Lagasafn.  Ķslensk lög 1. október 2003.  Śtgįfa 129.  Prenta ķ tveimur dįlkum.


Lög um rįšstafanir til varnar žvķ, aš skipum sé leišbeint viš ólöglegar fiskveišar

1936 nr. 83 23. jśnķ

Tóku gildi 23. jśnķ 1936. Breytt meš l. 10/1983 (tóku gildi 25. mars 1983), l. 19/1991 (tóku gildi 1. jślķ 1992 nema 1. og 3. mgr. 29. gr. sem tóku gildi 17. aprķl 1991) og l. 82/1998 (tóku gildi 1. okt. 1998).

1. gr. Hver sį, sem sendir eša tekur į móti skeyti — hvort heldur er loftskeyti eša talskeyti — til eša frį skipi, sem ętla mį, aš sé aš veišum hér viš land, skal skyldur aš leggja fram lykil aš hverju dulmįli, sem notaš kann aš vera viš skeytasendinguna. Žaš er m.a. dulmįl samkvęmt lögum žessum, ef notaš er ķ skeyti mįl ķ óvenjulegri merkingu.
2. gr. Hver sį, sem sendir skeyti til eša frį veišiskipi, skal undirrita į hverju slķku skeyti drengskaparvottorš um žaš, aš ekkert sé ķ efni skeytisins, sem stušlaš geti aš brotum į fiskveišalöggjöfinni, foršaš sökunaut viš töku eša gefiš veišiskipi bendingu um feršir varšskipanna. Undirrita mį slķkt drengskaparvottorš ķ eitt skipti fyrir öll hjį landssķmastjóra.
Starfsmenn loftskeytastöšva eša lofttalstöšva mega ekki afgreiša dulmįlsskeyti til eša frį veišiskipi fyrr en fyrir žį hefur veriš lagšur lykill aš skeytunum, og skulu žeir žżša skeytin, eftir žvķ sem kringumstęšur leyfa og įstęšur žykja til. Žyki loftskeytamanni skeyti eša skeytavišskipti aš einhverju leyti grunsamleg, skal hann stöšva afgreišslu slķkra skeyta og gera landssķmastjóra žegar ķ staš ašvart, en hann rannsakar mįliš nįnar og tilkynnir dómsmįlarįšherra.
Undanžegin žessum įkvęšum eru skeyti frį śtlöndum og frį erlendum skipum um ķslenskar strandastöšvar til skipa ķ hafi. Žyki loftskeytamanni skeyti žau eša skeytavišskipti, er um ręšir ķ žessari mįlsgrein, aš einhverju leyti grunsamleg, skal hann žegar gera landssķmastjóra ašvart, en hann tilkynnir dómsmįlarįšherra.
3. gr. Öll skeyti til og frį veišiskipum eša milli veišiskipa — hvort heldur eru loftskeyti, talskeyti eša lofttal — skulu rituš į skeytaeyšublöš og send landssķmastjórninni aš lišnum hverjum mįnuši, en landssķminn geymir žaš aš minnsta kosti ķ 5 įr.
„Oršsendingar“ til og frį veišiskipum eru stranglega bannašar, nema ķ lķfshįska, ašrar en žęr, sem eingöngu snerta loftskeytažjónustuna, enda skulu afrit af žeim fylgja meš skeytunum.
Til frekara eftirlits ber starfsmönnum strandastöšva landssķmans og loftskeytamönnum į varšskipunum aš taka og skrį, eftir žvķ sem žeim er frekast unnt, loftskeyta- og talstöšvaskipti milli veišiskipa innbyršis og senda mįnašarlega til landssķmastjórnarinnar.
Dómsmįlarįšuneytiš hefur hvenęr sem er ašgang aš öllum žeim plöggum, er varša greint eftirlit, enda hafi sį eša žeir, sem dómsmįlarįšherra śtnefnir til žess, undirritaš žagnarheiti samkvęmt fyrirmęlum alžjóšareglugeršar žar um.
4. gr. Meš reglugerš mį įkveša nįnar um framkvęmd laga žessara og refsa fyrir brot į reglugeršinni sem eftir lögunum.
5. gr. Hver sį, sem sannur veršur aš žvķ, meš skeytum, firštali, ljósmerkjum eša į hvern annan hįtt, aš hafa ętlaš aš stušla aš brotum į fiskveišalöggjöfinni, forša sökunaut frį töku eša gefa veišiskipi bendingar um feršir varšskipanna, skal sęta [sekt eša [fangelsi allt aš 1 įri]1) eša fangelsi allt aš 2 įrum, ef sakir eru miklar eša brot ķtrekaš].2)
Önnur brot į lögum žessum varša sektum, nema žyngri refsing sé lögš viš aš lögum.
   1)
L. 82/1998, 148. gr. 2)L. 10/1983, 44. gr.
6. gr. …1)
   1)
L. 19/1991, 194. gr.