Prenta í tveimur dálkum. Útgáfa 122a. Uppfært til 1. febrúar 1998.
...1)]2)
Vátryggingarupphæð gripa, sem tryggðir eru skv. 4. gr. a-lið, ákveður vátryggjandi, og má hún vera hæst tvöfalt skattmatsverð.
Vátryggingarupphæð sauðfjár, sem tryggt er skv. 4. gr. b-lið, má vera hæst eitt og hálft skattmatsverð.
Þeir bændur, sem tryggja allt sitt búfé og hafa ekki orðið fyrir tjóni, sem bætur hafa verið greiddar fyrir skv. 4. gr. c- og d-lið í 2 ár samfellt, fái 10% lækkun á tryggingargjöldum og á sama hátt 20% lækkun eftir 5 ár.
Vátryggingarupphæð gripa og sauðfjár, sem tryggt er samkvæmt 4. gr. c- og d-lið, skal vera skattmatsverð.
Gjalddagi á iðgjöldum er samtímis því, er tryggingar eru skráðar.]1)
[Nú verður ágreiningur milli vátryggingafélags og tjónþola um rétt og skyldu til bóta eða um upphæð bótanna og skal ágreiningnum þá skotið til gerðardóms þriggja manna. Nefni til sinn mann hvor aðili, en viðkomandi dómari oddamanninn. Úrskurður gerðardómsins er fullnaðarúrskurður. Skaðabætur greiðast ekki af hendi fyrr en tjón er að fullu sannað og metið.]1)
1)Rg. 79/1953, sbr. 115/1954.2)L. 116/1993, 28. gr.