Prenta ķ tveimur dįlkum. Śtgįfa 122a. Uppfęrt til 1. febrśar 1998.
2. Nś hefur mašur fengiš veišiskķrteini, slķkt er getur ķ 22. gr., og er honum žį veiši heimil hvar sem er til fiskręktar eša vķsindalegra rannsókna. Eigi mį drepa fisk, sem veiddur er vegna fiskręktar. Veišieiganda er rétt aš hagnżta sér fisk, sem veiddur er til vķsindalegra rannsókna. Aš öšru leyti ber veišieiganda ekki endurgjald fyrir veiši žessa.
3. Nś er jörš byggš į leigu, og fylgir žį veiši įbśš, nema öšruvķsi semjist og rįšherra samžykki aš fengnu įliti veišimįlastjóra.
4. Eigi mį skilja veiširétt aš nokkru eša öllu leyti viš landareign, hvorki fyrir fullt og allt né um tiltekinn tķma, sbr. žó 5. mgr. 14. gr., annan en stangarveiširétt, en hann mį skilja viš landareign um tiltekiš tķmabil, er žó mį eigi vera lengra en 10 įr, nema leyfi rįšherra komi til og veišimįlastjóri og veišimįlanefnd męli meš žvķ, aš leyfiš sé veitt.
5. Nś er réttur til stangarveiši skilinn viš landareign skv. 4. mgr. og er žį löglegt, aš landeigandi afsali sér jafnframt afnotarétti til annarrar veiši ķ žvķ vatni žaš tķmabil, er stangarveiši er viš landareignina skilin.
2. Nś er innlausnar krafist samkvęmt 1. mgr., en eigi af hįlfu allra žeirra landeigenda, er innlausnarrétt eiga, og getur žį eigandi veiširéttar krafist žess, aš žeir landeigendur, sem innlausnar krefjast, leysi til sķn veiširétt hinna, er eigi vilja innleysa.
3. Um mat į andvirši veiširéttar og greišslu žess fer eftir žvķ sem segir ķ [95.]1) og [97. gr.]1)
2. Nś er landareign ķ sameign, en skipt eftir merkjum, afnotaskiptum eša eignar, og skal réttur hvers ašila til veiši vera ķ hlutfalli viš landverš hvers jaršarhluta, žegar landskipti fara fram, įn tillits til legu jaršarhlutans aš veišivatni, enda verši eigi samkomulag um ašra skipan. Aš öšru leyti fara landskiptin fram ķ samręmi viš landskiptalög, nr. 46 27. jśnķ 1941.
2. Nś hefur dorgarveiši um ķs veriš tķškuš aš undanförnu ķ almenningi vatns frį jöršum, er ekki eiga land aš vatninu, og skal žį slķk veiši heimil framvegis.
3. Rétt er aš skipta veiši žeirri, er getur ķ žessari grein, eftir 4. gr.
2. Ķ skrįnni skal greina:
3. Veišimįlastjóri hefur meš höndum skrįsetningu veišivatna. Öllum veišieigendum er skylt aš gefa honum žęr skżrslur, sem hann óskar, um žau atriši, er skrįsetja žarf.
4. Rįšherra er rétt aš setja meš reglugerš nįnari įkvęši um skrįsetningu veišivatna. Ķ reglugeršinni mį įkveša, hver veišivötn skuli skrįsetja.
1)Rg. 261/1996.
2. Eftirlitsmašur meš veiši hefur meš höndum merkingu veišarfęra eša hreppstjóri, žar sem eigi er eftirlitsmašur viš veišivatn.
2. Skżrslur žessar skulu geršar eftir fyrirmynd, er veišimįlastjóri setur, og skal hann sjį um, aš žeir menn, sem skżrslur eiga aš gefa, geti fengiš skżrslueyšublöš ókeypis. Kostnašur af prentun eyšublaša greišist śr rķkissjóši.
3. Eftirlitsmašur meš veiši eša hreppstjóri, žar sem eigi er eftirlitsmašur viš veišivatn, skulu safna veišiskżrslum hver ķ sķnu umdęmi og senda žęr veišimįlastjóra.
2. Rįšherra er rétt aš setja reglur um merkingu lax og silungs, sem bošinn er til sölu.
1)Rg. 261/1996.2)Nś 95. og 97. gr.3)Nś 95. gr.4)L. 63/1994, 2. gr.
2. Óheimilt er aš koma meš lax aš landi sem veišst hefur ķ sjó ķ veišitęki sem ętluš eru til veiši annarra fiska. Ber žeim er veišir lax į žann hįtt aš sleppa honum ķ sjó aftur.
3. Nś hefur laxveiši ķ sjó veriš metin sérstaklega til dżrleika ķ fasteignamati žvķ er öšlašist gildi įriš 1932 eša tillit hefur veriš tekiš til hennar viš įkvöršun fasteignaveršs ķ žvķ mati og er žį sś veiši leyfileg.
4. Veiši lax og göngusilungs ķ sjó skal hlķta sömu reglum sem veiši ķ ósöltu vatni eftir žvķ sem unnt er. Rįšherra setur reglur um žessa veiši.1)
5. Nś liggur veišivatn eša hafbeitarstöš svo nęrri sjįvarveiši, slķkri sem getur ķ 3. mgr., aš veišimįlastjóri telji aš sjįvarveišin rżri veiši ķ vatninu eša hjį stöšinni en veišieigendur ķ vatninu, einn eša fleiri, eša eigendur hafbeitarstöšvar vilja leysa sjįvarveišina til sķn og er rįšherra žį rétt aš leyfa žaš aš fengnu samžykki veišimįlanefndar. Um mat į andvirši veiširéttar og greišslu žess fer eftir žvķ sem segir ķ 94. og 96. gr.2)
6. Heimild landareigna, sem liggja aš sjó, til silungsveiša skal mišast viš žann netafjölda sem viškomandi landareign hafši sķšustu fimm įr fyrir gildistöku laga um lax- og silungsveiši frį 1957. Um įgreining skal fjalla skv. 94. gr.3) Rétt er rįšherra aš setja reglur um silungsveiši ķ sjó.
7. Rétt er rįšherra aš takmarka eša banna veiši göngusilungs ķ sjó į tilteknum svęšum og um tiltekinn tķma enda komi ósk um slķka frišun frį einstökum veišieigendum eša veišifélagi sem ętla verši aš njóti góšs af frišun žessari. Um mat į bótum vegna slķkrar takmörkunar fer skv. 94. og 96. gr.,2) en bętur skulu greiddar af žeim sem takmörkunar óskar.
8. Meš sama skilorši og ķ 7. mgr. segir er rįšherra rétt aš banna veiši fiska framan viš įrósa žar sem hętta er į aš lax og silungur geti veišst ķ veišiśtbśnaš sem ętlašur er til slķkrar veiši.]4)
2. Į tķmabilinu 1. aprķl til 1. október mį eigi leggja net né hafa įdrįtt ķ sjó nęr ósi straumvatns en 1.500 metra ef mešalvatnsmagn įr er innan viš 25 m3 į sekśndu en 2.000 metra ef vatnsmagniš er meira og eigi nęr en 1.500 metra frį hafbeitarstöš, enda gangi fiskur ķ žaš vatn eša žį hafbeitarstöš. Fullt samrįš skal hafa viš viškomandi veišifélag eša hafbeitarstöš varšandi rįšstöfun stangaveiši į žessu svęši. Rétt er rįšherra eftir tillögum veišimįlastjóra aš takmarka stangaveiši į frišušu svęši viš ós og setja reglur1) um veišitęki og möskvastęrš neta viš slķka ósa. Žó getur rįšherra aš fengnu įliti veišimįlastjóra leyft įdrįtt fyrir sķld og lošnu į frišušu svęši tiltekinn tķma įrs.
3. Til verndunar villtra laxastofna er rįšherra rétt aš fengnum tillögum veišimįlastjóra aš friša tiltekin svęši ķ sjó ķ nįgrenni mikilvęgra veišivatna žar sem ekki verši heimiluš starfsemi į sviši fiskeldis og hafbeitar meš laxfiska. Rįšherra skal setja reglur um žessi frišunarsvęši.]2)
1)Nś 95. gr.2)L. 63/1994, 2. gr.
2. Eigi mį veiša fisk ķ ósum ķ įr eša ósum ķ stöšuvötn og eigi 100 metra upp frį slķkum ósum eša 250 metra nišur frį žeim. Eigi mį heldur veiša fisk ķ ósum śr stöšuvötnum žeim er lax eša göngusilungur fer um né 50 metra upp eša nišur frį slķkum ósum.
3. Rįšherra getur eftir tillögum veišimįlastjóra veitt undanžįgu aš nokkru leyti eša öllu frį banni žvķ er ręšir um ķ 1. og 2. mgr. žar sem svo hagar til aš veiši ķ ós eša viš er eigi talin skašvęnleg.
4. Rįšherra er rétt meš samžykki veišimįlanefndar, hlutašeigandi veišifélags og eftir tillögum veišimįlastjóra aš banna alla veiši eša tilteknar veišiašferšir upp eša nišur frį ósi enda žyki žaš naušsynlegt til višhalds veiši ķ vatni. Bann žetta skal standa tiltekinn tķma og mį binda žaš žvķ skilorši aš veišieigendur eša įbśendur greiši bętur žeim ašila sem öšrum fremur missir af veiši vegna slķks banns. Įkveša mį bętur meš mati skv. 94. gr.1) ef eigi semst.]2)
1)Nś 95. gr.2)L. 63/1994, 2. gr.
2. Į tķmabili žvķ, er getur ķ 1. mgr., mį hvergi stunda laxveiši lengur en 3 og 1/2 mįnuš. Rétt er rįšherra aš setja nįnari reglur um veišitķma ķ vatni hverju aš fengnum tillögum stjórnar hlutašeigandi veišifélags og veišimįlanefndar og meš samžykki veišimįlastjóra.
3. Göngusilung mį veiša frį 1. aprķl til 10. október įr hvert. Žó skulu lok veišitķma göngusilungs ķ veišivatni, žar sem megniš af veišinni er villtur laxastofn, mišast viš 30. september skv. 1. mgr. Žį er sérstaklega stendur į getur rįšherra eftir tillögum veišimįlastjóra leyft aš göngusilungur sé veiddur utan žess tķma ķ lagnet, į stöng, į dorg og fęri.
4. Frį 1. aprķl og žar til laxveiši hefst mį eigi nota önnur veišitęki til veiši göngusilungs en stöng og fęri, lagnet og įdrįttarnet.
5. Nś veišist lax į tķmabilinu frį 1. aprķl og žar til laxveišitķmi hefst og er žeim er veišir skylt aš sleppa honum ķ vatn aftur.
6. Į frišunartķma žeim sem getur ķ žessari grein skulu allar fastar veišivélar teknar upp śr veišivatni, sbr. žó 3. mgr.]1)
2. Rįšherra er rétt aš įkveša aš frišun sś sem getur ķ 1. mgr. skuli gilda ašra daga ofar ķ straumvatni en nešar enda telji veišimįlastjóri žaš naušsynlegt til jöfnunar fiskigengd ķ žvķ vatni.]1)
1)Nś 95. gr.2)L. 63/1994, 2. gr.
2. Til veiši žeirrar er getur ķ 1. mgr. žarf veišiskķrteini. Rįšherra gefur śt veišiskķrteini aš fengnum mešmęlum veišimįlastjóra. Veišiskķrteiniš skal gefiš śt handa einstaklingi og gildir žaš um tiltekinn tķma.]1)
2. Fiskręktarįętlun skv. 1. mgr. er hįš samžykki veišimįlastjóra, enda hafi veišifélag eša meiri hluti veišieigenda viš veišivatn įkvešiš aš rįšast ķ slķka framkvęmd. Ķ leyfiš skal setja skilyrši sem veišimįlastjóri telur naušsynleg til verndar viškomandi fiskstofni gegn sjśkdómum og erfšablöndun og nįnar er kvešiš į um ķ reglugerš sem rįšherra setur.
3. Nś vill veišifélag eša meiri hluti veišieigenda viš veišivatn lįta veiša lax og silung til hrognatöku ķ žvķ vatni og er žaš hįš leyfi veišimįlastjóra meš samžykki rįšherra. Leyfiš gildir um tiltekinn tķma og ķ žaš skal setja skilyrši sem eru naušsynleg til verndar fiskstofni skv. 2. mgr. og felur ķ sér heimild skv. 1. mgr. 22. gr.
4. Rįšherra getur skv. 1. og 2. mgr. heimilaš notkun hafbeitarstofns śr sama landshluta til hafbeitar į laxi ķ veišivatni enda sé fullnęgt skilyršum um samžykki veišieigenda viš veišivatniš sem um getur ķ 2. mgr.]1)
2. Rįšherra er rétt aš fengnum tillögum veišimįlastjóra aš įkveša allt aš tveggja sólarhringa frišun į viku hverri ķ stöšuvatni.
3. Ef beitt er įkvęšum 1. mgr. um frišun ķ vatni er rįšherra rétt eftir tillögum veišimįlastjóra aš leyfa lagnetaveiši til heimilisnota į frišunartķma. Leyfi žetta skal binda naušsynlegum skilyršum til aš tryggja aš hrygnandi fiskur verši eigi veiddur į žennan hįtt, svo sem skilyrši um fjarlęgš lagna frį hrygningarstöšvum.
4. Rįšherra getur eftir tillögum veišimįlastjóra sett reglur um frišun vatnasilungs žar sem hann hrygnir aš sumarlagi.]1)
2. Leyfi veišimįlanefndar og veišimįlastjóra žarf til aš taka ķ notkun til veiša į laxi og silungi veišarfęri śr nżjum efnum eša śr efnum framleiddum meš nżjum ašferšum.
3. Rįšherra er rétt eftir tillögum veišimįlastjóra aš leyfa veiši meš giršingum, kistum og įdrįttarnetjum, žar sem sérstaklega hagar til, enda setji hann meš sama skilorši įkvęši um gerš og notkun žessara veišitękja umfram žaš, sem segir ķ lögum žessum.
4. Rįšherra getur leyft, aš reynd séu eša upp tekin önnur veišarfęri, m.a. til vķsindalegra žarfa, enda męli veišimįlanefnd og veišimįlastjóri meš žvķ. Slķk leyfi skal binda žeim skilyršum um gerš veišitękja og notkun, sem naušsynleg žykja.
5. Eigi mį fjölga lögnum frį žvķ, sem veriš hefur sķšustu 5 įr fyrir gildistöku laga žessara. Nś er breytt um veišiašferšir og veiši meš föstum veišivélum tekin upp, og skal žį heimilt aš nota gamlar lagnir, sem löglegar teljast samkvęmt įkvęšum žessara laga. Einnig er žaš heimilt, ef veiši hefur ekki veriš stunduš um įkvešiš įrabil, en er tekin upp aftur, eša ef veiši er tekin upp ķ vatni, žar sem ręktun hefur fariš fram, žótt eigi hafi žar įšur veriš veitt.
6. Nś žykja įkvęši žessara laga um frišun og veišitęki eigi veita fiskstofni vatns nęgilega vernd gegn ofveiši, og er rįšherra rétt eftir tillögum veišimįlastjóra og meš samžykki veišimįlanefndar aš fękka föstum veišivélum ķ žvķ vatni.
2. Eigi mį veiša fisk meš žvķ aš veita af honum vatni.
2. Ķ vatni, sem lax eša göngusilungur fer um, mį eigi leggja lagnet svo, aš af verši gildra.
3. Lagnet og króknet, sem notuš eru ķ straumvatni, er lax og göngusilungur fer um, mega eigi vera smįrišnari en svo, aš 4,5 cm verši milli hnśta, žį er net eru vot. Sama mįli gegnir um leišara frį krókneti eša annarri veišivél.
4. Eigi mį nota tvöföld net. Ķ straumvatni, sem mikiš ber meš sér af slżi eša slafaki, mį žó hafa net til varnar fyrir reki žessu. Slķk varnarnet mega žó hvergi vera nęr neti eša garši en 3 m, og skulu žau vera žannig gerš, aš fiskur geti ekki įnetjast ķ žeim eša króast. Veišimįlastjóri setur reglur um gerš varnarnetja.
1)Nś 95. gr.
2. Eigi mį stunda stangarveiši ķ žeim hluta straumvatns, žar sem veitt er meš föstum veišivélum eša įdrętti né į vikufrišunartķma žessara veišitękja. Veišimįlastjóra er rétt aš setja nįnari reglur um, hversu haga skuli veiši og frišun ķ vatni hverju, en hafa skal hann samrįš um žaš viš veišifélag. Nś verša öll net tekin upp įkvešiš tķmabil veišitķmans, samkvęmt įkvöršun stjórnar veišifélags, og getur hśn žį um žaš tķmabil leyft stangarveiši ķ žeim hluta straumvatns, žar sem veitt var meš föstum veišivélum eša įdrętti.
3. Eigi mį stunda stangarveiši nęr föstum veišivélum né stöšum, žar sem veitt er meš įdrętti, en 100 metra. Žó mį biliš ekki vera skemmra en sem svarar fimmfaldri lengd veišivélarinnar, sem nęst liggur.
4. Veišimįlastjóri įkvešur meš samžykki veišimįlanefndar, hversu margar stengur megi hafa um sinn ķ veišivatni. Leita skal hann um žaš įlits veišifélags.
5. Nś rķs įgreiningur um skiptingu veišitķma, veišistaši eša leigu eftir veiši milli notenda veiširéttar ķ vatni, slķku er ręšir um ķ 4. mgr., og er žį žeim, er telur sig vanhaldinn, rétt aš krefjast mats samkvęmt 94. gr.1) laga žessara.
2. Inngangur ķ veišikręr skal vita undan straumi, og mį leišari frį giršingu aldrei liggja į móti straumi né giršingu aš öšru leyti vera žannig hagaš, aš hętta sé į, aš hśn taki fisk, sem forstreymis gengur.
2. Garšur sį, sem gengur milli lands og kistu, skal einnig vera geršur śr spelum, og skal spelum og slįm į milli žeirra vera svo fyrir komiš sem segir ķ 1. mgr. Į garši žessum skal vera hliš, žar sem straumur er mestur eša ętla mį aš fiskur eigi greišasta för ķ žeim hluta įr, er garšurinn nęr yfir. Mį hlišiš eigi žrengra vera en 50 cm og nį frį botni til yfirboršs vatns.
3. Garšur sį, sem gengur forstreymis frį kistu, skal vera geršur śr spelum, og skal spelum og žverslįm ķ garšinum svo hagaš sem segir ķ 1. mgr. Veišimįlastjóri getur skipaš fyrir um, aš sett skuli hliš į garš žennan, žar sem ętla mį, aš fiskför verši mest ķ žeim hluta straumvatns, er garšurinn nęr yfir. Hliš žessi skulu svo gerš sem fyrir er męlt ķ 2. mgr.
4. Kistum skal žannig fyrir komiš, aš aušvelt sé aš ganga aš žeim til eftirlits.
2. Fyrirstöšunet eša annaš, er tįlmar undankomu fisks, mį eigi nota viš įdrįtt. Eigi mį įdrįttarnet vera tvöfalt.
3. Eigi mį hafa įdrįtt nęr fastri veišivél en 200 metra.
2. Ķ vatni, sem lax eša göngusilungur fer um, skulu lagnet, króknet og net ķ öšrum veišivélum eigi vera smįrišnari en svo, aš 4,5 cm verši milli hnśta, žį er net eru vot. Ķ kistum og göršum aš kistum mį eigi vera skemmra į milli spela en 4,5 cm.
3. Garšur aš lagneti og krókneti skal žannig geršur, aš fiskur geti eigi įnetjast eša oršiš fastur ķ honum. Veišimįlastjóri setur nįnari įkvęši um gerš garšs.
4. Eigi mį hafa fleiri en eitt lagnet, einn krók, kistu eša veišikró ķ veišivél hverri.
5. Žann tķma viku, sem fiskur er frišašur gegn veiši samkvęmt 19. gr., skulu kistur og veišikręr vera tryggilega lokašar, en lagnet og króknet verša tekin öll upp śr vatni og į land flutt. Veišimįlastjóri getur męlt svo fyrir, aš į garši aš lagneti, krókneti, kistu eša veišikró skuli höfš fleiri hliš en įšur getur, og skulu žau standa opin žann tķma viku, er vötn eru frišuš samkvęmt 19. gr. Hliš į giršingum aš kistu eša veišikró skulu standa opin į sama tķma. Veišimįlastjóra er rétt aš setja nįnari reglur um žetta efni.
6. Žį er veišitķma er lokiš įr hvert, skal taka veišivélar upp śr vatni, svo fljótt sem unnt er. Veišimįlastjóra eša eftirlitsmanni er rétt aš taka upp veišivél į kostnaš eiganda, er eigi tekur hana upp į réttum tķma.
2. Lengd fastrar veišivélar skal miša viš žaš, aš mešalrennsli sé ķ straumvatni.
3. Til lengdar fastrar veišivélar samkvęmt 1. mgr. žessarar greinar telst fjarlęgš hennar frį bakka straumvatns, hvort sem girt er yfir allt žaš svęši eša eigi. Leišari telst til fastrar veišivélar.
4. Nś hagar svo til aš styttra veršur milli lagna tveggja veišieigenda en leyfilegt er samkvęmt žessari grein, en hvorugur vill vķkja, og skal mat skera śr įgreiningi. Žar sem föst veišivél er sett, skal lögn vera löggilt af lögreglustjóra ķ samrįši viš veišimįlastjóra. Nįnari įkvęši um löggildingu lagna getur rįšherra sett.
2. Nś hefur veišieigandi brotiš gegn įkvęšum 1. mgr., og skal honum žį skylt, žį er krafist er, aš nema farartįlmann į brott eša fylla farveg svo, aš ķ samt lag komist. Verk žetta mį eftirlitsmašur meš veiši eša hreppstjóri lįta vinna į kostnaš veišieiganda, ef hann lętur eigi vinna žaš sjįlfur. Veišivél skal žį og upp tekin, og mį eigi setja hana nišur fyrr en straumvatn er komiš ķ samt lag og įšur.
3. Bannaš er aš styggja eša teygja fisk ķ fasta veišivél, įdrįttarnet eša į veišistaš, svo sem meš hįvaša, grjótkasti eša ljósum.
2. Eigi mį hafa įdrįtt ķ almenningi stöšuvatns. Rįšherra er žó rétt aš veita undanžįgu frį įkvęši žessu, enda męli veišimįlastjóri og veišimįlanefnd meš žvķ.
3. Rįšherra er rétt aš fengnum tillögum veišimįlastjóra aš setja reglur um fjölda, gerš og notkun žeirra veišitękja, sem leyfš eru samkvęmt 1. mgr., og um lįgmarksstęrš silungs, er veiša mį.
4. Veiši ķ stöšuvatni, sem lax og göngusilungur fer um, skal hlķta sömu įkvęšum sem ķ straumvatni vęri um fjarlęgš veišivéla og gönguhelgi.
5. Nś veišist vatnasilungur minni en leyfilegt er aš veiša samkvęmt reglum žeim, er getur ķ 3. mgr., og skal žeim, er veišir, skylt aš sleppa honum aftur ķ vatn.
2. Hverjum manni er skylt aš lįta af hendi land, landsafnot, vatn eša afnot vatns er meš žarf til fiskvegar, og žola veršur hann žęr eignarkvašir, óhagręši og takmörkun į afnotarétti sem fiskvegurinn kann aš hafa ķ för meš sér, enda komi fullar bętur fyrir eftir mati nema samkomulag verši.
3. Um breytingu į fiskvegi eša vatnsmagni ķ honum fer eftir žvķ sem segir ķ 1. og 2. mgr.]1)
2. Įkvęši 1. mgr. gilda eigi:
3. Heimilt er eignarnįm, svo sem segir ķ 2. mgr. 39. gr., til fiskvegar sem geršur er samkvęmt žessari grein.]1)
2. Nś verša tķšar breytingar į vatnsmagni veišivatns vegna vatnsmišlunar og skal žį haga mišlun žannig aš sem minnst tjón hljótist į fiskstofni veišivatns. Svo skal og til haga žį er uppistöšur eru tęmdar, svo sem vegna hreinsunar. Hafa skal samrįš viš veišimįlastjóra um žetta.]1)
2. Veišifélagi er skylt aš stunda fiskrękt, eftir žvķ sem viš į. Fiskrękt telst frišun fisks, umbętur į lķfsskilyršum fisks, flutningur fisks ķ veišivatn, aušveldun į gönguleišum fisks, eftirlit meš veiši og annaš, er lżtur aš aukningu fiskstofns eša višhaldi hans.
3. Um slķkan félagsskap, sem getur ķ grein žessari, skal fara svo sem męlt er ķ kafla žessum.
2. Veišifélag skal taka til allrar veiši į félagssvęšinu.
3. Nś er félagssvęši hluti straumvatns, og er rétt, aš félagssvęši nįi svo langt upp meš vatninu sem veiši er stunduš, nema sérstaklega standi į.
2. Frumkvęši aš stofnun veišifélags hafa:
3. Veišimįlastjóri hlutast til um bošun stofnfundar.
2. Nś ber aš stofna veišifélag viš vatn, sem veriš hefur veišilaust, og skal boša til fundar įbśendur allra žeirra jarša, sem lönd eiga aš vatni į hinu fyrirhugaša félagssvęši.
3. Fund skal boša skriflega eša ķ sķmskeyti eigi sķšar en 14 dögum fyrir fundardag og auk žess meš auglżsingu ķ Rķkisśtvarpinu tvo daga ķ röš eigi sķšar en viku fyrir fundardag. Fundur er lögmętur, ef hann er löglega bošašur.
2. Į žeim fundi og öšrum fer um atkvęšisrétt eins og hér segir: Įbśandi hvers lögbżlis, sem metiš er til veršs ķ gildandi fasteignamati viš gildistöku laga žessara, skal hafa eitt atkvęši. Nś bżr mašur į fleiri en einni jörš, og hefur hann žį eitt atkvęši. Nś er jörš ķ eyši, og hefur eigandi hennar eitt atkvęši. Nś eru įbśendur lögbżlis eša eigendur eyšijaršar fleiri en einn, og skulu žeir gera meš sér skriflegan samning um, hver fari meš atkvęšisrétt jaršarinnar. Fela mį öšrum aš fara meš atkvęši, enda sé umbošiš skriflegt og eigi eldra en žriggja mįnaša og žess getiš ķ fundarbók.
3. Nś er stofnaš veišifélag, sem einungis tekur til veišivatna į afréttum, og skal koma eitt atkvęši fyrir hvert lögbżli viš gildistöku laga žessara, sem į veiširétt į žeim afréttum eša rétt į til upprekstrar į žį.
2. Nś er eigi gerš lögmęt samžykkt samkvęmt 1. mgr., og er žį veišimįlastjóra og veišimįlanefnd rétt aš setja félaginu samžykkt, sem gildir, uns félagiš setur sér lögmęta samžykkt meš žeim hętti, er ķ 1. mgr. segir. Nś greinir veišimįlastjóra og veišimįlanefnd į, og sker rįšherra śr.
3. Ķ samžykkt félags skulu vera įkvęši um:
4. Ķ samžykkt mį įkveša, aš veišifélag starfi ķ deildum, enda taki hver deild yfir tiltekiš veišivatn eša hluta vatns samkvęmt c-liš 1. mgr. 45. gr. Hver deild rįšstafar veiši ķ sķnu umdęmi meš žeim takmörkunum, sem ašalfundur setur.
2. Aršskrį skal leggja undir śrskurš fundarmanna, og skal greiša atkvęši um hana, eins og segir ķ 1. mgr. 49. gr. Ķ aršskrį skal greina tķmamark fyrir gildistöku hennar. Nś veršur aršskrį eigi löglega samžykkt, og skal stjórn veišifélags óska eftir mati samkvęmt [95. gr.]1) Einnig er félagsmanni, sem telur gengiš į hlut sinn meš aršskrį, rétt aš krefjast mats samkvęmt [95. gr.]1) Tekur mat gildi tveimur mįnušum eftir birtingu ķ įbyrgšarbréfi frį stjórn veišifélags eša į annan sannanlegan hįtt, enda sé yfirmats eigi krafist. Nś fer yfirmat fram, og tekur žaš gildi frį žeim tķma, er yfirmatsmenn įkveša.
3. Rétt er félagsmanni aš krefjast endurskošunar į aršskrį fimm įrum eftir setningu hennar ķ fyrsta skipti, en sķšar į įtta įra fresti.
2. Fund skal boša meš auglżsingu ķ Rķkisśtvarpinu tvo daga ķ röš eigi sķšar en viku fyrir fundardag. Žó mį boša fund ķ félagi, sem hefur fęrri en 30 félagsmenn, meš sķmtölum eša į annan žann hįtt, sem tķškast um bošun funda ķ žvķ héraši.
3. Į fundi skal liggja frammi skrį um atkvęšisbęra félagsmenn.
4. Afl atkvęša ręšur śrslitum mįla į fundum. Žó veršur breyting į samžykkt eša aršskrį aš hljóta samžykki 2/3 félagsmanna. Nś veršur breyting į samžykkt eša aršskrį eigi afgreidd vegna ónógrar fundarsóknar, og mį žį boša til annars fundar. Į žeim fundi ręšur afl atkvęša. Nś er rįšgert aš breyta samžykkt eša aršskrį, og skal žess getiš ķ fundarboši. Greiša mį atkvęši skriflega, enda sé žess getiš ķ fundarbók.
5. Um endurskošun aršskrįr skal aš öšru leyti fara eins og segir ķ 50. gr.
2. Ķ samžykkt félags mį setja įkvęši, er banna félagsmanni og öšrum žeim, sem į félagssvęši bśa, aš hafa undir hendi įdrįttarnet, nema sannaš geti, aš net eigi aš nota til veiši ķ vatni utan félagssvęšis.
3. Įkvęši 1. mgr. tekur eigi til žess manns, sem fengiš hefur veišiskķrteini samkvęmt 22. gr.
1)Nś 95. gr.
2. Eignir veišifélags skulu teljast til jarša į félagssvęšinu ķ aršskrįrhlutfalli. Ef įgreiningur veršur vegna eignarhluta ķ veišifélagi, sker mat śr, sbr. 94. gr.1)
2. Samžykkt um frišun samkvęmt 1. mgr. gildir um 5 įr ķ senn, nema meiri hluti félagsmanna samžykki aš breyta henni fyrr eša rįšherra męli svo fyrir. Leita skal stašfestingar rįšherra į samžykkt samkvęmt 52. gr.
2. Samžykkt samkvęmt 1. mgr. öšlast gildi, žį er rįšherra stašfestir hana, enda męli veišimįlanefnd meš samžykkt.
2. Nś ęskir mašur žess aš taka upp fiskeldi, žar į mešal kvķaeldi eša hafbeit į laxfiskum, og skal hann senda umsókn um rekstrarleyfi til veišimįlastjóra um žaš. Umsókn skulu fylgja skilrķki um afnot lands, vatns og sjįvar, svo og įętlun um rekstur og kostnašarįętlun, auk heimildar til mannvirkjageršar og starfsemi samkvęmt įkvęšum annarra laga er varša slķkan atvinnurekstur.
3. Er skilrķkjum hefur veriš skilaš og mannvirkjagerš lokiš skal veišimįlastjóri gera śttekt į stöšinni. Teljist frįgangur fullnęgjandi skal veišimįlastjóri męla meš stašfestingu rekstrarleyfis. Rįšherra gefur sķšan śt rekstrarleyfi og öšlast starfsemin žar meš réttindi skv. 66. gr. Ķ rekstrarleyfi skal tilgreina leyfilega įrlega framleišslu ķ kvķa- og strandeldi og hįmark sleppinga į seišum ķ hafbeit. Rįšherra getur heimilaš aukningu ķ fjölda slepptra seiša ķ hafbeit aš fenginni umsögn veišimįlanefndar og veišimįlastjóra.
4. Rįšherra er rétt aš setja skilyrši fyrir rekstrarleyfi ķ reglugerš. Hafbeitar- og eldisstöšvar ķ rekstri viš gildistöku žessara laga skulu endurnżja rekstrarleyfi innan įrs frį gildistöku žeirra.]1)
2. Nś er straumvatn stķflaš vegna eldisstöšvar og fer žį um gerš stķflu skv. 41. gr.]1)
2. [Deildarstjóri Rannsóknadeildar fisksjśkdóma og dżralęknir fisksjśkdóma skulu vera fisksjśkdómanefnd til ašstošar og rįšuneytis.]2)
2. Nś er fiskur fluttur milli landa meš viškomu į Ķslandi, og skal sį flutningur hįšur fyrirmęlum yfirdżralęknis.
1)L. 63/1994, 7. gr.2)Rg. 403/1986, sbr. 597/1989 (um varnir gegn fisksjśkdómum og heilbrigšiseftirlit meš fiskeldisstöšvum). Rg. 401/1988 (um flutning og sleppingar laxfiska o.fl.).
2. Nś eru frišlżst eša aršgęf selalįtur eša selalagnir ķ veišivatni eša svo nęrri ósi vatns sem segir ķ 1. mgr., en lax- og silungsveiši ķ vatninu er metin minna virši en selveišin, og er rįšherra rétt eftir tillögum veišimįlastjóra aš ófriša žau, enda hafi fiskrękt veriš stunduš viš vatniš svo lengi og meš žeim įrangri, aš mat žyki sżna, aš laxveiši eša göngusilungs ķ vatninu verši aršsamari en selveišin.
2. Bętur greiša eigendur laxveiši eša göngusilungs ķ žvķ fiskihverfi, er ķ hlut į. Skulu žęr vera įrgjald, sbr. žó 3. mgr. Bętur skulu įkvešnar meš mati, ef eigi semur, og greiša veišieigendur žęr ķ aršskrįrhlutfalli. Sżslumašur jafnar nišur gjaldi og innheimtir ...2) Fylgir žvķ lögtaksréttur. Nś er veiširéttur leigšur samkvęmt 2. gr., og greišir žį leigutaki bętur ķ staš leigusala.
3. Nś eykst eftir ófrišun sels lax- eša göngusilungsveiši jaršar, er bętur hlżtur samkvęmt 2. mgr., og skal sį hagsauki žį dreginn frį bótum, enda krefjist mats einhver, sem bętur skal greiša. Nś sżnir mat, aš aršur af lax- eša silungsveiši jaršar hefur aukist sem nemur arši af selveiši, og skulu bętur fyrir hana nišur falla.
2. Til ašstošar rįšherra um stjórn veišimįla eru veišimįlanefnd og veišimįlastjóri.]1)
Hlutverk Veišimįlastofnunar er: 1)L. 83/1997, 81. gr.2)L. 24/1997, 1. gr.3)L. 63/1994, 6. gr.
2. [Rķkiš rekur rannsókna- og rįšgjafarstofnun ķ veišimįlum er nefnist Veišimįlastofnun. Rįšherra skipar framkvęmdastjóra stofnunarinnar til fimm įra ķ senn, aš fenginni umsögn stjórnar Veišimįlastofnunar. Framkvęmdastjóri skal hafa višhlķtandi hįskólamenntun og žekkingu į starfseminni. Hann hefur į hendi daglega stjórn stofnunarinnar og ber įbyrgš į framkvęmd mótašrar stefnu og fjįrhagsafkomu. Hann ręšur annaš starfsfólk.]2) Rįšherra er rétt aš setja reglugerš um verkefni og stjórn stofnunarinnar.
3. Veišimįlastofnun er heimilt aš taka aš sér rannsóknir og önnur verkefni į starfssviši sķnu fyrir einstaklinga, félög og stofnanir gegn endurgjaldi.]3)
2. Heimilt er aš starfrękja rannsóknastöš ķ fiskeldi og hafbeit ķ tengslum viš Veišimįlastofnun. Stöšin er rannsóknavettvangur fyrir klak og eldi laxfiska, kynbętur og hafbeit. Rįšherra er heimilt aš setja reglur um verkefni og skipa fag- og stjórnarnefnd fyrir stöšina en veišimįlastjóri skal hafa umsjón meš hlutdeild rķkisins ķ henni.]1)
2. Stjórn Veišimįlastofnunar hefur į hendi yfirstjórn stofnunarinnar og deilda hennar og markar meginatriši um stefnu og starf hennar. Stjórnin gerir tillögur til rįšherra um starfs- og fjįrhagsįętlun og stašfestir reikninga stofnunarinnar aš loknu įrsuppgjöri.]2)
2. Veišimįlanefnd er rįšherra til ašstošar um veišimįl og fer meš žau mįl sem henni eru falin ķ lögum žessum. Umsagnar veišimįlanefndar skal leita um setningu reglugerša um veišimįl.]1)
2. Rétt er rįšherra aš skipa eftirlitsmenn meš žvķ aš bann viš laxveišum ķ sjó sé virt. Um tölu žeirra og skipun skal leita tillagna veišimįlastjóra og greišist kostnašur viš störf žeirra śr rķkissjóši.
3. Eftirlitsmenn skulu hafa nįkvęmar gętur į žvķ aš veiši ķ umdęmi žeirra sé stunduš meš löglegum hętti. Žeir safna skżrslum, m.a. skulu žeir gera skrįr um veišivélar, lagnir og drętti ķ umdęmum sķnum og sjį um merkingu veišarfęra. Nįnari fyrirmęli um starfsemi eftirlitsmanna setur veišimįlastjóri ķ erindisbréfi.
4. Veišimįlastjóri gefur śt skķrteini handa eftirlitsmönnum.
5. Eftirlitsmenn skulu eiga frjįlsa för um veišivatn, mešfram žvķ og um netlög ķ sjó eftir žvķ sem žörf krefur. Žeir hafa vald til aš taka upp ólögleg veišitęki eša veišitęki sem notuš eru į óleyfilegum tķma eša óleyfilegum staš.]1)
2. Meš stjórn Fiskręktarsjóšs fara veišimįlanefnd og veišimįlastjóri. Įkvaršanir um styrki og lįn śr sjóšnum skulu hįšar samžykki rįšherra. ...2) Nś greinir veišimįlanefnd og veišimįlastjóra į og sker rįšherra śr.
[3. Rįšherra setur ķ reglugerš nįnari įkvęši um gjaldskyldu, innheimtu, śtreikning, gjalddaga, lögvernd, įlagningu gjalda samkvęmt įętlun og annaš sem lżtur aš framkvęmd į innheimtu gjaldanna.]2)
2. Žessar framkvęmdir njóta styrks, er nemi allt aš 1/3 af įętlušum kostnaši:
1)L. 63/1994, 7. gr.2)Nś l. 45/1971.
2. Mat samkvęmt 1. mgr. og annaš mat, sem getur ķ lögum žessum, skulu framkvęma tveir menn dómkvaddir af hérašsdómara, žar sem er vatn žaš, er meta skal. Hérašsdómari skal aš jafnaši dómkvešja menn bśsetta ķ öšru lögsagnarumdęmi, en rįšfęra skal hann sig viš veišimįlastjóra, įšur en hann framkvęmir dómkvašningu. Nś varšar mat merkivatn milli lögsagnarumdęma, og įkvešur žį rįšherra, hvaša hérašsdómari dómkvešur matsmenn.
3. Mati mį skjóta til yfirmats, įšur en lišnir eru tveir mįnušir frį birtingu mats. [Ķ yfirmati eiga sęti žrķr menn sem rįšherra skipar, žar af einn samkvęmt tilnefningu veišimįlanefndar.]2)
4. Rétt er aš skjóta įgreiningi, er getur ķ 1. mgr., beint til yfirmatsmanna, enda séu ašilar įsįttir um žaš.
5. Matsmenn įkveša kostnaš af mati og skiptingu hans į ašila.
6. Rétt er matsmönnum aš kvešja kunnįttumenn sér til ašstošar, ef žörf žykir, telst kostnašur af žvķ til matskostnašar.
2. [Matsmenn skv. 1. mgr. skulu leita umsagnar veišimįlastjóra og veišimįlanefndar. Skašabętur greišast aš hįlfu śr rķkissjóši og aš hįlfu śr hlutašeigandi sveitarsjóši eša -sjóšum.]2)
3. Nś hefur mašur ķ öšrum tilvikum en ķ 1. mgr. segir oršiš aš mun öšrum fremur fyrir tjóni vegna įkvęša og framkvęmdar laga žessara, og į hann kröfu til skašabóta eftir mati. Skašabętur skulu greiša eigendur veiširéttar ķ fiskihverfi žvķ, sem ķ hlut į, eftir įkvöršun matsnefndar, og mį taka žęr lögtaki. Įkveša mį žeim, er tjón hefur bešiš, bętur meš žvķ aš śthluta honum arši ķ aršskrį. Stjórn veišifélags er skylt aš annast innheimtu bóta į félagssvęši sķnu.
2. Brot gegn įkvęšum 14. gr. innan ķslenskrar fiskveišilandhelgi varšar fésektum ...2) og auk žess varšhaldi, ef miklar sakir eru.
2. ...2)