9) Sérhver formašur skal kostgęfilega sękja fiskiveišar, žegar vešurįtt og sjór leyfa žaš, og mį enginn af žeim vera ķ landi žann dag, sem einn fjórši partur af bįtum žeirrar veišistöšu, hvar hann ręr, eru į sjó, nema hann geti sannaš, aš hann hafi gilda orsök til žessa.