2. gr. Nś hagar žannig til, žar sem sand- og malartaka er bönnuš samkvęmt 1. mgr. 1. gr., aš įhęttulaust viršist aš taka efni ķ landi, sem ofangreind įkvęši nį til, og getur žį landeigandi leyft jaršraskiš į įkvešnu svęši meš samžykki [Nįttśruverndar rķkisins]1) aš fengnum tillögum bęjarstjórnar eša hreppsnefndar. Slķkt leyfi mį ekki veita til lengri tķma en 5 įra ķ senn, en žaš mį endurnżja meš samžykki [Nįttśruverndar rķkisins],1) ef žaš er žį tališ hęttulaust. Nś žykir einhverjum rétti sķnum hallaš, og getur hann žį skotiš įkvöršun [Nįttśruverndar rķkisins]1) til rįšherra, og er śrskuršur hans um mįliš fullnašarśrskuršur.
Nś hefir leyfi veriš fengiš, og ber žį bęjarstjórn eša hreppsnefnd aš auglżsa og merkja į fullnęgjandi hįtt, į hvaša svęši efnisnįmiš sé leyft.
1)L. 93/1996, 41. gr.