Prenta ķ tveimur dįlkum. Śtgįfa 122a. Uppfęrt til 1. febrśar 1998.
Oršiš žrotamašur er ķ lögum žessum notaš um mann žegar bś hans hefur veriš tekiš til gjaldžrotaskipta. Ef įtt getur viš og annaš er ekki tekiš fram er oršiš einnig notaš um félög og stofnanir žegar bś žeirra hafa veriš tekin til gjaldžrotaskipta.
Sį dagur, sem hérašsdómara barst beišni um heimild til greišslustöšvunar, telst frestdagur žótt beišnin hafi veriš afturkölluš eša henni hafi veriš hafnaš, ef nż beišni um heimild til greišslustöšvunar eša til aš leita naušasamnings eša krafa um gjaldžrotaskipti į bśi skuldarans berst hérašsdómara innan mįnašar frį žvķ žaš geršist. Hafi skuldara veriš veitt heimild til greišslustöšvunar telst sį dagur, sem beišni um hana barst hérašsdómara, enn fremur frestdagur ef hérašsdómara berst beišni skuldarans um heimild til aš leita naušasamnings eša krafa um gjaldžrotaskipti į bśi hans innan mįnašar frį žvķ greišslustöšvun lauk.
Sį dagur, sem hérašsdómara barst beišni um heimild til aš leita naušasamnings, telst frestdagur ef honum berst nż beišni um slķka heimild, beišni um heimild til greišslustöšvunar eša krafa um gjaldžrotaskipti į bśi skuldarans innan mįnašar frį žvķ upphaflega beišnin var afturkölluš eša henni var hafnaš, heimild til aš leita naušasamnings féll nišur eša śrskuršur gekk um hvort naušasamningur yrši stašfestur.
Sį dagur, sem hérašsdómara barst krafa um gjaldžrotaskipti, telst frestdagur žótt krafan hafi veriš afturkölluš eša henni hafi veriš hafnaš, ef honum berst nż krafa um gjaldžrotaskipti eša beišni um heimild til greišslustöšvunar eša til aš leita naušasamnings innan mįnašar frį žvķ žaš geršist.
Beišni eša krafa telst komin fram innan mįnašar skv. 2.--4. mgr. ef hśn berst ķ sķšasta lagi į sama mįnašardegi og fyrri atburšur geršist almanaksmįnuši fyrr.
Žegar skuldari er félag eša stofnun veršur įkvęšum žessara laga um heimild hans til greišslustöšvunar eša til aš leita naušasamnings og um gjaldžrotaskipti į bśi hans žvķ ašeins beitt aš eftirfarandi skilyršum sé fullnęgt:
Nś er skuldarinn félag, sem į varnaržing hér į landi og starfrękir śtibś hér eša erlendis, félagiš ber ótakmarkaša įbyrgš į skuldbindingum śtibśsins og félaginu er veitt heimild til greišslustöšvunar eša til aš leita naušasamnings, og skal žį sś heimild nį sjįlfkrafa til śtibśsins. Eins skal fariš aš ef bś félagsins er tekiš til gjaldžrotaskipta. Hér į landi veršur śtibśinu ekki veitt sjįlfstęš heimild til greišslustöšvunar eša til aš leita naušasamnings og bś žess veršur ekki tekiš til gjaldžrotaskipta nema meš bśi félagsins.
Opinberri stofnun veršur ekki veitt heimild til greišslustöšvunar eša til aš leita naušasamnings og bś hennar veršur ekki tekiš til gjaldžrotaskipta ef rķkiš eša sveitarfélag ber įbyrgš į skuldbindingum hennar nema męlt sé į annan veg ķ lögum. Bś sveitarfélags veršur ekki tekiš til gjaldžrotaskipta.
Ef annaš leišir ekki af samningi, sem er geršur eftir įkvęšum 1. mgr., hafa heimild til greišslustöšvunar eša til aš leita naušasamnings og gjaldžrotaskipti ķ öšru rķki ekki įhrif hér į landi. Žó veršur įkvęšum žessara laga um heimild til greišslustöšvunar eša til aš leita naušasamnings beitt um śtibś erlends félags, sem er starfrękt og į skrįš varnaržing hér į landi, ef félagiš ber įbyrgš į skuldbindingum śtibśsins og hefur įšur fengiš sömu eša fyllilega sambęrilega heimild ķ sķnu heimarķki. Bś slķks śtibśs veršur ekki tekiš til gjaldžrotaskipta hér į landi, nema bś erlenda félagsins hafi įšur veriš tekiš til gjaldžrotaskipta.
Ef beišni eša krafa stafar frį skuldaranum sjįlfum skulu aš auki koma fram sundurlišašar upplżsingar um eignir hans og skuldir.
Ef krafa stafar frį öšrum en skuldaranum skal koma fram hver hafi hana uppi įsamt kennitölu hans og heimili, svo og yfirlżsing af hendi hlutašeiganda um aš hann įbyrgist allan kostnaš af žeirri ašgerš sem hann krefst.
Žau gögn sem beišni eša krafa er studd viš skulu fylgja henni. Ef skuldarinn er félag skulu eftir žvķ sem unnt er einnig fylgja samžykktir žess, gögn eša vottorš um skrįningu og sķšustu reikningar žess, en eftir atvikum skal eins fariš aš ef um stofnun er aš ręša eša mann sem hefur atvinnurekstur meš höndum.
Ef samtķmis er beišst heimildar til greišslustöšvunar eša til aš leita naušasamnings eša krafist gjaldžrotaskipta hjį einum manni eša fleirum og firma eša félagi, sbr. 1. mgr. 5. gr., og varnaržing žeirra er ekki žaš sama, getur sį sem setur fram beišni eša kröfu óskaš eftir žvķ viš hérašsdómara į varnaržingi eins žeirra aš hann fari meš mįlefni žeirra allra. Ef hérašsdómari telur efni til aš verša viš žeirri ósk skal hann senda dómsmįlarįšherra erindiš tafarlaust, en rįšherra įkvešur endanlega hvort viš žvķ verši oršiš. Hérašsdómari getur ekki tekiš fyrir beišni eša kröfu varšandi žį sem eiga varnaržing utan umdęmis hans fyrr en rįšherra hefur heimilaš žaš.
Ef beišni eša krafa kemur fram ķ umdęmi žar sem ekki veršur fariš meš hana skal hérašsdómari framsenda hana og fylgigögn meš henni hérašsdómstólnum ķ réttu umdęmi meš įritun eša vottorši um hvenęr hśn hafi borist honum, en sį dagur sem hann tók viš henni telst frestdagur žótt hśn hafi komiš fram ķ röngu umdęmi.
Fariš veršur meš beišni eša kröfu ķ žvķ umdęmi žar sem hśn kom réttilega fram žótt skuldari flytji lögheimili sitt eša skrįš varnaržing śr umdęminu įšur en endanleg afstaša er tekin til hennar.
Beišnum eša kröfum skuldarans eša annarra varšandi heimild til greišslustöšvunar skal beint til žess hérašsdómstóls sem veitti heimildina ķ byrjun žótt skuldarinn hafi flutt lögheimili sitt eša skrįš varnaržing śr umdęminu eftir aš heimildin var veitt. Eins skal fariš meš beišnir eša kröfur varšandi heimild til aš leita naušasamnings.
Dómsmįlarįšherra setur enn fremur fyrirmęli ķ reglugerš1) um žingbękur, ašra skrįningu upplżsinga og veitingu vottorša um žau mįlefni sem lög žessi taka til.
Hérašsdómari skal veita žeim sem žess krefst og hann telur hafa lögmętra hagsmuna aš gęta upplżsingar śr skrįm skv. 1. mgr. Sį sem hefur lögmętra hagsmuna aš gęta getur einnig krafist ašgangs aš beišnum eša kröfum og fylgigögnum meš žeim žótt žęr hafi ekki veriš lagšar fram į dómžingi.
1)Rg. 226/1992.
Ķ beišni um heimild til greišslustöšvunar eša meš henni skal, auk žess sem męlt er fyrir um ķ 7. gr., koma fram ķtarleg greinargerš skuldarans um hvaš valdi verulegum fjįrhagsöršugleikum hans, ķ hverju žeir felist, hvernig hann hyggist leysa śr žeim meš heimild til greišslustöšvunar og hvern hann hafi rįšiš sér til ašstošar. Ef skuldarinn er bókhaldsskyldur skal fylgja beišninni yfirlżsing löggilts endurskošanda um aš bókhald skuldarans sé ķ lögbošnu formi.
Ašstošarmašur skuldara viš greišslustöšvun skal fullnęgja hęfisskilyršum 1.--4. tölul. 2. mgr. 75. gr. og mį hann hvorki sjįlfur hafa hagsmuna aš gęta af fjįrhagslegum mįlefnum skuldarans né neinn honum nįkominn. Meš beišni um heimild til greišslustöšvunar skal lögš fram yfirlżsing hans um aš hann sé fśs til aš taka aš sér starfann og fullnęgi žessum skilyršum.
Žegar beišni um heimild til greišslustöšvunar er fyrst tekin fyrir og mętt er af hįlfu skuldarans skal hérašsdómari leita svara viš sérhverju žvķ sem hann telur óljóst eša ónógar upplżsingar komnar fram um og getur haft žżšingu viš mat į žvķ hvort oršiš verši viš beišninni. Hérašsdómara er rétt aš benda skuldaranum į žaš sem kann aš vera įfįtt og veita honum skamman frest til aš leggja fram frekari gögn eša til aš veita nįnari upplżsingar um tiltekin atriši, ef žaš veršur tališ geta boriš įrangur, en slķkur frestur skal ekki veittur til lengri tķma en einnar viku og aš jafnaši ašeins einu sinni. Hérašsdómara er einnig rétt aš veita skuldaranum frest meš sama hętti til aš rįša sér annan mann til ašstošar ef sį mašur, sem hann hefur rįšiš sér ķ byrjun, fullnęgir ekki hęfisskilyršum til starfans aš mati hérašsdómara.
Ef ekki er sótt žing af hįlfu skuldarans žegar beišni hans er tekin fyrir skošast hśn afturkölluš.
Hérašsdómari skal synja um heimild til greišslustöšvunar ef eitthvert eftirtalinna atriša į viš:
Telji hérašsdómari skilyršum fullnęgt til aš verša viš beišni um heimild til greišslustöšvunar skal tiltekiš ķ śrskurši aš heimildin sé veitt til įkvešins dags og stundar innan žriggja vikna frį uppkvašningu śrskuršarins žegar žing veršur hįš til aš taka mįlefniš fyrir į nż.
Śrskurši hérašsdómara samkvęmt žessari grein veršur ekki skotiš til ęšra dóms.
Fundarboš skal vera skriflegt og sent öllum žekktum lįnardrottnum skuldarans meš hęfilegum fyrirvara ķ śtbornu įbyrgšarbréfi, sķmskeyti eša į annan sannanlegan hįtt. Ķ žvķ skal koma fram aš heimild hafi veriš veitt til greišslustöšvunar, hvar og hvenęr fundur verši haldinn meš lįnardrottnum og hvenęr hérašsdómari hafi įkvešiš aš taka mįlefniš fyrir į nż į dómžingi. Lįnardrottnum, sem ekki var kunnugt um ķ byrjun en uppvķst veršur um fyrir fundinn, skal tilkynnt um žetta į sama hįtt.
Ašstošarmašurinn stjórnar fundi meš lįnardrottnum og fęrir fundargerš, en ķ henni skulu višhorf lįnardrottna til rįšagerša hans koma skżrlega fram. Ķ žessum efnum skal fariš eftir įkvęšum 4. og 5. mgr. 79. gr., aš žvķ leyti sem įtt getur viš, en rétt til fundarsóknar eiga žeir sem gefa sig fram į fundarstaš og kvešast eiga kröfu į hendur skuldaranum sem hann kannast viš eša žeir sżna skilrķki fyrir.
Beišninni skulu fylgja skrį ašstošarmanns um eignir og skuldbindingar skuldarans, sönnur fyrir aš bošaš hafi veriš til fundar meš lįnardrottnum eftir fyrirmęlum 13. gr., fundargerš af fundinum og skrifleg greinargerš ašstošarmannsins um hvernig hafi veriš stašiš aš ašgeršum į greišslustöšvunartķmanum og hverjar rįšstafanir verši geršar ef beišnin veršur tekin til greina.
Hérašsdómari skal synja um įframhaldandi greišslustöšvun ef eitthvert eftirtalinna atvika eiga viš:
Śrskurši hérašsdómara um synjun um įframhaldandi greišslustöšvun veršur ekki skotiš til ęšra dóms.
Telji hérašsdómari skilyrši til aš fallast į beišni skuldarans um įframhaldandi greišslustöšvun skal įkvešiš ķ śrskurši aš heimildin sé framlengd til tiltekins dags og stundar žegar žing veršur hįš til aš taka mįlefniš fyrir į nż innan žriggja mįnaša eftir aš beišnin var lögš fram į dómžingi.
Ašstošarmašur skuldarans skal tafarlaust tilkynna öllum žekktum lįnardrottnum um śrskurš hérašsdómara ķ śtbornu įbyrgšarbréfi, sķmskeyti eša į annan sannanlegan hįtt.
Beišni skuldarans skv. 1. mgr. skal vera skrifleg. Henni skulu fylgja žau gögn sem eru talin ķ 2. mgr. 15. gr., en žaš skal rökstutt ķ greinargerš ašstošarmannsins hvers vegna sį tķmi sem er žegar lišinn hafi ekki nęgt til aš koma nżrri skipan į fjįrmįl skuldarans og hvernig greišslustöšvun geti boriš įrangur ef af framhaldi hennar yrši.
Įkvęšum 16. og 17. gr. skal beitt um mešferš beišni skuldarans skv. 1. mgr., žó žannig aš hérašsdómari getur aldrei heimilaš skuldaranum greišslustöšvun ķ lengri tķma en alls sex mįnuši tališ frį žinghaldi sem hann hefur įkvešiš ķ śrskurši skv. 3. mgr. 12. gr. Hérašsdómari įkvešur ekki žinghald viš lok greišslustöšvunar sem stendur žann hįmarkstķma.
Framlengja mį heimild til greišslustöšvunar oftar en tvķvegis innan žess hįmarksfrests sem męlt er fyrir um ķ 3. mgr.
Žrįtt fyrir įkvęši 1. mgr. er ašstošarmanni heimilt aš veita skuldaranum skriflega fyrir fram almennt samžykki til aš verja fjįrmunum innan tiltekinna marka til aš afla sér og fjölskyldu sinni daglegra naušsynja eša til aš standa straum af reglubundnum eša naušsynlegum śtgjöldum til aš halda įfram rekstri sķnum, en skuldaranum ber aš gera ašstošarmanninum grein fyrir rįšstöfunum ķ skjóli slķks samžykkis meš reglulegu millibili eftir įkvöršun ašstošarmannsins og er samžykkiš afturtękt įn fyrirvara.
Ašstošarmanni skuldarans ber eftir föngum aš hafa umsjón eša eftirlit meš fjįrreišum hans til aš fyrirbyggja aš hann brjóti gegn įkvęšum 1. og 2. mgr.
Mešan į greišslustöšvun stendur er óheimilt aš verja peningaeign skuldarans, peningum sem fįst viš rįšstöfun eigna eša réttinda, arši af eignum eša réttindum eša tekjum sem hann aflar ķ atvinnurekstri til annarra žarfa en:
Mešan į greišslustöšvun stendur er skuldaranum óheimilt aš stofna til skulda, taka į sig ašrar skuldbindingar eša leggja höft į eignir sķnar eša réttindi, nema til aš afla sér og fjölskyldu sinni daglegra naušsynja, eša žaš sé naušsynlegt til aš halda įfram atvinnurekstri hans eša til aš varna verulegu tjóni og vķst žykir aš sś ašgerš yrši lįnardrottnum hans til hagsbóta ef til gjaldžrotaskipta kęmi į bśi hans ķ kjölfar greišslustöšvunar.
Mešan į greišslustöšvun stendur er óheimilt aš taka bś skuldarans til gjaldžrotaskipta eša kyrrsetja eignir hans, taka žęr ķ löggeymslu, gera fjįrnįm ķ žeim eša rįšstafa žeim meš naušungarsölu.
Mešan į greišslustöšvun stendur er stjórnvöldum óheimilt aš neyta žvingunarśrręša ķ garš skuldarans vegna vanefnda hans į skuldbindingum sķnum viš žau. Veiting heimildar til greišslustöšvunar raskar ekki įstandi sem stjórnvald hefur komiš į fyrir žann tķma meš slķku śrręši.
Greišslustöšvun lżkur sjįlfkrafa žótt sį tķmi sé ekki runninn śt sem heimild var veitt til hennar:
Greišslustöšvun lżkur žegar ķ staš viš uppkvašningu śrskuršar hérašsdómara um synjun um įframhaldandi heimild til hennar eša nišurfellingu heimildarinnar skv. 24.--26. gr., svo og ef sį frestur rennur śt sem getur ķ 1. mgr. 17. gr. įn žess aš śrskuršur sé kvešinn upp innan hans um įframhaldandi greišslustöšvun.
Ef greišslustöšvun lżkur skv. 2. eša 3. mgr. falla sjįlfkrafa nišur fundir meš lįnardrottnum og žinghöld ķ tengslum viš hana sem įšur hafši veriš įkvešiš aš halda.
Ašstošarmanni ber tafarlaust aš tilkynna žekktum lįnardrottnum skuldarans skriflega um lok greišslustöšvunar og tiltaka žar hvenęr henni lauk og af hverri įstęšu.
Ef skuldarinn telur ašstošarmann sinn vanrękja störf sķn eša standa į annan hįtt óešlilega aš žeim skal hann tilkynna žaš hérašsdómara skriflega. Ķ tilkynningunni skal koma fram skżring į žvķ sem skuldarinn telur ašfinnsluvert ķ störfum ašstošarmannsins.
Berist hérašsdómara tilkynning skv. 1. eša 2. mgr. skal hann tafarlaust boša skuldarann og ašstošarmann hans til žinghalds meš hęfilegum fyrirvara og sannanlegum hętti og gefa žeim kost į aš tjį sig um mįlefniš. Telji hérašsdómari žaš sem fram er komiš žess ešlis aš skuldaranum yrši synjaš um įframhaldandi greišslustöšvun af žeim sökum skv. 2. mgr. 17. gr. eša ef ekki er sótt žing af hįlfu skuldarans skal hérašsdómari žegar ķ staš fella nišur heimildina meš śrskurši. Ella bókar hann žį įkvöršun sķna aš gefa skuldaranum kost į aš tilnefna žį žegar annan ašstošarmann sem fullnęgir hęfisskilyršum til starfans og stendur žį heimild til greišslustöšvunar óbreytt aš žvķ geršu.
Śrskurši hérašsdómara um nišurfellingu greišslustöšvunar skv. 3. mgr. veršur ekki skotiš til ęšra dóms.
Berist hérašsdómara tilkynning skv. 1. mgr. skal hann tafarlaust boša skuldarann og ašstošarmann hans til žinghalds meš sannanlegum hętti og gefa žeim kost į aš tjį sig um mįlefniš. Telji hérašsdómari žaš sem fram er komiš žess ešlis aš skuldaranum yrši synjaš um įframhaldandi greišslustöšvun af žeim sökum skv. 2. mgr. 17. gr., eša ef ekki er sótt žing af hįlfu skuldarans, skal hérašsdómari žegar ķ staš fella nišur heimildina meš śrskurši. Ella įkvešur hérašsdómari aš heimild til greišslustöšvunar standi óbreytt.
Śrskurši hérašsdómara um nišurfellingu heimildar til greišslustöšvunar skv. 2. mgr. veršur ekki skotiš til ęšra dóms.
Krafa skv. 1. mgr. skal vera skrifleg. Skal tiltekiš skżrlega ķ henni um hver atvik sé aš ręša og hver rök standi til aš heimild til greišslustöšvunar verši felld nišur. Gögn til stušnings kröfunni skulu fylgja henni.
Hérašsdómari getur įkvešiš meš bókun ķ žingbók aš vķsa kröfunni į bug įn frekari ašgerša ef hann telur hana bersżnilega tilefnislausa, efni hennar verulega įfįtt eša aš komiš verši aš lokum greišslustöšvunar žegar unnt yrši aš taka afstöšu til kröfunnar. Įkvöršun hérašsdómara um žetta veršur ekki skotiš til ęšra dóms.
Ef kröfu veršur ekki vķsaš į bug skv. 3. mgr. skal hérašsdómari tafarlaust boša žann sem hefur hana uppi, skuldarann og ašstošarmann hans til žinghalds meš sannanlegum hętti og hęfilegum fyrirvara. Ef ekki er sótt žing af hįlfu skuldarans og hlutašeigandi lįnardrottinn krefst žess skal hérašsdómari žį žegar fella nišur heimild skuldarans til greišslustöšvunar meš śrskurši. Ef sótt er žing af hįlfu beggja og hvorugur fellur frį kröfum sķnum skal hérašsdómari fara meš įgreininginn eftir 166. gr. og kveša sķšan į ķ śrskurši um hvort heimild til greišslustöšvunar falli nišur eša standi óbreytt.
Śrskurši hérašsdómara skv. 4. mgr. um aš heimild til greišslustöšvunar falli nišur veršur ekki skotiš til ęšra dóms.
Lįnardrottinn skuldarans getur afsalaš sér réttindum skv. 1. mgr., žannig aš naušasamningur hafi įhrif į kröfu hans, meš yfirlżsingu sem hann gefur viš undirbśning skuldarans aš öflun heimildar til aš leita naušasamnings eša sķšar. Binda mį slķka yfirlżsingu žvķ skilyrši aš hśn feli žvķ ašeins ķ sér endanlegt réttindaafsal aš naušasamningur komist į.
Naušasamningur leišir til brottfalls skulda sem yrši skipaš ķ skuldaröš eftir 1.--3. og 5. tölul. 114. gr. ef bś skuldarans hefši veriš tekiš til gjaldžrotaskipta.
Ķ naušasamningi mį kveša į um algera eftirgjöf samningskrafna, hlutfallslega lękkun žeirra, gjaldfrest į žeim, breytt form į greišslu žeirra eša žrennt žaš sķšastnefnda ķ senn.
Ķ naušasamningi veršur ekki įkvešin mismikil eftirgjöf samningskrafna. Žó mį kveša į um aš tilteknir lįnardrottnar, einn eša fleiri, veiti meiri eftirgjöf en ašrir, ef žeir samžykkja žaš sjįlfir, og einnig mį kveša į um aš lįgar samningskröfur verši greiddar meš tiltekinni fjįrhęš žótt sś skipan leiši til žess aš hlutfallsleg eftirgjöf žeirra lįnardrottna verši minni en annarra, sbr. 2. mgr. 36. gr.
Ķ naušasamningi veršur ekki įkvešin misjöfn lenging gjaldfrests į samningskröfum, nema gjalddagi žeirra allra verši sį sami eša sį eša žeir lįnardrottnar sem er ętlaš aš veita lengri gjaldfrest en ašrir samžykki žaš. Įkveša mį aš žeir sem veita lengri gjaldfrest fįi greidda vexti eftir žann tķma sem ašrir fį greitt eša verši sett trygging fyrir greišslu eftir žaš.
Ķ naušasamningi veršur ekki įkvešiš aš greišslur til lįnardrottna verši inntar af hendi ķ mismunandi formi. Žó mį kveša į um žaš aš tilteknir lįnardrottnar taki viš greišslu ķ öšru og veršminna formi en ašrir, ef žeir samžykkja žaš sjįlfir, en viš mat į veršgildi greišslu skal byggt į žvķ hvert gangverš hennar telst gegn stašgreišslu meš peningum.
Žótt einn eša fleiri lįnardrottnar samžykki aš hętti 3.--5. mgr. aš veita meiri ķvilnun en ašrir eša einum žeirra eša fleirum er ętlaš skv. 2. mgr. 36. gr. aš veita minni eftirgjöf en öšrum žį skal litiš svo į um įkvöršun atkvęša viš samningsgeršina og ķ öšru tilliti, sem getur skipt mįli, aš allir lįnardrottnar veiti žį almennu ķvilnun sem kvešiš er į um ķ naušasamningnum.
Samningskröfur ķ erlendum gjaldmišli skulu fęršar til ķslensks gjaldmišils eftir skrįšu sölugengi į žeim degi sem śrskuršur gekk um heimild til aš leita naušasamnings.
Viš įkvöršun heildarfjįrhęšar hverrar samningskröfu skal mišaš viš stöšu hennar į žeim degi sem śrskuršur gekk um heimild til aš leita naušasamnings, aš meštöldum vöxtum, veršbótum, gengisįlagi, innheimtukostnaši og öšru sem kann aš hafa fylgt kröfunni į žeim tķma. Samningskröfur bera ekki vexti eftir aš naušasamningur er kominn į nema žar sé kvešiš į um žaš, en drįttarvextir falla į žęr eftir almennum reglum ef vanefndir verša į samningnum.
Nś į sami lįnardrottinn fleiri samningskröfur en eina į hendur skuldaranum og skal žį leggja fjįrhęšir žeirra saman og telja heildarfjįrhęšina eina samningskröfu įn tillits til uppruna krafnanna eša annarra atvika. Hafi lįnardrottinn, sem įtti fleiri kröfur en eina į hendur skuldaranum, framselt einhverja žeirra žremur mįnušum fyrir frestdag eša sķšar skal einnig telja kröfurnar samanlagšar eina samningskröfu, en framsalshafinn telst žį eiga sitt hlutfall ķ samningskröfunni ķ samręmi viš fjįrhęš hvorrar eša hverrar žeirra. Eins skal fariš aš viš önnur ašilaskipti aš kröfu.
Įgreiningur um réttmęti kröfu breytir žvķ ekki aš hśn verši talin samningskrafa eins og endanlega veršur śr henni leyst.
Krafa, sem kann aš verša til į hendur skuldaranum vegna riftunar eša rakna viš af žeim sökum, telst samningskrafa ef įkvęši 28. gr. leiša ekki til annars. Viš naušasamningsumleitanir skal slķk hugsanleg krafa talin skilyrt nema riftun hafi žegar įtt sér staš.
Lįnardrottnar sem eiga atkvęši um naušasamning skv. 1. mgr. nefnast atkvęšismenn.
Viš atkvęšagreišslu um naušasamning fer hver atkvęšismašur meš eitt atkvęši žar sem žau eru greidd eftir höfšatölu, sbr. žó 4. mgr. 30. gr. Ef tveir eša fleiri atkvęšismenn eiga samningskröfu saman fara žeir samanlagt meš eitt atkvęši en hver žeirra į sjįlfstęšan atkvęšisrétt fyrir sķnu hlutfalli af kröfunni.
Žegar atkvęši eru greidd um naušasamning eftir kröfufjįrhęšum skal leggja saman heildarfjįrhęš krafna allra atkvęšismanna og reikna sķšan śt hundrašshluta kröfu hvers žeirra af heildarfjįrhęšinni. Fer sķšan hver atkvęšismašur meš atkvęši sem nemur hundrašshluta hans.
Ef skuldarinn er bókhaldsskyldur skulu enn fremur fylgja sķšustu įrsreikningar hans og uppgjörsreikningar sem kunna sķšan aš hafa veriš geršir, įsamt įlitsgerš löggilts endurskošanda um hvort bókhald skuldarans sé ķ lögbošnu horfi og hvort reikningar hans gefi raunhęfa mynd af efnahag hans.
Ķ frumvarpi aš naušasamningi mį setja įkvęši um aš kröfur, innan tiltekinnar fjįrhęšar, sem hefšu ella talist samningskröfur, verši greiddar aš fullu ef sś fjįrhęš veršur talin óveruleg ķ ljósi efnahags skuldarans, en įkvęši sem žetta mį ekki standa nema allar samningskröfur fįist aš minnsta kosti greiddar meš žeirri fjįrhęš. Ef sami lįnardrottinn į fleiri kröfur en eina į hendur skuldaranum eša hefur įtt žęr og ašilaskipti hafa oršiš aš žeim innan žeirra tķmamarka, sem getur ķ 4. mgr. 30. gr., žį skulu kröfurnar lagšar saman og įkvešiš samkvęmt žvķ hvort įkvęši sem žetta taki til žeirra.
Ef skuldari ęskir žess aš einhverjir lįnardrottnar samžykki aš veita honum meiri ķvilnun en ašrir, sbr. 3.--5. mgr. 29. gr., skal tekiš skżrlega fram ķ frumvarpi aš naušasamningi hver sś ķvilnun sé og ķ hverjum atrišum hśn vķki frį almennum skilmįlum frumvarpsins.
Ef ekki er sótt žing af hįlfu skuldarans, žegar beišni hans er tekin fyrir, skošast hśn afturkölluš.
Žegar beišnin er fyrst tekin fyrir og mętt er af hįlfu skuldarans skal hérašsdómari leita svara viš sérhverju žvķ sem hann telur óljóst eša ónógar upplżsingar komnar fram um og getur haft žżšingu viš mat į žvķ hvort oršiš verši viš beišninni. Hérašsdómari getur veitt skuldaranum skamman frest til aš leggja fram frekari gögn eša til aš gefa nįnari upplżsingar um tiltekin atriši, ef hann telur žaš geta komiš aš haldi, en slķkur frestur skal ekki veittur til lengri tķma en einnar viku og aš jafnaši ašeins einu sinni.
Žegar gagnaöflun er lokiš um beišnina skal hérašsdómari įn įstęšulauss drįttar kveša upp śrskurš um hvort heimild sé veitt til aš leita naušasamnings.
Skuldarinn mį einn skjóta synjunarśrskurši hérašsdómara til ęšra dóms. Ef heimildin er veitt fyrir ęšra dómi mišast tķmamörk ķ įkvęšum VI. kafla viš žann dag sem śrlausn hans er kvešin upp.
Tafarlaust eftir aš heimild hefur veriš veitt til aš leita naušasamnings skal hérašsdómari skipa mann meš bókun ķ žingbók til aš hafa umsjón meš framkvęmd naušasamningsumleitana. Įkvęši XIII. kafla um hęfi skiptastjóra, réttindi žeirra, skyldur og frįvikningu gilda um umsjónarmanninn eftir žvķ sem įtt getur viš.
Į žvķ tķmabili sem um ręšir ķ 1. mgr. veršur bś skuldarans ekki tekiš til gjaldžrotaskipta nema eftir kröfu hans sjįlfs. Į žvķ tķmabili verša eignir skuldarans heldur ekki kyrrsettar, teknar ķ löggeymslu, fjįrnįm gert ķ žeim eša žeim rįšstafaš meš naušungarsölu til tryggingar eša fullnustu samningskröfu, kröfu sem félli nišur skv. 3. mgr. 28. gr. ef naušasamningur kęmist į eša kröfu sem skuldarinn bżšst til aš greiša aš fullu įn tillits til naušasamnings skv. 2. mgr. 36. gr.
Į žvķ tķmabili sem um ręšir ķ 1. mgr. er skuldaranum óheimilt aš framselja kröfu sķna į hendur öšrum ef framsališ hefši ķ för meš sér aš réttur til skuldajafnašar viš kröfu hans fęri forgöršum.
Krafa skv. 1. mgr. skal vera rökstudd og skulu žau gögn fylgja henni sem hśn er byggš į.
Hérašsdómari getur vķsaš kröfu skv. 1. mgr. į bug meš bókun ķ žingbók og įn frekari ašgerša ef hann telur hana bersżnilega tilefnislausa eša efni hennar eša gögnum til stušnings henni verulega įfįtt, eša ef svo skammur tķmi er žar til nišurstaša fęst um samžykki frumvarps eša stašfestingu samnings aš engir hagsmunir standi til aš leysa śr henni. Įkvöršun hérašsdómara um žetta veršur ekki skotiš til ęšra dóms.
Ef kröfu veršur ekki vķsaš į bug skv. 3. mgr. skal hérašsdómari tafarlaust boša žann sem hefur hana uppi og skuldarann til žinghalds meš sannanlegum hętti og hęfilegum fyrirvara. Ef ekki er sótt žing af hįlfu skuldarans og gagnašili hans krefst žess skal hérašsdómari žį žegar fella nišur heimild skuldarans meš śrskurši. Ef sótt er žing af hįlfu skuldarans og hann mótmęlir kröfunni skal fariš meš įgreininginn eftir 167. gr. Hérašsdómari tekur žį afstöšu til kröfunnar ķ śrskurši.
Skuldarinn getur skotiš śrskurši hérašsdómara um nišurfellingu heimildar til aš leita naušasamnings til ęšra dóms innan sólarhrings frį uppkvašningu śrskuršarins. Heimildin fellur nišur aš žeim fresti lišnum hafi mįlskot ekki įtt sér staš, en ella helst hśn žar til leyst er śr mįlinu fyrir ęšra dómi. Sé kvešiš į um nišurfellingu heimildar til aš leita naušasamnings fyrir ęšra dómi telst heimildin žį žegar fallin brott. Aš öšru leyti gilda almennar reglur um mįlskot į śrskurši hérašsdómara skv. 4. mgr.
Mešan į samningsumleitunum stendur skal umsjónarmašurinn gęta žess sérstaklega hvort einhver atvik komi upp sem valda eša gętu valdiš nišurfellingu heimildar skuldarans til aš leita naušasamninga.
Jafnframt žvķ aš gefa śt innköllun skv. 1. mgr. skal umsjónarmašurinn senda öllum lįnardrottnum skuldarans sem fara meš samningskröfur og vitaš er um tilkynningu ķ įbyrgšarbréfi eša į annan jafntryggan hįtt žar sem sömu atriša skal getiš og ķ innköllun. Meš tilkynningunni skal fylgja eintak af frumvarpi skuldarans aš naušasamningi.
Ef kröfu er lżst fyrir umsjónarmanni er fyrningu hennar slitiš gagnvart skuldaranum.
Krafa lįnardrottins į hendur skuldaranum fellur ekki nišur žótt henni sé ekki lżst innan kröfulżsingarfrests viš naušasamningsumleitanir.
Žeir atkvęšismenn eiga einir rétt į aš greiša atkvęši um frumvarp skuldarans aš naušasamningi sem hafa lżst kröfum sķnum fyrir umsjónarmanninum innan kröfulżsingarfrests.
Hafi kröfu veriš lżst fyrir umsjónarmanninum sem hann telur ekki samningskröfu, eša hafi samningskröfu veriš lżst af lįnardrottni sem umsjónarmašurinn telur ekki atkvęšismann, skal krafan ekki talin ķ skrį skv. 1. mgr. Umsjónarmašurinn skal tilkynna hlutašeigandi lįnardrottni um žį afstöšu sķna meš sannanlegum hętti meš minnst žriggja sólarhringa fyrirvara įšur en fundur veršur haldinn til aš greiša atkvęši um frumvarp skuldarans.
Skuldaranum skal gefinn kostur į aš kynna sér skrį skv. 1. mgr., kröfulżsingar og fylgigögn meš žeim meš hęfilegum fyrirvara įšur en fundur veršur haldinn til aš greiša atkvęši um frumvarp hans.
Ķ upphafi fundar skv. 1. mgr. skal umsjónarmašurinn gera grein fyrir eftirfarandi:
Umsjónarmašurinn skal žvķ nęst lżsa eftir mótmęlum gegn réttmęti krafna sem koma fram ķ skrį hans skv. 1. mgr. 46. gr., įkvöršun fjįrhęša žeirra og atkvęšisréttar, og žvķ hvort einhver telji sig eiga atkvęšisrétt sem ekki er žar getiš. Atkvęšismenn og skuldarinn eiga rétt į aš lżsa yfir mótmęlum, svo og žeir lįnardrottnar sem telja sér ranglega meinaš um atkvęši. Komi mótmęli fram skal umsjónarmašurinn leitast viš aš jafna įgreining, en žó žaš takist ekki skal fundi fram haldiš eftir žvķ sem hér į eftir segir.
Umsjónarmašurinn skal sķšan gefa fundarmönnum kost į aš tjį sig um frumvarp skuldarans og atriši sem varša žaš. Umsjónarmašurinn og skuldarinn skulu eftir föngum veita fundarmönnum svör viš fyrirspurnum, en aš žvķ bśnu skulu greidd atkvęši um frumvarpiš aš naušasamningi.
Greiša mį atkvęši um frumvarpiš eftir umboši en um sönnun umbošs fer eftir almennum reglum.
Tekiš skal viš atkvęši um frumvarpiš frį atkvęšismanni žótt kröfu hans hafi veriš mótmęlt. Žį skal einnig tekiš viš atkvęši žess sem mętir į fundinn og krefst aš fį aš njóta atkvęšisréttar um frumvarpiš žótt hans sé ekki getiš ķ skrį skv. 1. mgr. 46. gr. Slķk atkvęši teljast įgreiningsatkvęši. Ef mótmęli varša ašeins hluta af kröfu atkvęšismanns skal atkvęši hans greitt ķ tvennu lagi en sį hluti atkvęšis sem styšst viš umdeildan hluta kröfunnar telst žį įgreiningsatkvęši.
Fęrt skal ķ fundargerš hvort atkvęšismašur hafi greitt atkvęši, hvort žaš hafi veriš greitt į fundinum eša komiš fram skriflega, hvort atkvęšismašur hafi stašiš žar aš verki sjįlfur eša umbošsmašur hans og hvernig atkvęšiš hafi falliš. Greint skal milli įgreiningsatkvęša skv. 3. mgr. og annarra atkvęša.
Ef atkvęšismašur sękir ekki framhaldsfund skv. 1. mgr. eša greišir žar ekki atkvęši stendur fyrra atkvęši hans óhaggaš nema frumvarpi aš naušasamningi hafi veriš breytt eftir aš hann greiddi žaš.
Viš talningu atkvęša skal fyrst litiš til žess hvort önnur atkvęši en įgreiningsatkvęši skv. 3. mgr. 50. gr. nęgi ein til śrslita žótt öll įgreiningsatkvęšin yršu talin meš. Ef svo er rįšast śrslit atkvęšagreišslu įn frekari ašgerša.
Ef ķ ljós kemur aš įgreiningsatkvęši geti rįšiš nišurstöšu um hvort frumvarp aš naušasamningi fįist samžykkt skal umsjónarmašurinn reyna til žrautar aš jafna įgreining um žau į fundinum. Verši įgreiningur leystur aš einhverju leyti eša öllu meš žessum hętti skulu atkvęši talin į nż skv. 2. mgr.
Rįšist śrslit atkvęšagreišslu ekki į žann hįtt sem ķ 3. mgr. segir skal umsjónarmašurinn aš endingu telja įgreiningsatkvęši meš sem hafa falliš til samžykkis frumvarpinu en virša öll önnur įgreiningsatkvęši aš vettugi. Skulu śrslit žannig fengin rįša nišurstöšu naušasamningsumleitana.
Falli heimild skuldarans til aš leita naušasamnings nišur, hvort sem er vegna žess sem getur ķ 1. mgr. eša af öšrum sökum, skal umsjónarmašurinn fį birta, svo fljótt sem verša mį, auglżsingu um žau mįlalok ķ Lögbirtingablaši.
Meš kröfu skv. 1. mgr. skal fylgja yfirlżsing umsjónarmannsins um hvers efnis endanlegt frumvarp skuldarans hafi veriš, hver nišurstaša atkvęšagreišslu um žaš hafi oršiš og hvort hśn hafi rįšist af įgreiningsatkvęšum. Ķ yfirlżsingunni skal umsjónarmašurinn einnig lįta uppi įlit sitt į atrišum sem hann telur geta haft žżšingu viš śrlausn um hvort krafa skuldarans verši tekin til greina. Kröfunni skulu enn fremur fylgja eintak af skrį umsjónarmannsins skv. 1. mgr. 46. gr. og fundargeršir af fundi skv. 48. og eftir atvikum 51. gr.
Skuldaranum skal afhent eša sent eintak bošunar til žinghalds um kröfu sķna į sannanlegan hįtt.
Ef sótt er žing af hįlfu skuldarans og mótmęli koma ekki fram gegn kröfu hans um stašfestingu naušasamnings skal hśn tekin til śrskuršar žį žegar, en hérašsdómari mį žó gefa honum skamman frest til aš leggja fram frekari gögn um hana ef eftir žvķ er leitaš. Viš śrlausn um kröfuna gętir hérašsdómari ekki annarra atriša en žeirra sem eru talin ķ 57. gr.
Ef sótt er žing af hįlfu skuldarans og mótmęli koma fram gegn kröfu hans um stašfestingu naušasamnings skal fariš meš įgreininginn eftir įkvęšum 167. gr.
Hérašsdómara er og rétt aš hafna kröfu skuldarans ef verulegir gallar eru į mįlatilbśnaši hans varšandi kröfuna sem ekki hefur veriš sinnt aš bęta śr.
Umsjónarmašur meš naušasamningsumleitunum skal auglżsa ķ Lögbirtingablaši nišurstöšu um stašfestingu naušasamnings žegar endanleg śrlausn er fengin.
Žegar naušasamningur er kominn į bindur hann lįnardrottna og žį sem ķ staš žeirra koma um samningskröfur žeirra. Efndir samningskröfu ķ samręmi viš įkvęši naušasamnings hafa sömu įhrif og ef krafan hefši veriš efnd eftir upphaflegu efni sķnu.
Naušasamningur hefur sömu įhrif og réttarsįtt milli skuldarans og lįnardrottna hans um žęr samningskröfur žeirra sem koma fram ķ skrį skv. 1. mgr. 46. gr., aš žvķ leyti sem skuldarinn mótmęlti žeim ekki.
Naušasamningur haggar ekki rétti lįnardrottins skuldarans til aš ganga aš tryggingu sem žrišji mašur kann aš hafa sett fyrir efndum skuldbindingar til fullnustu į henni allri eša til aš krefja įbyrgšarmann um fulla greišslu.
Naušasamningur fellur sjįlfkrafa śr gildi ef hann hefur ekki veriš efndur aš fullu og skuldarinn fęr heimild til aš leita naušasamnings į nż eša bś hans er tekiš til gjaldžrotaskipta.
Ef naušasamningur fellur śr gildi falla nišur tryggingar eša įbyrgšir sem žrišji mašur kann aš hafa sett eša tekiš į sig fyrir žvķ aš stašiš yrši viš naušasamninginn nema samningurinn hafi veriš ógiltur skv. 1. eša 2. tölul. 1. mgr. 62. gr. og honum hafi veriš kunnugt eša mįtt vera kunnugt um žau atvik sem leiddu til ógildingar.
Skuldara, sem er bókhaldsskyldur, er skylt aš gefa bś sitt upp til gjaldžrotaskipta žegar svo er oršiš įstatt fyrir honum sem segir ķ 1. mgr.
Lįnardrottinn getur annars krafist aš bś skuldarans verši tekiš til gjaldžrotaskipta aš einhverju eftirtöldu fullnęgšu, enda sżni skuldarinn ekki fram į aš hann sé allt aš einu fęr um aš standa full skil į skuldbindingum sķnum žegar žęr koma ķ gjalddaga eša verši žaš innan skamms tķma:
Lįnardrottinn getur žó ekki krafist gjaldžrotaskipta į bśi skuldarans skv. 1. eša 2. mgr.:
Aš öšru leyti en leišir af 2. tölul. 3. mgr. skiptir ekki mįli um heimild lįnardrottins til aš krefjast gjaldžrotaskipta hvort krafa hans sé komin ķ gjalddaga.
Sį sem hefur krafist gjaldžrotaskipta įbyrgist greišslu kostnašar af mešferš kröfu sinnar og af gjaldžrotaskiptunum ef krafa hans er tekin til greina og kostnašurinn greišist ekki af fé žrotabśsins. Gildir žetta einnig žótt hann hafi ekki veriš krafinn um tryggingu skv. 2. mgr. 67. gr.
Ef lįnardrottinn hefur krafist gjaldžrotaskipta og skilyrši fyrir žeim reynast ekki fyrir hendi skal hann bęta skuldaranum fjįrtjón hans og miska ef lįnardrottninum mįtti vera ljóst aš skilyršin skorti eša hann ętti ekki žį kröfu į hendur skuldaranum sem hann byggši į. Bętur verša sóttar ķ einkamįli eftir almennum reglum, en žęr mį dęma žótt krafa um gjaldžrotaskipti hafi veriš tekin til greina.
Ef framkomin gögn taka ekki af tvķmęli um aš eignir skuldarans muni nęgja fyrir greišslu skiptakostnašar, ef krafan yrši tekin til greina, skal hérašsdómari krefja žann sem hefur gert hana um tryggingu tiltekinnar fjįrhęšar fyrir kostnašinum įšur en krafan veršur tekin fyrir, enda hafi henni ekki veriš vķsaš į bug skv. 1. mgr. Hérašsdómari skal įkveša tiltekinn skamman frest til aš leggja fram tryggingu og tilkynna žaš hlutašeiganda į sannanlegan hįtt, en komi trygging ekki fram innan frestsins skal krafan skošast afturkölluš žį žegar. Rķsi įgreiningur um skyldu til aš setja tryggingu eša fjįrhęš hennar getur sį sem er krafinn um hana krafist fyrirtöku mįlefnisins į dómžingi og śrskuršar hérašsdómara um žaš. Lengist žį frestur til aš setja tryggingu mešan mįlefniš er óśtkljįš, en hérašsdómari kvešur upp śrskurš sinn įn žess aš ašrir žurfi aš eiga kost į aš tjį sig um mįlefniš en sį sem er krafinn tryggingar.
Žegar stašreynt er aš kröfu verši ekki vķsaš į bug skv. 1. mgr. og trygging hefur eftir atvikum veriš sett skv. 2. mgr. skal hérašsdómari įkveša žinghald til aš taka kröfuna fyrir, en žaš skal hįš svo fljótt sem verša mį. Hafi hérašsdómara borist fleiri kröfur en ein, framangreindum skilyršum er fullnęgt um žęr bįšar eša allar, en engin žeirra hefur enn veriš tekin til greina, žį skal hérašsdómari įkveša žinghald til aš taka hverja žeirra sjįlfstętt fyrir. Žaš skal aš jafnaši gert ķ žeirri röš sem kröfurnar bįrust, en ef komiš hefur fram krafa skuldarans um gjaldžrotaskipti į bśi sķnu skal hśn žó fyrr tekin fyrir en krafa lįnardrottins.
Kröfu um gjaldžrotaskipti mį afturkalla žar til śrskuršur gengur um hana.
Ef skuldarinn sękir ekki žing žegar krafa hans er tekin fyrir skal hśn talin afturkölluš.
Ef skuldarinn sękir žing skal hérašsdómari leita svara hans viš sérhverju žvķ sem skiptir mįli um kröfu hans og hérašsdómari telur óljóst eša ónógar upplżsingar komnar fram um. Hérašsdómari mį veita skuldaranum skamman frest til aš veita frekari upplżsingar, en slķkur frestur skal aš jafnaši ašeins veittur einu sinni og ekki til lengri tķma en einnar viku.
Birting skv. 1. mgr. skal fara fram meš žeim fyrirvara sem hérašsdómari įkvešur, en hann mį žó ekki vera skemmri en einn sólarhringur. Aš öšru leyti skal fylgt žeim reglum sem gilda um birtingu stefnu ķ einkamįli.
Birting žarf ekki aš fara fram skv. 2. mgr. ef skuldarinn sękir žing og mótmęlir ekki aš krafan verši tekin fyrir įn birtingar.
Hérašsdómari skal tilkynna hlutašeigandi lįnardrottni um žinghald til aš taka beišni hans fyrir meš sannanlegum hętti og minnst sólarhrings fyrirvara.
Ef skuldarinn sękir ekki žing žegar krafa lįnardrottins um gjaldžrotaskipti er tekin fyrir skal eftir atvikum lķta svo į aš skuldarinn višurkenni fullyršingar hans.
Ef skuldarinn sękir žing og lįnardrottinn sem krefst gjaldžrotaskipta į bśi hans mį hérašsdómari verša viš sameiginlegri ósk žeirra um aš fresta mešferš kröfunnar žótt mótmęli hafi ekki komiš fram gegn henni. Slķka fresti mį ekki veita til lengri tķma en samtals eins mįnašar.
Ef skuldarinn sękir žing og mótmęlir kröfu lįnardrottins um aš bś hans verši tekiš til gjaldžrotaskipta skal fariš meš hana eftir įkvęšum 168. gr.
Ef hérašsdómari tekur til greina kröfu um gjaldžrotaskipti frestar žaš ekki framkvęmd žeirra žótt śrskurši hans um žaš sé skotiš til ęšra dóms. Žess skal žó gętt aš ašgeršir raski ekki réttindum mįlsašila meira en naušsyn krefur mešan mįliš er enn óśtkljįš.
Ef krafa um gjaldžrotaskipti er fyrst tekin til greina fyrir ęšra dómi skal miša įhrif, sem įkvęši laga žessara tengja uppkvašningu śrskuršar hérašsdómara um aš bś sé tekiš til gjaldžrotaskipta, viš uppkvašningu śrlausnar ęšra dóms.
Ef fariš veršur meš dįnarbś sem er til opinberra skipta eftir reglum žessa žįttar skal eftir žvķ sem įtt getur viš miša įhrif, sem įkvęši laga žessara tengja uppkvašningu śrskuršar hérašsdómara um aš bś sé tekiš til gjaldžrotaskipta, viš uppkvašningu śrskuršar um aš dįnarbśiš sé tekiš til opinberra skipta.
Žrotabś tekur viš öllum fjįrhagslegum skyldum sem hvķldu į žrotamanni į žvķ tķmamarki sem getur ķ 1. mgr. nema réttarreglur eša löggerningur kveši į um annaš eša žaš leiši af ešli skyldnanna.
Žrotabś nżtur hęfis til aš eiga og öšlast réttindi og hęfi žess til aš bera og baka sér skyldur helst žar til skiptum žess lżkur endanlega eftir fyrirmęlum laga žessara.
Mešan į gjaldžrotaskiptum stendur falla žęr skuldbindingar į žrotabśiš sem skiptastjóri bakar žvķ eša einhver sį sem hann hefur heimilaš aš skuldbinda žaš.
Viš uppkvašningu śrskuršar hérašsdómara um aš bś sé tekiš til gjaldžrotaskipta missir žrotamašurinn rétt til aš stofna til skuldbindinga svo žżšingu hafi gagnvart žrotabśinu.
Žrįtt fyrir įkvęši 1. og 2. mgr. getur sį, sem hvorki vissi né mįtti vita um gjaldžrotaskiptin, unniš rétt į hendur žrotabśinu vegna rįšstöfunar žrotamannsins sem į sér staš įšur en innköllun hefur birst vegna skiptanna.
Įkvęši 1.--3. mgr. gilda ekki ef reglur um višskiptabréf, žinglżsingu eša ašra skrįningu leiša til annars.
Engan mį skipa ķ starf skiptastjóra nema hann lżsi sig fśsan til aš taka starfann aš sér og:
Ef sżnt žykir aš störf skiptastjóra verši umfangsmikil getur hérašsdómari skipaš tvo menn eša fleiri til aš gegna žeim og mį žį vķkja frį skilyrši 5. tölul. 2. mgr. um ašra en einn skiptastjórann. Skiptastjórarnir įkveša žį hvernig žeir skipta meš sér verkum.
Andist skiptastjóri įšur en skiptum er lokiš, bišji hann hérašsdómara um lausn frį starfanum eša vķki hérašsdómari honum frį skv. 76. gr. skal hérašsdómari tafarlaust skipa annan mann ķ hans staš. Ef skiptastjórar eru fleiri en einn ķ žrotabśi og starf eins žeirra losnar mį hérašsdómari žó lįta ógert aš skipa mann ķ stašinn, en įšur skal hann leita afstöšu žess skiptastjóra eša žeirra sem gegna störfum įfram.
Ef ķ ljós kemur eftir skipun skiptastjóra aš hann sé vanhęfur til aš leysa af hendi tiltekiš verk ķ starfi sķnu vegna fyrirmęla 6. tölul. 2. mgr. įn žess aš žaš verši tališ varša neinu fyrir rękslu starfans aš öšru leyti getur hérašsdómari aš ósk hans skipaš annan löghęfan mann til aš leysa verkiš af hendi.
Hérašsdómara er rétt aš krefja skiptastjóra um tryggingu eša skilrķki um aš hann sé įbyrgšartryggšur vegna starfans og getur sett honum tiltekinn frest til aš setja tryggingu eftir aš skipun hefur įtt sér staš.
Įkvöršun hérašsdómara um skipun manns ķ starf skiptastjóra veršur ekki skotiš til ęšra dóms.
Telji hérašsdómari ašfinnslur į rökum reistar getur hann gefiš skiptastjóra kost į aš bęta śr innan tiltekins frests. Verši skiptastjóri ekki viš žvķ eša ef framferši hans ķ starfi hefur annars veriš slķkt aš ekki verši tališ réttmętt aš gefa honum kost į aš rįša bót į starfshįttum sķnum, skal hérašsdómari vķkja honum śr starfi žegar ķ staš meš śrskurši. Hérašsdómari skal meš sama hętti vķkja skiptastjóra śr starfi ef hann setur ekki tryggingu skv. 5. mgr. 75. gr. innan tilskilins frests eša fullnęgir ekki lengur žeim hęfisskilyršum sem eru sett ķ 2. mgr. 75. gr.
Fallist hérašsdómari ekki į aš vķkja skiptastjóra śr starfi skv. 2. mgr. getur sį sem hafši uppi ašfinnslur um störf hans krafist śrskuršar hérašsdómara um hvort skiptastjóranum verši vikiš frį. Meš sama hętti getur sį sem į kröfu į hendur bśinu og telur skiptastjóra ekki fullnęgja skilyršum 2. mgr. 75. gr. krafist aš hérašsdómari kveši į um žaš meš śrskurši hvort skiptastjóra verši vikiš frį af žeim sökum. Fariš skal meš slķkar kröfur eftir 169. gr.
Skiptastjóri į rétt til žóknunar fyrir störf sķn sem greišist af bśinu eša žeim sem įbyrgist greišslu skiptakostnašar skv. 2. mgr. 66. gr. Honum er heimilt aš taka sér greišslu af fé bśsins upp ķ įfallna žóknun sķna mešan į skiptum stendur, enda kynni hann įkvöršun um žaš į skiptafundi og žaš teljist tryggt aš hann gangi ekki meš žessu į hlut žeirra sem eiga rétthęrri kröfur į hendur bśinu.
Sį sem hefur veriš skipašur skiptastjóri telst opinber sżslunarmašur mešan hann gegnir starfanum.
Skiptastjóra ber aš bęta tjón sem hann kann aš valda öšrum ķ starfi eftir almennum skašabótareglum.
Hafi skiptum ekki veriš lokiš innan sex mįnaša frį žvķ śrskuršur gekk um gjaldžrotaskiptin skal skiptastjóri gera yfirlit yfir efnahag og rekstur žrotabśsins, en upp frį žvķ um hver įramót og mitt hvert įr žar til skiptum er lokiš. Hver sį, sem hefur lżst kröfu ķ bśiš en hefur ekki fengiš efndir hennar, getur krafist aš fį aš sjį reikninga bśsins, enda hafi kröfu hans ekki įšur veriš hafnaš. Skiptastjóra er heimilt į kostnaš bśsins aš fela löggiltum endurskošanda aš gera reikninga žess eša endurskoša žį ef žess er krafist eša hann telur annars sérstaka įstęšu til.
Skiptastjóri įkvešur hvar skiptafundir verša haldnir og hvenęr, meš hverjum fyrirvara žeir verši bošašir og hvert fundarefni verši, aš žvķ leyti sem ekki er sérstaklega męlt fyrir um žaš ķ lögum žessum. Leitast skal žó viš aš skiptafundir verši haldnir į slķkum staš og tķma aš ętla megi aš sem flestir fundarmenn eigi hęgt meš aš sękja žį.
Ķ bošun til skiptafundar skal koma fram hvar og hvenęr hann verši haldinn og hvert fundarefniš verši ķ meginatrišum. Sé ekki kvešiš į um annaš ķ lögum žessum getur skiptastjóri kosiš hvort hann boši til fundar meš auglżsingu sem hann fęr birta meš minnst viku fyrirvara ķ Lögbirtingablaši eša meš tilkynningu til hvers og eins sem į rétt til fundarsóknar, sbr. 1. mgr. 125. gr. Ef bošaš er til fundar meš sķšargreinda hęttinum skal žess gętt aš fundarboši sé komiš žannig fram aš sannaš verši hvort fundarmanni hafi borist eša mįtt berast fundarboš ķ tęka tķš, en fundarmenn skulu žó einir gjalda žess hafi žeir ekki veitt skiptastjóra nęgar upplżsingar um hvar til žeirra verši nįš. Misfarist slķkt fundarboš til eins eša fleiri fundarmanna getur skiptastjóri įkvešiš aš fresta fundi eša halda hann meš įskilnaši um rétt žeirra sem voru ekki bošašir til aš hafa uppi athugasemdir sķšar um žaš sem žar fer fram.
Skiptastjóri stjórnar skiptafundum og atkvęšagreišslum sem fara žar fram og įkvešur ķ hverri röš mįlefni verši tekin fyrir og fundarmenn fįi aš tjį sig. Skiptastjóra er heimilt aš vķsa óviškomandi mönnum af fundi, svo og fundarmönnum sem spilla žar starfsfriši.
Skiptastjóri fęrir fundargeršir į skiptafundum og skal hann gęta žess aš fundarmönnum sé kynnt efni žeirra įšur en fundi veršur slitiš og gefinn kostur į aš hafa uppi athugasemdir um žaš.
Sį sem sżnir skiptastjóra fram į aš hann hafi lögvarinna hagsmuna aš gęta getur krafist aš fį ašgang aš skjölum žrotabśsins til skošunar og eftirrit af žeim į eigin kostnaš mešan skiptastjóri hefur žau ķ vörslum sķnum.
Skiptastjóri getur skrįš skżrslu manns, sem įkvęši 1. mgr. taka til, um atriši sem varša gjaldžrotaskiptin og krafist aš hann undirriti hana aš višlögšum drengskap žvķ til stašfestingar aš efni hennar sé samkvęmt žvķ sem hann viti sannast og réttast, enda hafi honum veriš gefinn kostur į aš stašreyna efni hennar og koma fram leišréttingum sķnum į henni.
Verši einhver sį, sem getur ķ 1. mgr., ekki viš kröfu skiptastjóra um upplżsingar eša gögn mį skiptastjóri fara žess skriflega į leit viš hérašsdómara aš hlutašeigandi verši kvaddur fyrir dóm til aš gefa skżrslu um mįlefniš sem vitni. Skal fariš eftir reglum um mešferš einkamįla ķ héraši um kvašningu vitnis, skyldu til vitnisburšar, višurlög į hendur vitni og skżrslutökuna sjįlfa, eftir žvķ sem įtt getur viš.
Neiti einhver sį, sem getur ķ 1. mgr., aš verša viš kröfu skiptastjóra um upplżsingar eša gögn mį skiptastjóri fara svo aš sem segir ķ 3. mgr. 81. gr.
Nś neitar žrotamašurinn eša forrįšamašur félags eša stofnunar, sem er til gjaldžrotaskipta, aš afhenda skiptastjóra eignir žrotabśsins eša synjar honum um ašgang aš hśsnęši žar sem įstęša vęri til aš ętla aš eignir eša gögn bśsins sé aš finna og getur žį skiptastjóri krafist žess skriflega aš hérašsdómari kveši upp śrskurš um skyldu hlutašeiganda til aš lįta eign af hendi eša veita ašgang aš hśsnęši. Berist hérašsdómara slķk krafa skal hann tafarlaust kvešja skiptastjóra og žann sem į hlut aš mįli fyrir dóm meš sannanlegum hętti. Tekur hérašsdómari afstöšu til kröfunnar meš śrskurši, en ef įgreiningur veršur um hana skal fariš meš hann eftir įkvęšum 170. gr.
Śrskurši skv. 3. mgr. mį ef žörf krefur fullnęgja meš ašför įn ašfararfrests. Mįlskot śrskuršarins frestar ekki ašför.
Ef krafa kemur fram skv. 1. mgr. skal hérašsdómari tafarlaust kvešja skiptastjóra og žann sem krafan beinist aš fyrir dóm meš sannanlegum hętti. Hérašsdómari tekur afstöšu til kröfunnar meš śrskurši, en ef įgreiningur veršur um kröfuna skal fariš meš hann eftir įkvęšum 170. gr. Hérašsdómari skal gęta žess aš banniš standi ekki lengur en žörf krefur.
Banni eftir śrskurši hérašsdómara skv. 2. mgr. skal framfylgt meš sama hętti og farbanni sem er lagt į eftir lögum um mešferš opinberra mįla. Mįlskot śrskuršarins frestar ekki aš hann komi til framkvęmdar.
Žeim sem įkvęši 1. mgr. taka til er skylt aš tilkynna skiptastjóra fyrir fram um breytingu į heimilisfangi sķnu.
Kröfulżsingarfrestur skal aš jafnaši įkvešinn tveir mįnušir, en ef sérstaklega stendur į mį skiptastjóri įkveša aš fresturinn verši tiltekinn mįnašarfjöldi frį žremur til sex mįnaša. Hver sem lengd kröfulżsingarfrests veršur įkvešin skal hann įvallt byrja aš lķša viš fyrri birtingu innköllunar og skal žess skżrlega getiš ķ henni.
Ķ innköllun mį skiptastjóri kveša į um aš žeim lįnardrottnum sé óžarft aš lżsa kröfum sķnum sem hafi lżst žeim viš undanfarandi naušasamningsumleitan žrotamannsins og ęski ekki aš koma fram breyttum kröfum.
Hafi skiptastjóri žegar viš śtgįfu innköllunar įkvešiš aš halda skiptafund til aš fjalla um rįšstöfun hagsmuna bśsins mį hann boša til slķks fundar ķ innkölluninni.
Innköllun skal birt tvķvegis ķ Lögbirtingablaši.
Ef skiptastjóri telur įstęšu til aš ętla aš lįnardrottnar kunni aš vera bśsettir erlendis, sem ekki er vitaš hverjir séu eša hvar verši nįš til, er honum rétt aš fį birta auglżsingu erlendis meš sama efni og tilkynning skv. 1. mgr.
Skiptastjóra er rétt aš fį birta auglżsingu meš sama efni og tilkynning skv. 1. mgr. ķ dagblaši hér į landi eša į annan hįtt sem hann kżs, ef sérstök įstęša žykir til.
Skiptastjóri skal žegar eftir skipun sķna gera rįšstafanir til aš tryggja aš hann fįi bókhaldsgögn žrotamannsins ķ hendur.
Višsemjandi žrotamannsins getur krafist aš žrotabśiš taki afstöšu til žess innan hęfilegs frests hvort žaš muni nżta heimild sķna skv. 1. mgr.
Ef samningur męlir fyrir um greišslur frį žrotabśinu smįtt og smįtt nżtur krafa višsemjandans til greišslna, sem falla til eftir aš śrskuršur gekk um aš bśiš vęri tekiš til skipta, rétthęšar skv. 3. tölul. 110. gr.
Ef samningurinn męlir fyrir um greišslur smįtt og smįtt af beggja hįlfu skal trygging sś, sem žrotabśiš setur fyrir ógreiddum kröfum, jafnan vera fyrir žeim kröfum višsemjandans sem fyrst uršu til eftir aš śrskuršur gekk um aš bśiš vęri tekiš til skipta.
Ef žaš er tališ sanngjarnt vegna hagsmuna višsemjandans er heimilt aš vķkja frį įkvęšum 1. og 2. mgr. Ef samningsįkvęši um žęr tryggingar, sem žrotabśinu er gert aš setja, eru talin ósanngjörn ķ garš žess er heimilt aš fella žau śr gildi ķ heild eša aš hluta eša breyta žeim.
Ef višsemjandi hefur innt greišslu sķna af hendi eša hluta hennar getur hann einungis slitiš samningnum og krafist endurgreišslu frį žrotabśinu ef reglur um samninga eins og žį sem um ręšir heimila slķkt.
Višsemjandinn getur einnig sagt samningnum upp gagnvart žrotabśinu meš venjulegum eša sanngjörnum fresti nema žrotamašurinn hafi mįtt framselja rétt sinn samkvęmt honum eša fyrirmęli annarra laga standa žvķ ķ vegi.
Žegar sérstaklega stendur į mį gera žeim sem segir upp samningi meš heimild ķ 1. eša 2. mgr. aš greiša hinum skašabętur vegna tjóns sem leišir af uppsögninni. Um rétthęš slķkrar skašabótakröfu į hendur žrotabśi fer skv. 113. gr.
Starfsmenn eiga rétt til launa frį žvķ śrskuršur var kvešinn upp og til žess tķma sem žrotabśiš tekur afstöšu sķna. Um rétthęš slķkra launakrafna fer eftir 3. tölul. 110. gr.
Ef gjaldžrotaskiptin leiša til breyttra ašstęšna og brżnir hagsmunir starfsmanns krefjast žess getur hann žó slitiš rįšningarsamningi sķnum. Honum er žį skylt aš veita žrotabśinu hęfilegan frest til aš leita annars starfsmanns ķ sinn staš, enda setji žrotabśiš tryggingu fyrir greišslu launa žann tķma sem hann sinnir starfi af žessum sökum ef žess er krafist.
Kröfur į hendur žrotabśi um annaš en peningagreišslu sem verša ekki efndar eftir ašalefni sķnu skulu metnar til veršs eftir žeim reglum sem gilda um slķkt mat viš ašför.
Kröfur į hendur žrotabśi ķ erlendum gjaldmišli skulu fęršar til ķslensks gjaldmišils eftir skrįšu sölugengi į žeim degi sem śrskuršur gekk um aš bśiš vęri tekiš til gjaldžrotaskipta aš žvķ leyti sem žeim veršur ekki fullnęgt skv. 109.--111. gr.
Žęr kröfur, sem eru taldar ķ 114. gr., verša ekki notašar til skuldajafnašar nema aš žvķ leyti sem eignir žrotabśsins hrökkva til greišslu žeirra viš śthlutun.
Ekki mį framselja višskiptabréf ķ eigu žrotabśsins fyrr en kröfulżsingarfresti er lokiš og ekki sķšar ef gagnkröfu er lżst žannig aš fyrirgert sé meš žvķ gagnkröfurétti. Sé žetta gert ber bśinu aš greiša bętur, en um rétthęš žeirrar bótakröfu fer eftir 3. tölul. 110. gr.
Ef annar skuldari hefur žegar fengiš endurgreišslu frį žrotamanninum vegna greišslu žess fyrrnefnda į hluta kröfunnar og žrotabśiš riftir ekki žeirri endurgreišslu skal žrįtt fyrir įkvęši 1. mgr. miša viš afgang kröfunnar viš śthlutun.
Eigi samskuldarinn rétt til skuldajafnašar skal beita reglum 1. mgr.
Hafi fleiri samskuldarar en einn greitt skuldina skal žvķ fé sem žeir fį viš śthlutun skipt milli žeirra eftir reglu 104. gr.
Hafi žrotabśiš selt eign eša réttindi sem žrišji mašur sannar sķšar aš hafi tilheyrt sér getur hann krafist greišslu žess sem žrotabśiš fékk ķ hendur viš söluna, eftir atvikum aš frįdregnum kostnaši sem bśiš hefur haft af varšveislu og sölu eignarinnar. Slķk krafa skal greidd į undan öllum öšrum kröfum į hendur bśinu.
Ef tveir lįnardrottnar eša fleiri eiga vešrétt eša tryggingarréttindi ķ sömu eign fer um rétthęš žeirra eftir almennum reglum. Óžinglżst réttindi į grundvelli almenns lögvešs ganga žó į eftir réttindum annarra samkvęmt žessari grein.
Kröfur skv. 2.--4. tölul. 110. gr. ganga ašeins fyrir kröfum samkvęmt žessari grein aš žvķ leyti sem žęr varša žį eign sem vešréttur eša tryggingarréttindi eru ķ.
Kröfur skv. 1.--6. tölul. skulu enn fremur njóta rétthęšar samkvęmt žessari grein žótt žęr séu eldri en žar segir ef mįl hefur veriš höfšaš til heimtu žeirra innan sex mįnaša frį gjalddaga og dómur hefur gengiš um žęr į sķšustu sex mįnušunum fyrir frestdag eša sķšar.
Hvorki njóta žeir sem eru nįkomnir žrotamanni réttar skv. 1.--3. tölul. 1. mgr. fyrir kröfum sķnum né žeir sem hafa įtt sęti ķ stjórn eša haft meš höndum framkvęmdastjórn félags eša stofnunar sem er til gjaldžrotaskipta.
Nś greišir samskuldari žrotabśs kröfu, og fer žį um framkröfu hans į hendur žrotabśinu meš sama hętti og kröfuna sem var greidd, en žó rżrir žaš ekki sjįlfstęš tryggingarréttindi sem samskuldarinn kann aš eiga.
Halda mį mįli til dóms ef žaš hefur veriš höfšaš į hendur žrotamanninum og dómur ekki gengiš ķ žvķ įšur en śrskuršur gekk um aš bśiš vęri tekiš til gjaldžrotaskipta, enda tilkynni stefnandi žess skiptastjóra um žaš. Tekur žį žrotabśiš viš ašild mįlsins ef žęr skyldur, sem mįliš varša, falla į žaš, en ella mį halda žvķ til dóms į hendur žrotamanninum ef um einstakling er aš ręša. Ef mįl sem mį halda til dóms į hendur žrotabśinu hefur veriš dómtekiš vegna śtivistar žrotamannsins eftir uppkvašningu śrskuršar um töku bśs hans til gjaldžrotaskipta mį žrotabśiš krefjast endurupptöku žess eftir reglum um lögmęt forföll.
Kröfu um ašför, kyrrsetningu, lögbann eša löggeymslu veršur ekki komiš fram gegn žrotabśi.
Kröfu um naušungarsölu į eign žrotabśs veršur ekki komiš fram į fyrstu sex mįnušum eftir uppkvašningu śrskuršar um aš bśiš sé tekiš til gjaldžrotaskipta nema aš kröfu eša meš samžykki skiptastjóra. Eftir žaš getur sį sem hefur heimild til aš krefjast naušungarsölu įn frekari dóms, sįttar eša ašfarar komiš henni fram į eign žrotabśsins ef krafa hans hefši veriš komin ķ gjalddaga įn tillits til 1. mgr. 99. gr.
Kröfulżsing skal vera skrifleg og tekiš fram ķ hvers žįgu hśn sé gerš, svo ekki verši um villst. Ķ henni skulu kröfur tilteknar svo skżrt sem verša mį, svo sem fjįrhęš kröfu og vaxta ķ krónum og hverrar stöšu sé krafist aš hśn njóti ķ skuldaröš, eša um afhendingu tiltekins hlutar, įkvöršun į tilgreindum réttindum į hendur žrotabśinu, lausn undan tiltekinni skyldu viš žaš, skyldu žess til įkvešinnar athafnar eša til aš lįta af henni, greišslu kostnašar af innheimtu kröfunnar eša gęslu hagsmuna af henni o.s.frv. Ķ kröfulżsingu skal enn fremur greina žęr mįlsįstęšur sem kröfuhafi byggir rétt sinn į hendur žrotabśinu į, svo og önnur atvik sem žarf aš greina samhengis vegna.
Žau gögn skulu fylgja kröfulżsingu sem kröfur eru studdar viš.
Skiptastjóri skal stašfesta móttöku kröfulżsingar ef eftir žvķ er leitaš.
Krafa lįnardrottins um gjaldžrotaskipti, sem hefur veriš tekin til greina, telst nęgileg lżsing kröfu į hendur žrotabśinu ef hśn fullnęgir įkvęšum 2. og 3. mgr.
Kröfulżsingu fyrir skiptastjóra fylgja sömu įhrif og ef mįl hefši veriš höfšaš um kröfuna į žeirri stund sem hśn berst honum.
Ef skiptastjóri fellst ekki į aš višurkenna kröfu aš öllu leyti, eins og henni hefur veriš lżst, skal hann tilkynna hlutašeigandi kröfuhafa um afstöšu sķna til hennar meš minnst viku fyrirvara įšur en skiptafundur veršur haldinn til aš fjalla um skrį um lżstar kröfur. Tilkynningin skal send meš sannanlegum hętti og tekiš skżrlega fram ķ henni hverjar afleišingar žaš hafi ef afstöšu skiptastjóra veršur ekki mótmęlt į skiptafundinum, sbr. 3. mgr. 120. gr. Ķ staš tilkynningar getur skiptastjóri žó sent hlutašeiganda eintak kröfuskrįr, enda komi žį žar fram žaš sem ella hefši veriš ķ tilkynningunni.
Skiptastjóri skal lįta eintak kröfuskrįr liggja fyrir į starfsstofu sinni ķ aš minnsta kosti viku fyrir skiptafund til sżnis fyrir žį sem žangaš koma og hafa lżst kröfu ķ žrotabśiš. Žį ber skiptastjóra aš lįta žeim ķ té eintak kröfuskrįr sem hafa lżst kröfu į hendur žrotabśinu og leita eftir žvķ, en honum er heimilt aš krefjast greišslu til bśsins fyrir kostnaši af gerš eintaksins. Žrotamašurinn eša forrįšamašur félags eša stofnunar, sem er til gjaldžrotaskipta, skal eiga sama ašgang aš kröfuskrį, en ašrir ekki nema skiptastjóri telji sżnt aš žeir eigi lögvarinna hagsmuna aš gęta af žvķ.
Skiptastjórinn leggur fyrir kröfuskrį og kröfulżsingar į skiptafundinum įsamt mótmęlum sem kunna aš hafa borist skv. 1. mgr. Žar skal hann eftir föngum veita fundarmönnum žęr skżringar sem žeir ęskja um efni einstakra krafna, įstęšur fyrir afstöšu sinni til višurkenningar žeirra og framkomin mótmęli gegn žeim, en um rétt til fundarsóknar skal fariš eftir įkvęšum 125. gr. Komi fram mótmęli į fundinum gegn afstöšu skiptastjóra til višurkenningar kröfu og žeir eru staddir žar bįšir eša allir sem hafa mótmęlt og mótmęli beinast eftir atvikum gegn, skal skiptastjóri reyna aš jafna įgreininginn, en annars skal hann boša žį sem eiga hlut aš mįli sem fyrst til sérstaks fundar ķ žvķ skyni. Verši įgreiningur ekki leystur meš žeim hętti skal skiptastjóri beina mįlefninu til hérašsdóms eftir 171. gr.
Aš žvķ leyti sem mótmęli koma ekki fram skv. 1. mgr. gegn afstöšu skiptastjóra til višurkenningar kröfu telst afstašan endanlega samžykkt viš skiptin.
Skiptastjóri skal einkum gęta žess ķ störfum sķnum aš skiptum verši lokiš įn įstęšulauss drįttar, aš allar eignir og öll réttindi žrotabśsins komi fram og verši rįšstafaš į sem hagkvęmastan hįtt, aš kröfur žess og innstęšur verši heimtar inn, aš engin žau réttindi žess fari forgöršum sem geta haft veršgildi og gripiš verši til žeirra ašgerša sem verša annars taldar naušsynlegar til aš varna tjóni. Hann skal og gęta žess aš peningaeign žrotabśsins beri sem hagkvęmasta vexti į reikningi viš banka eša sparisjóš meš tilliti til žess um hve langan tķma megi ętla aš hann hafi hana undir höndum.
Ef eign er ķ vörslum žrotabśsins og óvissa er um réttindi yfir henni eša vitaš er aš hśn tilheyri žvķ ekki, en enginn gefur sig fram innan kröfulżsingarfrests til aš krefjast hennar, mį skiptastjóri rįšstafa henni aš undangenginni birtingu įskorunar ķ Lögbirtingablaši til eigandans um aš gefa sig fram. Ef eignin liggur undir skemmdum eša meiri kostnašur vęri af varšveislu hennar į kröfulżsingarfresti en ętla mį aš andvirši hennar nemi mį skiptastjóri žó rįšstafa henni į kröfulżsingarfresti aš undangenginni įskorun samkvęmt įšursögšu. Fé sem fęst fyrir slķka eign rennur til žrotabśsins ef enginn kallar eftir žvķ.
Nś stendur ekki svo į sem ķ 2. mgr. segir, skiptastjóri selur eša rįšstafar eign eša réttindum sem žrišji mašur var meš réttu eigandi aš og skiptastjóri vissi eša mįtti vita um rétt hans, og getur žį žrišji mašur krafiš žrotabśiš um bętur ef hann fęr ekki tjón sitt bętt meš kröfu skv. 2. mgr. 109. gr. Slķk bótakrafa nżtur stöšu skv. 3. tölul. 110. gr. Hafi sala eša rįšstöfun įtt sér staš eftir lok kröfulżsingarfrests og žrišji mašur hefur ekki lżst tilkalli sķnu įšur en hśn fór fram getur hann ekki haft uppi kröfu į hendur kaupanda sem hvorki vissi né mįtti vita um réttindi hans.
Skiptastjóri heldur skiptafundi eftir žvķ sem honum žykir henta til aš kynna rįšstafanir sem hann hefur gert, leita eftir atvikum tillagna eša įkvaršana um rįšstafanir sem eru enn ógeršar og gefa kost į aš slķkar tillögur verši settar fram. Skiptastjóra er žó skylt aš taka žessi mįlefni į dagskrį į skiptafundi sem er haldinn til aš fjalla um skrį um lżstar kröfur og honum er jafnframt skylt aš boša til skiptafundar ķ žessu skyni ef žess er krafist skriflega af žeim sem fęru aš minnsta kosti meš fimmtung atkvęša į fundinum. Įkvaršanir skiptafundar um rįšstafanir, sem eru enn ógeršar, binda skiptastjóra samkvęmt žvķ sem segir ķ 127. gr.
Žótt skiptastjóri boši ekki til skiptafundar um einstakar rįšstafanir sķnar er honum rétt aš rįšfęra sig įšur en žęr verša geršar viš kröfuhafa sem žęr varša sérstaklega eša hafa annars hagsmuni umfram ašra af žeim.
Skiptastjóri getur heimilaš öšrum fundarsókn, žar į mešal žrotamanni eša forrįšamanni félags eša stofnunar sem er til gjaldžrotaskipta, ef fundarefniš varšar hagsmuni žeirra, vera žeirra į fundinum gęti oršiš til hagręšis eša enginn sem į rétt til fundarsóknar hreyfir athugasemdum viš aš žeir séu višstaddir. Slķkir menn njóta ekki mįlfrelsis eša tillöguréttar į fundinum nema aš žvķ leyti sem skiptastjóri įkvešur.
Ef skiptastjóri telur ljóst aš krafa fįist greidd aš fullu eša aš engu greidd hvernig sem atkvęšagreišsla kynni aš fara į skiptafundi nżtur lįnardrottinn ekki atkvęšisréttar į grundvelli hennar.
Séu atkvęši greidd um mįlefni sem varša sérstaka hagsmuni einstaks lįnardrottins skulu atkvęši hlutašeiganda falla nišur.
Skiptastjóri er bundinn af įkvöršun įlyktunarfęrs skiptafundar ef allir fundarmenn hafa veriš į einu mįli. Telji skiptastjóri slķka įkvöršun žó andstęša lögum, óheišarlega, óframkvęmanlega eša bersżnilega fara ķ bįga viš hagsmuni lįnardrottna sem sóttu ekki fundinn eša geta enn gefiš sig fram mį hann virša įkvöršunina aš vettugi og annašhvort leggja mįlefniš fyrir nżjan skiptafund eša rįša žvķ sjįlfur til lykta.
Greini fundarmenn į um įkvöršun į įlyktunarfęrum skiptafundi er skiptastjóra aš öšru jöfnu rétt aš fylgja įlyktun meiri hlutans. Žaš skal žó ekki gert ef efni eru til aš vķkja frį henni vegna žeirra atvika sem eru talin ķ 2. mgr. eša ętla mį aš meirahlutavaldi sé misbeitt minni hlutanum til tjóns. Telji skiptastjóri ekki fęrt aš fara aš įlyktun meiri hlutans getur hann lagt mįlefniš fyrir nżjan skiptafund eša rįšiš žvķ sjįlfur til lykta.
Falli atkvęši jöfn į įlyktunarfęrum skiptafundi skal skiptastjóri rįša mįlefninu til lykta į žann veg sem hann telur best eiga viš, nema hann kjósi fremur aš boša til nżs fundar um žaš.
Męti ekki lįnardrottinn til skiptafundar sem hann hefur veriš bošašur til glatar hann rétti til aš hafa uppi mótmęli eša kröfur vegna įkvaršana og rįšstafana sem hafa veriš teknar žar eša kynntar.
Lįnardrottinn sem į atkvęši um mįlefni bśsins og telur įkvöršun eša rįšstöfun skiptastjóra ólögmęta getur mótmęlt henni žegar į žeim fundi sem hśn er kynnt, en ella į nęsta fundi sem hann er bošašur til hafi hann ekki glataš rétti til žess skv. 2. mgr. Komi slķk mótmęli fram skal skiptastjóri leitast viš aš jafna įgreininginn, en takist žaš ekki skal hann beina mįlefninu til hérašsdóms eftir 171. gr. Mešan įgreiningur hefur ekki veriš leiddur til lykta skulu ekki geršar frekari rįšstafanir um mįlefniš nema naušsynlegt sé til aš réttindi eša munir fari ekki forgöršum eša rżrni aš mun.
Skiptastjóri skal kynna rįšageršir sķnar um rįšstöfun vešbundinnar eignar į vešhafafundi. Hann skal leita žar heimildar fundarmanna til aš rįšstafa eigninni meš žeim įhrifum aš žeir fundarmenn, sem kunna aš fara į mis viš fullnustu af söluverši eignarinnar, glati žeim tryggingarréttindum sem žeir kunna aš njóta.
Ef eigninni er ekki rįšstafaš meš naušungarsölu og skiptastjóra berst boš ķ hana, sem hann telur višunandi en nęgir žó ekki til aš fullnęgja réttindum allra hlutašeigenda, skal hann boša žį sem fęru į mis viš fullnustu į nż til fundar, enda hafi žeir ekki įšur veitt heimild skv. 2. mgr. Ķ fundarboši skal koma skżrlega fram hvert verš sé bošiš ķ eignina og mat skiptastjóra į žvķ hversu langt žaš muni hrökkva til aš fullnęgja kröfum žeirra sem eiga réttindi yfir henni.
Į vešhafafundi skv. 3. mgr. skal skiptastjóri gefa žeim fundarmönnum, sem fęru į mis viš fullnustu ef boši vęri tekiš, kost į aš ganga inn ķ bošiš eša gera hęrra boš. Ef fleiri slķkir fundarmenn en einn lżsa yfir vilja į fundinum til aš ganga inn ķ boš og sammęli verša ekki um annaš skal žeim gefinn kostur į aš gera hęrra boš. Skiptastjóri skal įkveša į fundinum hverju boši verši tekiš nema hann telji efni til aš fresta įkvöršun eša leita frekari boša ķ hana.
Žegar skiptastjóri rįšstafar eign skv. 4. mgr. falla sjįlfkrafa nišur žau tryggingarréttindi yfir eigninni sem fįst ekki fullnęgt af söluverši hennar. Aš kröfu skiptastjóra skulu slķk réttindi afmįš ef žeim hefur veriš žinglżst, enda leggi hann fyrir fundargeršir, fundarboš og önnur gögn žvķ til stašfestingar aš skilyršum fyrir žvķ sé fullnęgt.
Vešhafi eša annar sį sem į réttindi yfir eign, sem er fariš meš eftir įkvęšum žessarar greinar, getur haft uppi mótmęli vegna mešferšar hennar meš žeim hętti sem segir ķ 3. mgr. 128. gr.
Grķpi enginn lįnardrottinn til ašgerša skv. 1. mgr. mį žrotamašurinn gera žaš ef um einstakling er aš ręša.
Hafi lįnardrottinn eša žrotamašurinn tekiš aš sér hagsmuni žrotabśsins skv. 1. eša 2. mgr. getur skiptastjóri hvenęr sem er tekiš viš žeim į nż, enda greiši žį žrotabśiš hlutašeiganda um leiš žann kostnaš sem hefur falliš til af žessum sökum.
Krefjast mį riftunar į gjafagerningi ef gjöfin var afhent sex til tólf mįnuši fyrir frestdag nema leitt sé ķ ljós aš žrotamašurinn hafi žį veriš gjaldfęr og žaš žrįtt fyrir afhendinguna. Žetta gildir einnig um gjafir til nįkominna sem hafa veriš afhentar sex til tuttugu og fjóra mįnuši fyrir frestdag.
Ekki veršur krafist riftunar venjulegra tękifęrisgjafa, svipašra gjafa eša styrkveitinga ef gerningar sem žessir voru ekki kostnašarsamari en svaraši til ašstöšu žrotamannsins.
Krefjast mį riftunar į arfsafsali sem hefur veriš gefiš sex til tuttugu og fjóra mįnuši fyrir frestdag nema leitt sé ķ ljós aš žrotamašurinn hafi žį veriš gjaldfęr og žaš žrįtt fyrir arfsafsališ.
Hafi fjįrslit fariš fram milli žrotamannsins og maka hans eša sambżlismanns, og hann hefur afsalaš sér rétti viš žau, mį krefjast riftunar eftir reglum 1. og 2. mgr. į žeirri rįšstöfun aš žvķ leyti sem fyrrum maki žrotamannsins eša sambżlismašur hefur fengiš meira ķ sinn hlut viš fjįrslitin en honum hefši boriš.
Sama gildir um greišslu sex til tuttugu og fjórum mįnušum fyrir frestdag nema leitt sé ķ ljós aš žrotamašurinn hafi žį veriš gjaldfęr og žaš žrįtt fyrir greišsluna.
Krefjast mį riftunar slķkrar greišslu til nįkominna sex til tuttugu og fjórum mįnušum fyrir frestdag nema leitt sé ķ ljós aš žrotamašurinn hafi žį veriš gjaldfęr og žaš žrįtt fyrir greišsluna.
Krefjast mį riftunar į vešrétti eša öšrum tryggingarréttindum sem hafa veriš sett til hagsbóta fyrir nįkomna sex til tuttugu og fjórum mįnušum fyrir frestdag og įkvęši 1. mgr. eiga aš öšru leyti viš, nema leitt sé ķ ljós aš žrotamašurinn hafi žį veriš gjaldfęr og žaš žrįtt fyrir stofnun tryggingarréttindanna.
Sama gildir um löggeymslu og fjįrnįm sem hefur veriš gert sex til tuttugu og fjórum mįnušum fyrir frestdag aš kröfu einhvers sem er nįkominn žrotamanni, nema sį leiši ķ ljós meš mįlsókn aš žrotamašur hafi žį veriš gjaldfęr og žaš žrįtt fyrir fullnustugeršina.
Krefjast mį riftunar annarra rįšstafana sem hafa veriš geršar eftir frestdag nema rįšstöfunin hafi veriš naušsynleg ķ žįgu atvinnurekstrar žrotamannsins, ešlileg af tilliti til sameiginlegra hagsmuna lįnardrottna eša til aš fullnęgja daglegum žörfum. Ekki veršur rift gagnvart žeim sem mįtti lķta svo į aš rįšstöfunin hafi veriš žess ešlis sem į undan segir eša hvorki vissi né mįtti vita um beišni um heimild til greišslustöšvunar eša til aš leita naušasamnings eša kröfu um gjaldžrotaskipti.
Ef ašstošarmašur skuldarans viš greišslustöšvun eša umsjónarmašur meš naušasamningsumleitunum hans hefur samžykkt greišslu eša rįšstöfun, veršur ekki rift nema samžykkiš hafi bersżnilega veriš gefiš ķ andstöšu viš heimildir laga žessara til rįšstafana.
Hagnaš sem fęst eftir aš riftunarmįl er höfšaš skal greiša žrotabśinu.
Ef riftun fer fram skv. 139. eša 141. gr. skal sį sem hafši hag af riftanlegri rįšstöfun greiša bętur eftir almennum reglum.
Ef žrišji mašur er nįkominn žrotamanni į žrotabśiš kröfu į hann ķ žeim męli sem greinir ķ 1. og 2. mgr. 142. gr. og 143. gr., sbr. 144. og 145. gr., žó aš hann hafi veriš ķ góšri trś.
Ef žrišji mašur er nįkominn žrotamanni į žrotabśiš kröfu į hann skv. 1. og 2. mgr. 142. gr. og 143. gr., sbr. 145. gr., žó aš hann hafi veriš ķ góšri trś.
Įkvęši 1. og 2. mgr. koma ekki ķ veg fyrir riftun gagnvart žrišja manni eftir 2. mgr. 134. gr., 2. mgr. 139. gr. eša 141. gr.
Frestur skv. 1. mgr. gildir ekki um mótmęli gegn kröfu sem er lżst ķ žrotabśiš.
Įkvęši 3. žįttar gilda um naušasamning, sem žrotamašurinn leitar skv. 1. mgr., meš žeim frįvikum sem męlt er fyrir um ķ žessum kafla eša leiša af ešli mįls.
Skiptastjóri gegnir žeim störfum sem umsjónarmašur meš naušasamningsumleitunum gegnir aš öšrum kosti. Skiptastjóri fer eftir sem įšur meš forręši į mįlefnum žrotabśsins eftir almennum reglum žótt naušasamnings sé leitaš.
Aš žvķ leyti sem reglur 3. žįttar miša tiltekin įhrif viš žann dag sem śrskuršur gengur um heimild til aš leita naušasamnings skal varšandi naušasamning skv. 1. mgr. miša žau viš žann dag sem śrskuršur gekk um aš bśiš vęri tekiš til gjaldžrotaskipta.
Meš tilkynningu skv. 1. mgr. skulu fylgja frumvarp aš naušasamningi sem er gert eftir fyrirmęlum 36. gr. og skriflegar yfirlżsingar frį aš minnsta kosti fjóršungi žeirra sem ęttu atkvęšisrétt um naušasamninginn, bęši eftir höfšatölu žeirra og kröfufjįrhęšum, um aš žeir męli meš naušasamningi eftir frumvarpi žrotamannsins.
Skiptastjóri skal įkveša svo fljótt sem verša mį hvort frumvarp žrotamannsins aš naušasamningi verši boriš undir atkvęši. Žaš skal ekki gert ef einhver žau atvik, sem eru talin ķ 1. mgr. 38. gr. og hefšu valdiš synjun um heimild til aš leita naušasamnings įn gjaldžrotaskipta, eru fyrir hendi aš mati skiptastjóra. Ef skiptastjóri neitar aš bera frumvarpiš undir atkvęši og žrotamašurinn fellir sig ekki viš žį neitun skal skiptastjóri leita śrlausnar hérašsdómara um mįlefniš eftir įkvęšum 171. gr.
Skiptastjóri skal gera skrį um atkvęšisrétt um frumvarp žrotamannsins aš naušasamningi. Ķ skrįnni skulu ašeins greindar žęr kröfur sem hafa hlotiš višurkenningu viš gjaldžrotaskiptin og atkvęšisréttur fylgir aš mati skiptastjóra, en tiltekiš skal hver atkvęši fylgi hverri kröfu, bęši aš höfšatölu og eftir kröfufjįrhęš. Skiptastjóri žarf ekki aš tilkynna lįnardrottnum um hvort eša hvernig kröfur žeirra séu taldar ķ skrįnni nema aš žvķ leyti sem hann telur aš višurkenndri samningskröfu fylgi ekki atkvęši.
Um atkvęšafjölda til samžykkis į frumvarpi aš naušasamningi og atkvęšagreišsluna um žaš gilda įkvęši 49.--52. gr., aš öšru leyti en žvķ aš ef śrslit atkvęšagreišslu geta rįšist af įgreiningsatkvęši skal skiptastjóri fį leyst śr įgreiningnum eftir įkvęšum 2. mgr. 120. gr. Frestast žį aš fį nišurstöšu atkvęšagreišslu žar til śrlausn er fengin um įgreininginn.
Hafi frumvarpiš hlotiš samžykki skal fariš svo aš um stašfestingu naušasamnings sem segir ķ IX. kafla eftir žvķ sem įtt getur viš. Žó er žaš skilyrši fyrir stašfestingu naušasamnings aš kröfur skv. 109.--112. gr. séu įšur greiddar, fullnęgjandi trygging sé sett fyrir greišslu žeirra eša hlutašeigendur samžykki skriflega aš naušasamningur verši stašfestur įn žess. Ef krafa žrotamannsins um stašfestingu naušasamnings er tekin til greina skal skiptastjóri auglżsa žau lok gjaldžrotaskipta skv. 2. mgr. 162. gr.
Eins skal skiptum lokiš ef žrotamašurinn leggur fram eftir lok kröfulżsingarfrests yfirlżsingar allra žeirra sem hafa lżst kröfum um aš žeir afturkalli žęr eša žrotamašurinn sannar aš žęr séu fallnar nišur.
Ef skiptum lżkur skv. 1. eša 2. mgr. skal skiptastjóri afhenda žrotamanninum žęr eignir žrotabśsins sem hann hefur undir höndum, enda sé kostnašur af skiptunum įšur greiddur. Skiptastjóri skal gera skriflegt yfirlit um žęr greišslur sem hann hefur tekiš viš og innt af hendi vegna žrotabśsins og lįta žaš žrotamanninum ķ té ef hann leitar eftir žvķ.
Ef įgreiningur rķs um heimild til aš ljśka skiptum skv. 2. mgr. skal skiptastjóri beina mįlefninu til hérašsdóms eftir 171. gr.
Ef skiptastjóri įkvešur aš ljśka skiptum skv. 1. mgr. skal hann kynna žaš į skiptafundi og leggja žar fyrir yfirlit um žęr greišslur sem hann hefur tekiš viš og innt af hendi vegna žrotabśsins. Ef įgreiningur rķs um įkvöršun skiptastjóra skal hann beina mįlefninu til hérašsdóms eftir 171. gr.
Aš loknum greišslum skv. 1. mgr. mį skiptastjóri greiša öllum žeim sem nęstir koma ķ skuldaröš upp ķ vęntanlega śthlutun til žeirra, en žess skal žį enn gętt aš fé sé tekiš frį fyrir skilyrtum eša umdeildum kröfum sem gętu notiš sömu stöšu ķ skuldaröš.
Ef žrotabśiš telur til réttinda sem eru umdeild eša vęnta mį aš teljandi biš verši eftir aš megi koma ķ verš eša komi til greišslu, getur skiptastjóri įkvešiš aš ljśka skiptum įn tillits til žeirra. Hann skal žó fylgja réttindunum eftir og taka skiptin upp į nż skv. 164. gr. žegar žrotabśiš getur rįšstafaš žeim. Skiptastjóra er rétt aš taka frį fé til aš męta śtgjöldum af žessum sökum en um mešferš žess skal fariš eftir sömu reglum aš žvķ leyti sem žaš nżtist ekki til fulls.
Skiptastjóri mį įkveša ķ frumvarpinu aš viš śthlutun verši ekki tekiš tillit til krafna sem mjög lķtiš mundi fįst greitt af, en kröfur sem žannig er fariš meš skulu žį taldar žar upp.
Um rétt til aš fį ašgang aš frumvarpi til śthlutunar eša eintak af žvķ skal beitt įkvęšum 3. mgr. 119. gr.
Ef žeir sem hafa gert kröfur į hendur žrotabśinu hafa ekki uppi mótmęli gegn frumvarpi til śthlutunar į skiptafundinum skal žaš tališ endanlega samžykkt af žeirra hendi, hvort sem žeir hafa sótt fundinn eša ekki. Skiptastjóri skal žį rita į frumvarpiš aš žaš hafi veriš samžykkt sem śthlutunargerš śr bśinu og gjaldžrotaskiptunum sé žar meš lokiš.
Komi fram mótmęli gegn frumvarpinu į skiptafundinum og žau varša atriši sem hlutašeigandi hefur ekki žegar glataš rétti til aš mótmęla skv. 3. mgr. 120. gr. eša 2. mgr. 128. gr. skal skiptastjóri krefja žann sem hefur mótmęlin uppi svara um hverjar breytingar hann telji eiga gera į frumvarpinu.
Ef ašeins er krafist breytinga sem skiptastjóri telur efni til aš fallast į getur hann breytt frumvarpinu samkvęmt žvķ og lokiš skiptum, ef eingöngu eru leišréttar augljósar eša óverulegar skekkjur eša fundurinn er sóttur af hįlfu allra sem breytingin varšar og žeir samžykkja hana. Verši žaš ekki gert skal skiptastjóri boša til nżs fundar eftir 1. mgr. 159. gr. um frumvarpiš svo breytt.
Verši mótmęlum ekki sinnt meš žeim hętti sem segir ķ 4. mgr. skal skiptastjóri kvešja žį sem mótmęlin varša til fundar, séu žeir ekki staddir į skiptafundinum, og leitast viš aš jafna įgreininginn. Takist žaš ekki skal skiptastjóri beina mįlefninu til hérašsdóms eftir 171. gr. Žegar įgreiningurinn hefur veriš leiddur til lykta skal skiptastjóri gera nżtt frumvarp til śthlutunar og boša til fundar um žaš, nema forsendur fyrra frumvarpsins standi óhaggašar og žaš telst žannig endanlega samžykkt.
Verši greišslu ekki komiš til skila skv. 1. mgr., svo sem vegna žess aš lįnardrottinn hefur ekki veitt skiptastjóra upplżsingar um hvar til hans verši nįš, skal skiptastjóri varšveita greišsluna handa hlutašeiganda į sérstökum reikningi viš banka eša sparisjóš sem beri svo hįa vexti sem kostur er. Gefi sį sem į rétt til greišslunnar sig ekki fram viš skiptastjóra innan įrs frį žvķ auglżsing birtist um skiptalok skv. 2. mgr. 162. gr. skal skiptastjóri greiša féš ķ rķkissjóš.
Ef lįnardrottinn afsalar sér rétti til greišslu eša skilar henni eftir aš gjaldžrotaskiptum er lokiš skal skiptastjóri rįšstafa henni eftir 164. gr.
Skiptastjóri skal tafarlaust eftir skiptalok fį birta auglżsingu um žau ķ Lögbirtingablaši. Ķ auglżsingunni skal getiš nafns og kennitölu žrotamannsins, hvenęr bśiš var tekiš til gjaldžrotaskipta og skiptum lauk, hvaš greiddist upp ķ kröfur ķ einstökum flokkum og hverrar fjįrhęšar žęr kröfur hafi veriš sem fengust aš engu greiddar. Hafi gjaldžrotaskiptum lokiš meš naušasamningi skal getiš hvers efnis hann sé ķ meginatrišum.
Žegar komiš er ķ ljós um skilyrši fyrir kröfu eša įgreiningur um hana er leiddur endanlega til lykta skal skiptastjóri taka skiptin upp į nż og greiša kröfuna hafi mįlalok oršiš į žann veg. Ef féš sem var tekiš frį nżtist meš öllu til žeirra žarfa skal skiptastjóri tilkynna og auglżsa skiptalokin skv. 162. gr., en standi eitthvaš eftir af žvķ skal žvķ rįšstafaš eftir 164. gr.
Komi fram eign eftir lok gjaldžrotaskipta sem hefši įtt aš falla til žrotabśsins skal fariš eftir fyrirmęlum 1. mgr.
Eftir žvķ sem naušsyn krefur skal halda skiptafundi eša grķpa til annarra ašgerša eftir fyrri köflum žessa žįttar viš endurupptöku skv. 1. og 2. mgr.
Žrotamašurinn ber įbyrgš į skuldum sķnum sem fįst ekki greiddar viš gjaldžrotaskiptin. Ef kröfu hefur veriš lżst viš gjaldžrotaskiptin og ekki fengist greidd viš žau er fyrningu hennar slitiš gagnvart žrotamanninum og byrjar nżr fyrningarfrestur aš lķša į žeim degi sem skiptunum er lokiš, ef krafan var višurkennd, en ella į žeim degi sem kröfunni var lżst.
Ef įgreiningur rķs į dómžingi um kröfu lįnardrottins um aš heimild skuldara til greišslustöšvunar verši felld nišur, sbr. 4. mgr. 26. gr., skal hérašsdómari žegar ķ staš žingfesta mįl įn undangenginna tilkynninga, žar sem leyst veršur śr įgreiningnum. Sį sem hefur uppi kröfu um aš heimild til greišslustöšvunar verši felld nišur veršur sóknarašili mįls en skuldarinn veršur varnarašili.
Ķ mįli sem rķs skv. 1. eša 2. mgr. skal hérašsdómari gefa ašilum žess kost į aš leggja fram gögn sem žeir hafa žegar undir höndum viš žingfestingu og tjį sig stuttlega um mįliš įšur en žaš veršur tekiš til śrskuršar. Ef annar ašilinn eša žeir bįšir eša allir óska eftir žvķ skal hérašsdómari žó fresta mįlinu til ašalflutnings žar sem ašilum gefst bįšum eša öllum ķ senn kostur į aš leggja fram skriflegar greinargeršir og sönnunargögn, en slķkur frestur skal aš jafnaši ekki vera lengri en žrķr sólarhringar. Aš öšru leyti fer um mįliš eftir almennum reglum XXIV. kafla.
Ef įgreiningur rķs į dómžingi um kröfu skuldarans um stašfestingu naušasamnings, sbr. 3. mgr. 56. gr., skal hérašsdómari žegar ķ staš žingfesta mįl įn undangenginna tilkynninga, žar sem leyst veršur śr įgreiningnum. Skuldarinn skal vera sóknarašili mįlsins en sį sem mótmęlir kröfu hans veršur varnarašili. Ef mótmęli koma fram gegn kröfu skuldarans af hendi fleiri en eins skal leyst śr įgreiningi um hana ķ einu mįli žótt mótmęlin séu ekki byggš į sama grunni, en žeir sem hafa žau uppi skulu žį bįšir eša allir taldir varnarašilar mįlsins.
Um mešferš mįls sem rķs skv. 1. eša 2. mgr. fer aš öšru leyti eftir 3. mgr. 166. gr., en žó mį veita fresti ķ mįli skv. 2. mgr. ķ allt aš tvęr vikur.
Um mešferš mįls sem rķs skv. 1. mgr. fer aš öšru leyti eftir 3. mgr. 166. gr., en žó mį veita fresti ķ slķku mįli ķ allt aš tvęr vikur.
Žau gögn skulu fylgja kröfunni sem hśn er studd viš.
Hérašsdómari fer meš kröfu skv. 1. mgr. eftir įkvęšum XXIV. kafla. Sį sem krefst frįvikningar skiptastjórans skal vera sóknarašili mįls en skiptastjórinn varnarašili.
Um mešferš mįls sem rķs skv. 1. fer aš öšru leyti eftir 3. mgr. 166. gr., en žvķ veršur žó ekki frestaš til mįlflutnings nema eftir sameiginlegri ósk ašilanna.
Žau gögn skulu fylgja kröfunni sem varša įgreiningsefniš.
Hérašsdómari fer meš įgreiningsmįl skv. 1. mgr. eftir įkvęšum XXIV. kafla. Ef įgreiningsefni mįlsins varšar hvort krafa į hendur žrotabśi verši višurkennd skal sį sem hefur kröfuna uppi aš öšru jöfnu verša sóknarašili mįlsins en bśiš eša sį sem andmęlir kröfunni varnarašili. Ef įgreiningsefni mįlsins er annaš skal hérašsdómari įkveša eftir ešli žess hvernig ašild verši hįttaš.
Žegar hérašsdómara berst beišni įsamt sóknargögnum skv. 1. mgr. skal hann kanna hvort skilyršum sé fullnęgt til aš verša viš henni. Telji hann žaš ekki getur hann neitaš aš fara meš mįliš meš skriflegri įkvöršun, en vilji skiptastjóri ekki una henni getur hann krafist śrskuršar hérašsdómara um neitunina. Ella fer hérašsdómari meš mįliš eftir įkvęšum XXIV. kafla, en ekki er hann bundinn af žeirri afstöšu ef sķšar er krafist frįvķsunar mįlsins.
Meš tilkynningunni skal fylgja samrit žess skjals sem var beint til hérašsdómara samkvęmt įkvęšum XXIII. kafla ķ žvķ skyni aš leita śrlausnar hans. Sé um mįl aš ręša skv. 172. gr. skal samrit stefnu einnig fylgja tilkynningunni. Hérašsdómara er žó heimilt žess ķ staš aš taka upp ķ tilkynningu sķna texta žess eša žeirra skjala sem hefšu ella fylgt henni.
Birting skv. 1. mgr. skal fara fram meš sama hętti og stefna veršur birt ķ einkamįli.
Ef sóknarašili mętir ekki viš žingfestingu eša žingsókn hans fellur sķšar nišur skal mįliš fellt nišur, en hérašsdómari mį žį śrskurša varnarašila ómaksžóknun ef hann sękir žing og krefst hennar. Hafi gagnkröfur veriš hafšar uppi ķ mįlinu skv. 4. mgr. 177. gr. skal žó ašeins fella nišur ašalsök en leyst skal žį śr gagnkröfunum į hendur sóknarašila eftir reglu 3. mgr.
Ef varnarašili sękir ekki žing viš žingfestingu eša žingsókn hans fellur sķšar nišur skal fariš meš mįliš eftir almennum reglum um śtivist stefnda ķ einkamįli, en sóknarašila skal žį gefinn kostur į aš leggja fram greinargerš og frekari gögn samkvęmt žvķ sem segir ķ 1. mgr. 177. gr.
Aš framkomnum gögnum sóknarašila skv. 1. mgr. skal varnarašila gefinn kostur į skömmum fresti til aš leggja fram greinargerš af sinni hendi, žar sem fram komi kröfur hans um formhliš og efnishliš mįls, įsamt gögnum sem hann hyggst styšja mįlstaš sinn viš.
Komi fram krafa af hendi varnarašila um frįvķsun mįlsins skal fariš meš hana eftir almennum reglum um mešferš einkamįla ķ héraši.
Ef sótt er žing af hįlfu sóknarašila getur varnarašili haft uppi sjįlfstęšar kröfur af sinni hendi um śrlausn sakarefnisins ķ greinargerš og skal žį fariš meš žęr sem gagnkröfur ķ mįlinu. Gagnkröfu veršur žó žvķ ašeins komiš aš ķ mįli aš skilyrši vęru til aš hafa hana uppi sjįlfstętt samkvęmt įkvęšum XXIII. kafla, sbr. žó 2. tölul. 173. gr. Sóknarašila skal gefinn kostur į aš skila stuttu skriflegu svari viš gagnkröfum, en mįliš skal rekiš ķ einu lagi um kröfur į bįša vegu.
Aš žvķ leyti sem annaš leišir ekki af įkvęšum žessara laga gilda almennar reglur um mešferš einkamįla ķ héraši um mešferš mįla samkvęmt žessum kafla.
Um kęrufresti, kęruna sjįlfa og mešferš hennar ķ héraši og fyrir Hęstarétti gilda sömu reglur og um kęru ķ almennu einkamįli aš žvķ leyti sem ekki er męlt į annan veg ķ lögum žessum.
Aš žvķ leyti sem ekki er kvešiš į annan veg ķ lögum žessum hefur kęra sömu įhrif į mešferš mįls ķ héraši og ef um almennt einkamįl vęri aš ręša.
Ef śrskuršur hefur gengiš um aš bś sé tekiš til gjaldžrotaskipta fyrir 1. jślķ 1992 skal beitt įkvęšum eldri laga um žau atriši sem reglur XVI. og XVII. kafla og 129. gr. laga žessara taka til.
Žótt śrskuršur gangi um aš bś sé tekiš til gjaldžrotaskipta eftir 1. jślķ 1992 njóta kröfur sem hafa oršiš til eftir frestdag ekki stöšu ķ skuldaröš skv. 4. tölul. 110. gr. nema heimild žrotamannsins til greišslustöšvunar eša til aš leita naušasamninga hafi veriš veitt eftir gildistöku laga žessara.
Leysa mį śr kröfum ķ dómsmįlum skv. 173. gr. žótt gjaldžrotaskipti hafi byrjaš fyrir gildistöku laga žessara.