Prenta ķ tveimur dįlkum. Śtgįfa 122a. Uppfęrt til 1. febrśar 1998.
Öšrum ašilum er óheimilt aš nota starfsheiti sem til žess er falliš aš gefa ķ skyn aš žeir hafi hlotiš löggildingu sem sįlfręšingar.
Ef sérstakar įstęšur męla meš žvķ er einnig heimilt aš veita žeim takmarkaš eša tķmabundiš leyfi samkvęmt 1. gr. sem hafa ašra hįskólamenntun en hafa viš sjįlfstęšar sįlfręšilegar eša uppeldisfręšilegar rannsóknir eša hagnżt störf sżnt aš žekking žeirra er sambęrileg viš žį sem nefnd er ķ 1. mgr., enda liggi fyrir mešmęli Sįlfręšingafélags Ķslands.
Heimilt er aš synja manni leyfis ef 2. mgr. 68. gr. almennra hegningarlaga į viš um hagi hans.
Einnig er heimilt aš afturkalla löggildingu ef sįlfręšingur žrįtt fyrir višvörun vanrękir skyldur sķnar, fer śt fyrir verksviš sitt eša brżtur ķ bįg viš fyrirmęli laga. Sį ašili, sem hlut į aš mįli, getur skotiš śrskurši um sviptingu löggildingar til dómstóla.
Rįšuneytiš setur nįnari įkvęši ķ reglugerš2) um skilyrši fyrir veitingu leyfis til aš kalla sig sérfręšing ķ einhverri af sérgreinum sįlarfręšinnar.]3)