Lagasafn. Uppfęrt til 1. jślķ 2003. Śtgįfa 128b. Prenta ķ tveimur dįlkum.
Lög um tryggingagjald
1990 nr. 113 28. desember
Tóku gildi 31. desember 1990, komu til framkvęmda skv. fyrirmęlum ķ 20. gr. Breytt meš l. 111/1992 (tóku gildi 31. des. 1992; komu til framkvęmda skv. fyrirmęlum ķ 45. gr.), l. 122/1993 (tóku gildi 1. jan. 1994; komu til framkvęmda skv. fyrirmęlum ķ 38. gr.), l. 74/1994 (tóku gildi 1. maķ 1994; komu til framkvęmda skv. fyrirmęlum ķ 2. gr.), l. 32/1995 (tóku gildi 1. aprķl 1995; komu til framkvęmda skv. fyrirmęlum ķ 4. gr.), l. 141/1995 (tóku gildi 1. jan. 1996; komu til framkvęmda skv. fyrirmęlum ķ 6. gr.), l. 156/1996 (tóku gildi 1. jan. 1997; a-lišur 1. gr. kom til framkvęmda skv. fyrirmęlum ķ 4. gr.), l. 66/1997 (tóku gildi 1. jślķ 1997), l. 130/1997 (tóku gildi 1. jan. 1998 nema 12. gr. sem tók gildi 30. des. 1997), l. 148/1998 (tóku gildi 1. jan. 1999), l. 84/2000 (tóku gildi 1. įgśst 2000), l. 95/2000 (tóku gildi 6. jśnķ 2000; komu til framkvęmda skv. fyrirmęlum ķ 36. gr.), l. 102/2000 (tóku gildi 6. jśnķ 2000), l. 156/2000 (tóku gildi 1. jan. 2001; komu til framkvęmda skv. fyrirmęlum ķ 2. gr.), l. 34/2002 (tóku gildi 7. maķ 2002), l. 51/2002 (tóku gildi 1. jślķ 2002), l. 65/2002 (tóku gildi 17. maķ 2002) og l. 134/2002 (tóku gildi 1. jan. 2003).
I. kafli. Almenn įkvęši.
Upphafsįkvęši.
1. gr. Launagreišendur skulu inna af hendi sérstakt gjald, tryggingagjald, af greiddum vinnulaunum, žóknunum, reiknušu endurgjaldi og öšrum tegundum greišslna og launa eftir žvķ sem nįnar segir ķ lögum žessum.
[Tryggingagjald samkvęmt lögum žessum er samsett af tveimur gjöldum, almennu tryggingagjaldi og atvinnutryggingagjaldi.]1)
Tryggingagjald skal innheimt samkvęmt lögum nr. 45/1987, um stašgreišslu opinberra gjalda, meš sķšari breytingum, og lagt į meš opinberum gjöldum samkvęmt lögum nr. 75/1981, um tekjuskatt og eignarskatt, meš sķšari breytingum, nema öšruvķsi sé įkvešiš ķ lögum žessum.
1)L. 141/1995, 1. gr.
Hundrašshluti tryggingagjalds.
2. gr. [Atvinnutryggingagjald skal vera [0,8%]1) af gjaldstofni skv. III. kafla.
Fyrir lok október įr hvert skal Atvinnuleysistryggingasjóšur gefa fjįrmįlarįšherra skżrslu um fjįrhagslega stöšu sjóšsins žar sem gerš verši grein fyrir fyrirsjįanlegum śtgjöldum į nęsta fjįrhagsįri meš hlišsjón af [horfum]2) um atvinnuleysi og öšrum atrišum sem įhrif hafa į fjįrhagslega stöšu sjóšsins. Ef nišurstaša skżrslunnar gefur tilefni til aš breyta hundrašshluta atvinnutryggingagjalds skal fjįrmįlarįšherra flytja frumvarp žar aš lśtandi į Alžingi.]3)
[Almennt tryggingagjald skal vera 4,84% af gjaldstofni skv. III. kafla.]4)
[Geri launamašur eša sį sem stundar atvinnurekstur eša sjįlfstęša starfsemi samning um tryggingavernd į grundvelli išgjalds sem hann įkvaršar og hefur beinan rįšstöfunarrétt yfir, sbr. 3. mįlsl. 1. mgr. 2. gr. laga um skyldutryggingu lķfeyrisréttinda og starfsemi lķfeyrissjóša, skal almennt tryggingagjald lękka um allt aš [0,4%]5) af gjaldstofni og sį hluti tryggingagjaldsins nżttur sem išgjaldshluti launagreišanda į móti išgjaldshluta launamanns. Frįdrįttarbęr išgjaldshluti launagreišanda skal vera 10% af išgjaldshluta launamanns, žó aldrei hęrri en [0,4%]5) af gjaldstofni tryggingagjalds.
Skilyrši lękkunar skv. [4. mgr.]4) er aš mótframlag sé innt af hendi um leiš og sparnašur er dreginn af launum og rįšstafaš til ašila skv. 3. mgr. 8. gr. laga um skyldutryggingu lķfeyrisréttinda og starfsemi lķfeyrissjóša.
Viš skil į stašgreišslu tryggingagjalds skal taka tilliti til lękkunar skv. [4. mgr.]4) einu sinni į įri eins og um uppgjör fyrir desember vęri aš ręša. Um uppgjör og įlagningu gilda įkvęši V. kafla.
Mašur sem vinnur viš eigin atvinnurekstur eša sjįlfstęša starfsemi og ekki er hįšur skyldu til aš skila launaframtali, sbr. 3. mgr. 12. gr., skal gera grein fyrir frįdrįttarbęrum išgjaldshluta į sérstöku eyšublaši ķ žvķ formi sem rķkisskattstjóri įkvešur.]6)
1)L. 95/2000, 37. gr. 2)L. 51/2002, 2. gr. 3)L. 141/1995, 2. gr. 4)L. 134/2002, 1. gr. 5)L. 102/2000, 1. gr. 6)L. 148/1998, 1. gr.
Rįšstöfun tryggingagjalds.
3. gr. [Tekjur af atvinnutryggingagjaldi skulu renna til Atvinnuleysistryggingasjóšs. [Žó skulu tekjur af atvinnutryggingagjaldi vegna reiknašs endurgjalds žeirra sem falla undir gildissviš laga um Tryggingasjóš sjįlfstętt starfandi einstaklinga renna ķ hlutašeigandi deild žess sjóšs.]1)
[Tekjum af almennu tryggingagjaldi skal rįšstafaš sem hér segir:
1. Vinnueftirlit rķkisins fįi ķ sinn hlut sem nemi allt aš 0,08% af gjaldstofni skv. III. kafla. Žetta hlutfall skal įkvešiš meš reglugerš sem félagsmįlarįšherra setur ķ samrįši viš stjórn stofnunarinnar fyrir eitt įr ķ senn.
2. Stašlarįš fįi ķ sinn hlut sem nemi allt aš 0,007% af gjaldstofni skv. III. kafla.
3. Icepro fįi ķ sinn hlut sem nemi allt aš 0,001% af gjaldstofni skv. III. kafla.
4. Fęšingarorlofssjóšur fįi ķ sinn hlut sem nemi allt aš 0,85% af gjaldstofni skv. III. kafla.
5. Tekjur af almennu tryggingagjaldi umfram žaš sem įkvešiš er ķ 1.4. tölul. renni til Tryggingastofnunar rķkisins til aš fjįrmagna lķfeyris- og slysatryggingar almannatrygginga eftir reglum sem fjįrmįlarįšherra setur meš reglugerš.]2)
Um hlutdeild opinberra byggingarsjóša ķ almennu tryggingagjaldi fer eftir įkvęšum laga um Hśsnęšisstofnun rķkisins, svo og įkvęšum lįnsfjįrlaga og fjįrlaga hverju sinni.]3)
1)L. 66/1997, 1. gr. 2)L. 95/2000, 37. gr. 3)L. 141/1995, 3. gr.
II. kafli. Gjaldskyldir ašilar.
Almennt.
4. gr. Gjaldskyldur samkvęmt lögum žessum telst hver sį ašili sem innir af hendi eša reiknar greišslur sem teljast laun skv. III. kafla.
Gjaldskyldan tekur til allra launagreišenda, svo sem einstaklinga, félaga, sjóša og stofnana, sveitarfélaga og stofnana žeirra, rķkissjóšs, rķkisstofnana, erlendra verktaka og annarra žeirra ašila sem greiša laun eša hvers konar žóknanir fyrir starf. Enn fremur til allra žeirra sem vinna viš eigin atvinnurekstur eša stunda sjįlfstęša starfsemi.
Ef milligöngumašur annast launagreišslur skal hann gegna skyldum gjaldskylds ašila varšandi skil og greišslur samkvęmt lögum žessum. Sama gildir um umbošsmann sem um ręšir ķ 2. mgr. 2. tölul. 71. gr. laga um tekjuskatt og eignarskatt.
[Hafi Tryggingastofnun rķkisins fallist į umsókn um almannatryggingar hér į landi skv. 9. gr. b laga nr. 117/1993, um almannatryggingar, meš sķšari breytingum, skal heimilt aš taka viš greišslu tryggingagjalds og fullnęgja žannig skilyršum almannatryggingalaga um greišslu žess. Rķkisskattstjóra er heimilt aš setja reglur um upplżsinga- og skżrslugjöf og eftir atvikum reglur um rafręn skil samkvęmt žessari mįlsgrein.]1)
1)L. 134/2002, 2. gr.
Ašilar undanžegnir gjaldskyldu.
5. gr. Eftirtaldir ašilar eru undanžegnir tryggingagjaldi:
1.
1)
2. Erlendir žjóšhöfšingjar.
3. Sendirįš og sendiherrar erlendra rķkja, sendiręšismenn og erlendir starfsmenn viš sendirįš.
Žeir sem taldir eru ķ 2. og 3. tölul. eru žó ekki undanžegnir gjaldskyldu af launum sem žeir kunna aš greiša vegna atvika sem mundu skapa žeim skattskyldu hér į landi til tekjuskatts og eignarskatts.
1)L. 84/2000, 6. gr.
III. kafli. Gjaldstofn.
Almennt.
6. gr. Stofn til tryggingagjalds er allar tegundir launa eša žóknana fyrir starf, hverju nafni sem nefnist, sem skattskyld eru skv. 1. tölul. A- lišar 7. gr. laga nr. 75/1981. Ekki skiptir mįli ķ hvaša gjaldmišli goldiš er, hvort sem žaš er ķ reišufé, frķšu, hlunnindum, vöruśttekt eša vinnuskiptum. [Til stofns telst enn fremur endurgjald sem ber aš reikna manni sem vinnur viš atvinnurekstur lögašila žar sem hann er rįšandi ašili vegna eignar- eša stjórnunarašildar.]1)
Gjaldstofn manns [vegna stašgreišslu tryggingagjalds]2) sem vinnur viš eigin atvinnurekstur eša sjįlfstęša starfsemi skal vera jafn fjįrhęš reiknašs endurgjalds sem hann telur sér til tekna eša bar aš telja sér til tekna skv. 6. gr. laga nr. 45/1987, um stašgreišslu opinberra gjalda. Sama į viš um reiknaš endurgjald maka hans og barna innan 16 įra aldurs į tekjuįrinu.
[Gjaldstofn manns vegna vinnu hans viš eigin atvinnurekstur eša sjįlfstęša starfsemi skal vera jafnhįr fjįrhęš skv. 2. mgr. 1. tölul. A-lišar 7. gr. laga nr. 75/1981, um tekjuskatt og eignarskatt, meš sķšari breytingum, sbr. 59. gr. žeirra laga. Gjaldstofn žessi skal žó eigi vera lęgri en [748.224]3) kr. mišaš viš heilt įr.
3)]2)
1)L. 65/2002, 1. gr. 2)L. 122/1993, 36. gr. 3)L. 141/1995, 4. gr.
Laun o.ž.h.
7. gr. Til gjaldstofns skv. 6. gr. teljast mešal annars:
1. [Hvers konar laun og žóknanir, žar meš tališ įkvęšislaun, bišlaun, nefndarlaun, stjórnarlaun, launauppbętur, stašaruppbętur, orlofsfé og greišslur fyrir ónotaš orlof og framlag vinnuveitanda ķ lķfeyrissjóš
1)]2)
2. Verkfęrapeningar, flutningspeningar, fęšispeningar og žess hįttar greišslur.
3. Ökutękjastyrkir og dagpeningar. [Žó skal ekki telja til gjaldstofns greišslur dagpeninga sem heimilt er aš halda utan stašgreišslu samkvęmt lögum nr. 45/1987, um stašgreišslu opinberra gjalda, meš sķšari breytingum, og reglugeršum og starfsreglum sem settar eru meš stoš ķ žeim lögum.]2)
4. Gjafir og risnufé sem teljast kaupuppbót og eftirgjöf lįna sem telja mį aš komi ķ launa staš.
5. Laun eša žóknanir fyrir störf unnin erlendis, greidd af ķslenskum ašilum til manna sem eru heimilisfastir hér į landi.
1)L. 156/1996, 3. gr. 2)L. 111/1992, 44. gr.
Hlunnindi.
8. gr. Til tryggingagjaldsskyldra hlunninda telst mešal annars fęši, hśsnęši, fatnašur, bifreišaafnot o.ž.h. Hlunnindi žessi skal reikna til gjaldstofns į sama verši og žau eru metin til tekna samkvęmt skattmati rķkisskattstjóra. Önnur hlunnindi skulu metin til peninga eftir gangverši į hverjum staš og tķma.
Undanžįgur frį gjaldstofni.
9. gr. Undanžegnar tryggingagjaldi eru eftirtaldar greišslur:
1. Eftirlaun og lķfeyrir sem Tryggingastofnun rķkisins eša lķfeyrissjóšur greišir, enda starfi lķfeyrissjóšurinn eftir reglum sem fjįrmįlarįšherra samžykkir og sjóšurinn sé hįšur eftirliti fjįrmįlarįšuneytisins.
2. Ašrar bętur greiddar af Tryggingastofnun rķkisins, žar meš tališ fęšingarorlof, svo og slysa- og sjśkradagpeningar śr sjśkrasjóšum stéttarfélaga.
3. Bętur tryggingafélaga vegna atvinnutjóns af völdum slysa.
4. Atvinnuleysisbętur.
5. Greišslur śr rķkissjóši vegna rķkisįbyrgšar į launum.
[6. Greišslur śr Fęšingarorlofssjóši vegna fęšingarorlofs, svo og greišslur launagreišanda vegna fęšingarorlofs, žó ekki hęrri fjįrhęš en sem nemur žeim hluta slķkra greišslna sem launagreišandinn fęr endurgreiddan śr Fęšingarorlofssjóši.]1)
1)L. 156/2000, 1. gr.
IV. kafli. Stašgreišsla tryggingagjalds.
Greišslutķmabil o.fl.
10. gr. Greišslutķmabil tryggingagjalds er almanaksmįnušur nema annaš sé tekiš fram ķ lögum žessum. Gjalddagi tryggingagjalds er 1. hvers mįnašar vegna launa nęstlišins mįnašar og eindagi 14 dögum sķšar. Hafi gjaldandi eigi greitt į eindaga skal hann greiša drįttarvexti frį og meš gjalddaga. Įlag skv. 1. tölul. 2. mgr. 28. gr. laga nr. 45/1987, um stašgreišslu opinberra gjalda, reiknast ekki.
Gjaldskyldur ašili skal ótilkvaddur greiša tryggingagjald til innheimtumanns rķkissjóšs, ķ Reykjavķk tollstjóra.
Rķkisskattstjóri įkvešur hvaš skuli koma fram ķ skilagreinum og greišsluskjölum og įkvešur gerš žeirra. Um skilagreinar, svo og um yfirferš, įętlun og tilkynningar skattstjóra į stašgreišsluįri, gilda aš öšru leyti įkvęši laga nr. 45/1987, um stašgreišslu opinberra gjalda, meš sķšari breytingum.
Upplżsingar, eftirlit, višurlög o.fl.
11. gr. Įkvęši laga nr. 45/1987, um stašgreišslu opinberra gjalda, meš sķšari breytingum, skulu gilda um upplżsingar og eftirlit, višurlög og mįlsmešferš tryggingagjalds aš žvķ er varšar skil žess į stašgreišsluįri. Skulu įkvęši žeirra laga m.a. taka til drįttarvaxta, įętlunar gjaldstofns og innheimtu vanskilafjįr, žar meš tališ lögtaksréttar, stöšvunar atvinnurekstrar, refsinga, opinberrar rannsóknar og fyrningar gjaldkröfu.
V. kafli. Įlagning tryggingagjalds.
Įrleg tryggingagjaldsframtöl, įlagning, endurskošun gjalds, kęrur, innheimta o.fl.
12. gr. Allir, sem skyldir eru til aš greiša tryggingagjald samkvęmt lögum žessum, skulu, aš stašgreišsluįri lišnu, senda skattstjóra įrlega sérstakt launaframtal, ķ žvķ formi sem rķkisskattstjóri įkvešur, innan žess frests sem settur er um skil launaskżrslna žeirra er greinir ķ 92. gr. laga nr. 75/1981.
Į launaframtal skal launagreišandi fęra launagreišslur nęstlišins įrs og ašrar upplżsingar og sundurlišanir sem rķkisskattstjóra žykir viš žurfa til įkvöršunar tryggingagjalds og form eyšublašsins segir til um.
[Vegna tryggingagjalds į reiknaš endurgjald manns sem stundar atvinnurekstur eša sjįlfstęša starfsemi, maka hans og barna skal stofn gjaldsins vera sś fjįrhęš sem greinir ķ 3. mgr. 6. gr. Er ekki skylt aš gera sérstaka grein fyrir fjįrhęšinni į launaframtali. Skipta skal gjaldstofni įrsins jafnt į öll geišslutķmabil žess nema önnur skipting komi greinilega fram ķ skattgögnum gjaldanda.]1)
Viš įlagningu opinberra gjalda skal skattstjóri įkvarša tryggingagjald gjaldskylds ašila samkvęmt launaframtali hans aš geršum žeim breytingum og leišréttingum sem gera žarf į
žvķ.
Tryggingagjald skal birt ķ įlagningarskrį, sbr. 98. gr. laga nr. 75/1981, um tekjuskatt og eignarskatt.
Gjalddagi ógreidds tryggingagjalds, sem skattstjóri įkvaršar vegna hlunninda, og tryggingagjalds, sem undanžegiš er stašgreišslu, er 1. įgśst įr hvert og eindagi mįnuši sķšar.
[Launaframtal félaga sem fengiš hafa heimild til aš fęra bókhald og semja įrsreikning ķ erlendum gjaldmišli skv. 11. gr. A laga um įrsreikninga skal byggjast į upprunalegum fjįrhęšum ķ ķslenskum krónum eša umreiknušum fjįrhęšum į daggengi.]2)
1)L. 32/1995, 2. gr. 2)L. 34/2002, 2. gr.
Vangreitt tryggingagjald.
13. gr. Skattstjórar skulu kanna skil žeirra sem greiša įttu tryggingagjald, m.a. meš samanburši viš laun ķ stašgreišslu, launaframtöl, launamiša, skattframtöl, įrsreikninga og önnur gögn sem fyrir hendi eru. Žeir skulu sķšan leišrétta žaš sem įfįtt kann aš reynast og įkvarša vangreitt tryggingagjald og senda tilkynningu žar um til gjaldanda og innheimtumanns.
Komi ķ ljós aš ašili, sem greitt hefur laun sem greiša skal tryggingagjald af, hafi vanrękt greišslu gjaldsins aš hluta eša öllu leyti, eša ofgreitt tryggingagjaldiš eša ekki skilaš launaframtali, skal skattstjóri įkvarša tryggingagjald fyrir hvert einstakt greišslutķmabil. Skal įkvarša gjaldanda drįttarvexti af vangreiddu tryggingagjaldi frį og meš gjalddaga žess ķ samręmi viš vaxtalög, nr. 25/1987. Į ofgreišslu reiknast vextir ķ samręmi viš įkvęši 2. mgr. 112. gr. laga nr. 75/1981, um tekjuskatt og eignarskatt, meš sķšari breytingum.
[Hafi innheimtumašur hafiš ašför vegna vangoldinnar stašgreišslu tryggingagjalds skulu žau ašfararśrręši sem innheimtumašur hefur gripiš til halda lögformlegu gildi sķnu eftir įlagningu tryggingagjalds vegna žess hluta kröfunnar sem rekja mį til vangoldinnar stašgreišslu.
Séu ekki gerš fullnęgjandi skil į įlögšu eša endurįkvöršušu tryggingagjaldi innan 15 daga frį eindaga er innheimtumanni heimilt meš ašstoš lögreglu aš stöšva atvinnurekstur launagreišanda meš innsigli į starfsstöšvar, skrifstofur, śtibś, tęki og vörur žar til full skil hafa fariš fram.]1)
1)L. 134/2002, 3. gr.
Endurįkvöršun tryggingagjalds, kęrur o.fl.
14. gr. Séu skil gjaldanda ķ einstökum atrišum eša ķ heild ófullnęgjandi, tortryggileg eša sżnilega gerš til mįlamynda skal viš įlagningu, sbr. 3. mgr. 12. gr., og viš endurįkvöršun beita įkvęšum laga nr. 75/1981, um tekjuskatt og eignarskatt, eftir žvķ sem viš getur įtt um slķk tilvik. Įkvęši žeirra laga skulu og gilda, eftir žvķ sem viš į, um įlagningu, rannsókn, kęrur śt af skattįkvöršun, kęrufresti, śrskurši, įfrżjun śrskurša og annaš žar aš lśtandi. Sömu reglur skulu gilda, eftir žvķ sem viš į, ef gjaldandi, sem lagt skyldi į, hefur falliš af skrį eša honum ekki gert aš greiša tryggingagjald af öllum gjaldstofninum.
Tryggingagjald įrsmanna o.fl.
15. gr. Nś reiknar mašur sér endurgjald eša greišir laun til annarra, žannig aš reiknaša endurgjaldiš og launin nema samtals lęgri fjįrhęš en 30.000 kr. aš mešaltali į mįnuši, og er honum žį heimilt, ķ staš žess aš skila mįnašarlega ķ samręmi viš 10. gr., aš senda skilagrein įsamt greišslu į gjalddaga žess mįnašar žegar samanlagt reiknaš endurgjald og greidd laun til annarra nį 360.000 kr. en eftir žaš į hverjum gjalddaga vegna žess įrs.
Ef reiknaš endurgjald eša greidd vinnulaun til annarra nį eigi til samans 360.000 kr. į įrinu er gjaldanda heimilt, ķ staš žess aš skila mįnašarlega ķ samręmi viš 10. gr., aš senda skilagrein įsamt greišslu einu sinni į įri eins og um uppgjör fyrir desember vęri aš ręša.
Fjįrhęšir ķ 1. og 2. mgr. eru grunnfjįrhęšir og breytast ķ samręmi viš veršbreytingarstušul rķkisskattstjóra skv. 26. gr. laga nr. 75/1981, ķ fyrsta sinn fyrir įriš 1992. Reiknast žęr ķ heilum žśsundum króna žannig aš lęgri fjįrhęš en žśsund krónum er sleppt.
Drįttarvaxtaśtreikningur.
16. gr. Į tryggingagjald vegna launa og hlunninda, sem undanžegin eru stašgreišslu, reiknast drįttarvextir eftir almennum reglum frį og meš gjalddaga 1. įgśst įr hvert ef ekki er greitt fyrir eindaga.
VI. kafli. Żmis įkvęši.
Frįdrįttarbęrni tryggingagjalds.
17. gr. Tryggingagjald telst rekstrarkostnašur skv. 1. tölul. 31. gr. laga nr. 75/1981, um tekjuskatt og eignarskatt, aš žvķ leyti sem žaš er įkvaršaš af launum sem teljast rekstrarkostnašur samkvęmt sömu grein.
Setning reglugeršar.
18. gr. Rįšherra getur meš reglugerš1) sett nįnari įkvęši um framkvęmd laga žessara.
1)Rg. 13/2003.
Brottfall lagaįkvęša o.fl.
19. gr. Įkvęši laga žessara koma ķ staš žeirra įkvęša
laga nr. 46/1980, um ašbśnaš, hollustuhętti og öryggi į vinnustöšum, meš sķšari breytingum, er fela ķ sér įkvöršun gjaldstofns og gjaldtöku af launagreišendum sem mišast viš launagreišslur eša launatķmabil.
20. gr. Lög žessi öšlast žegar gildi og koma til framkvęmda vegna launagreišslna frį og meš 1. janśar 1991.
Įkvęši til brįšabirgša.
I.II.