á ábyrgð sérfræðings á viðkomandi sviði.
7. gr. Meinatækni er skylt að gæta þagmælsku um atriði, sem hann fær vitneskju um í starfi sínu og leynt skulu fara skv. lögum eða eðli máls. Þagnarskylda helst þótt viðkomandi hafi látið af störfum.
8. gr. Um meinatækna gilda, að öðru leyti og eftir því sem við getur átt, reglur læknalaga nr. 80 23. júní 19681) með áorðnum breytingum. Reglur læknalaga gilda m.a. um sviptingu og endurfengi starfsréttinda, og um refsingu vegna brota meinatækna.
1)Nú l. 53/1988.
9. gr. Með mál út af brotum gegn lögum þessum skal farið að hætti opinberra mála.
10. gr. Ráðherra getur í reglugerð sett nánari ákvæði um framkvæmd laga þessara.1)
1)Rg. 186/1976, sbr. 445/1979.