Prenta ķ tveimur dįlkum. Śtgįfa 122a. Uppfęrt til 1. febrśar 1998.
[Višurlögum samkvęmt VII. kafla laga žessara veršur ekki beitt, nema um žau sé męlt ķ heimildum žeim, sem greinir ķ 1. mgr.]1)
Falli refsinęmi verknašar nišur af öšrum įstęšum en sķšast var getiš, fellur refsing nišur, sem dęmd hefur veriš fyrir žann verknaš, aš žvķ leyti, sem hśn hefur žį ekki žegar veriš framkvęmd. Einnig falla žį nišur ašrar afleišingar verknašar, sem refsinęmi hans aš eldri lögum leiddi af sér, aš undantekinni skyldu til greišslu sakarkostnašar. Bera mį žį undir dómstól žann, sem dęmdi ķ žvķ mįli ķ héraši, eša dómstól į heimavarnaržingi ašilja, hvort refsing samkvęmt dóminum skuli nišur falla eša lękka, ef dómurinn tekur jafnframt til fleiri brota. Nišurstöšu hérašsdóms mį įfrżja.
[Įkvęši 1. mgr. mį beita um verknaš manns, sem er rķkisborgari ķ eša bśsettur ķ Danmörku, Finnlandi, Noregi eša Svķžjóš og dvelst hér į landi.]1)
1)L. 72/1993, 2. gr.2)L. 16/1990, 1. gr.3)L. 24/1976, 1. gr.4)L. 52/1980, 1. gr.5)L. 72/1993, 3. gr.6)L. 69/1981, 1. gr.7)L. 133/1993, 3. gr.8)L. 142/1995, 1. gr.
Refsing fyrir brot, sem mįl er höfšaš śt af hér į landi samkvęmt 5. gr., mį ekki fara fram śr hįmarki žeirrar refsingar, sem viš brotinu lį ķ heimarķki sakbornings, sbr. 1. tölul., eša ķ žvķ rķki, žar sem brot var framiš, sbr. 2. tölul.
...1)
Įkvęši 1. mgr. eiga ekki viš um brot sem falla undir 4. gr. og 1. tölul. 6. gr. nema refsimįl hafi veriš höfšaš ķ hinu rķkinu aš ósk ķslenskra stjórnvalda.]1)
Hafi mašur fariš śt fyrir takmörk leyfilegrar neyšarvarnar, og įstęšan til žess er sś, aš hann hefur oršiš svo skelfdur eša forviša, aš hann gat ekki fullkomlega gętt sķn, skal honum ekki refsaš.
Verši til stofnun, ętluš slķkum mönnum, sem ķ žessari grein getur, mį įkveša ķ refsidómi, aš sakborningur skuli taka śt refsivist sķna ķ stofnuninni.
Fyrir tilraun til brots mį dęma lęgri refsingu en męlt er um fullframin brot. Skal žaš einkum gert, žegar af tilrauninni mį rįša, aš brotamašurinn sé ekki eins hęttulegur og vilji hans ekki eins haršnašur og ętla mį, aš sé um menn, sem fullfremja slķk brot.
Ef hagsmunum žeim, sem verknašur beinist aš, eša verknašinum sjįlfum er svo hįttaš, aš tilraunin hefši ekki getaš leitt til fullframins brots, mį įkveša, aš refsing skuli falla nišur.
Ef hlutdeild einhvers žįtttakanda ķ brotinu er smįvęgileg, eša er ķ žvķ fólgin aš styrkja įform annars manns, sem įšur er til oršiš, svo og žegar brot er ekki fullframiš eša fyrirhuguš žįtttaka hefur misheppnast, mį dęma hann ķ vęgari refsingu en žį, sem lögmęlt er viš brotinu.
Žegar svo stendur į, sem ķ annarri mįlsgrein segir, og sömuleišis, ef manni hefur oršiš į af gįleysi aš taka žįtt ķ broti, mį lįta refsingu falla nišur, ef brotiš į undir hegningarįkvęši, žar sem ekki er sett žyngri refsing en varšhald.
Nś er brot fullframiš, og skal žį sį, sem veitir brotamanni sjįlfum eša öšrum lišsinni til žess aš halda viš ólögmętu įstandi, er skapast hefur fyrir brotiš, eša nżtur hagnašar af žvķ, sęta refsingu eftir įkvęšum žessarar greinar, enda taki önnur įkvęši laga ekki til verknašar hans.
Ef sį er ósjįlfrįša, sem misgert var viš, kemur sį mašur ķ hans staš, sem aš lögum hefur forręši yfir honum. Ef žurfa žykir, mį skipa sérstakan forrįšamann ķ žessu skyni.
Sé sį dįinn, sem misgert var viš, eša verknašur, sem beinist aš dįnum manni, er refsiveršur, hafa eiginmašur eša eiginkona hins lįtna, foreldrar, börn, kjörbörn og systkin rétt til aš höfša mįl eša bera fram kröfu um opinbera mįlshöfšun.
Hafi fleirum en einum manni veriš misbošiš meš sama verknaši, nęgir aš krafan komi frį einum žeirra, og beri ekki aš höfša mįl śt af brotinu af hįlfu hins opinbera, getur hver um sig sótt hinn seka til refsingar ķ einkamįli.
Hafi fleiri en einn mašur heimild samkvęmt 2. eša 3. mgr. 25. gr. til žess aš bera fram kröfu um opinbera mįlssókn, en eru ekki į eitt sįttir um, hvort žaš skuli gert, įkvešur opinbera įkęruvaldiš, hvort mįl skuli höfšaš.
...1)
Sį, sem eitt sinn hefur afturkallaš kröfu um mįlssókn, getur ekki sķšar komiš fram meš hana, nema įkęruvaldiš samžykki.
Hafi einkamįl ekki leitt til dóms um refsikröfuna, mį höfša mįl aš nżju, uns framangreindur 6 mįnaša frestur er lišinn. Einnig mį jafnan kröfu gera um mįlssókn eša höfša einkamįl nęstu 3 mįnuši frį žvķ aš mįl ónżttist.
Refsivist skal tiltaka ķ dögum, mįnušum eša įrum. Merkir dagur 24 klukkustundir, en mįnušur rķmmįnuš. ...1)
Žegar lögin leggja fangelsi viš afbroti, er įtt viš fangelsi um tiltekinn tķma, nema annaš sé sérstaklega įkvešiš.
Reynslulausn mį žó veita, ef sérstaklega stendur į, žegar lišinn er helmingur refsitķmans.
[Reynslulausn veršur eigi veitt ef eftirstöšvar refsitķmans eru skemmri en 30 dagar.]1)
Reynslulausn śr fangelsi veršur ekki veitt, ef slķkt žykir órįšlegt vegna haga fangans, enda skal honum vķs hentugur samastašur og vinna eša önnur kjör, sem nęgja honum til lķfsuppeldis. Yfirlżsing hans skal og fengin um žaš, aš hann vilji hlķta skilyršum žeim, sem sett eru fyrir reynslulausn.
Žegar fangi fęr lausn til reynslu, skal afhenda honum skķrteini, er greini skilyrši fyrir reynslulausn og hverju skiloršsrof varši.]2)3)
Žaš er skilyrši reynslulausnar, aš ašili gerist ekki sekur um nżtt brot į reynslutķma. Įkveša mį, aš reynslulausn skuli vera bundin žvķ skilyrši, aš ašili sé hįšur umsjón og eftirliti samkvęmt 14. gr. laga nr. 38 24. aprķl 1973,1) allan eša nįnar tiltekinn hluta reynslutķmans. Ennfremur mį binda reynslulausn žeim skilyršum, nokkrum eša öllum, sem greinir ķ 3. mgr. 57. gr., sbr. 4. gr. laga nr. 22 3. maķ 1955. Skilyrši um vistun į hęli getur žó eigi stašiš lengur en til loka refsitķmans.
Dómsmįlarįšherra eša stjórnvald, sem hann felur śrlausn mįls, tekur įkvaršanir samkvęmt 1. og 2. mgr. og getur vegna breyttra įstęšna fellt skilyrši nišur aš nokkru leyti eša öllu.]2)3)
Rjśfi ašili skilorš aš öšru leyti, svo og ef hann fremur ótvķrętt brot į alm. hegningarlögum, getur dómsmįlarįšherra eša stjórnvald, sem hann felur śrlausn žess mįls, įkvešiš, hvort breytt skuli skilyršum og reynslu- og/eša tilsjónartķmi lengdur allt aš lögmęltu hįmarki hans eša aš ašili taki śt refsingu, sem eftir stendur.
Nś er ekki tekin įkvöršun um, aš ašili taki śt refsivist, sem hann įtti ólokiš, sbr. 1. og 2. mgr., og telst refsingu žį fullnęgt į žvķ tķmamarki, er ašili fékk reynslulausn.
[Nś er įkvešiš aš lįta ašila taka śt eftirstöšvar refsitķma, sbr. 2. mgr., og mį žį veita reynslulausn žótt eigi sé fullnęgt tķmaskildögum žeim sem greinir ķ 1. og 2. mgr. 40. gr. Ķ žessu tilviki gilda įkvęši 41. gr. um reynslutķma. Sé ašili lįtinn hefja afplįnun aš nżju vegna rofa į öšrum skilyršum en žeim aš fremja ekki nżtt brot į reynslutķmanum skal dreginn frį sį tķmi sem hann hefur notiš reynslulausnar įšur.]1)
Nś er ašili, sem sętt hefur nokkrum hluta refsivistar, nįšašur skiloršsbundiš, og er žį heimilt aš setja ašila žau skilyrši, aš hann hlķti įkvęšum 1.--4. mgr. žessarar greinar.]2)3)
...1)
Dęma mį fésektir jafnframt refsivist, sem viš brotinu liggur, žegar įkęrši hefur aflaš sér eša öšrum fjįrvinnings meš brotinu eša žaš hefur vakaš fyrir honum.]1)
Įkvöršun um vararefsingu ķ staš sektar, sbr. 54. gr., skal vera óhįš žvķ tilliti til greišslugetu sakbornings, sem um ręšir ķ 1. mgr.]1)
Lögreglustjórar annast innheimtu sekta. Heimilt er žeim aš leyfa, aš sekt sé greidd meš afborgunum. [Eigi skal žó veita lengri greišslufrest en eitt įr frį žvķ aš sekt kemur til innheimtu.]1)
Hafi greišsla sektar ekki fariš fram į tilskildum tķma, skal žegar heimta hana eša eftirstöšvar hennar meš fjįrnįmi, ef unnt er, nema lögreglustjóri įlķti, aš innheimtan mundi hafa ķ för meš sér tilfinnanlega röskun į högum sökunauts eša manna, sem hann framfęrir. Annars kostar krefst lögreglustjóri fjįrnįms ...2)
Ekki er leyfilegt, įn sérstakrar lagaheimildar, aš krefjast greišslu sektar śr dįnarbśi sökunauts, né aš innheimta sekt hjį nokkrum öšrum en sökunaut sjįlfum.
Sé sekt dęmd įsamt refsivist, skal afplįnun hennar įkvešin meš sömu tegund refsivistar og ašalrefsingin.
Hafi hluti sektar veriš greiddur, įkvešur [lögreglustjóri]2) sį, sem annast fullnustu sektardóms, styttingu afplįnunartķma aš sama skapi, en žó žannig, aš hann verši ekki undir framangreindu lįgmarki, og aš sektarfjįrhęš, sem svarar til hluta śr degi, afplįnist meš heilum degi.
[Sekt sem ekki er įkvešin af dómstólum skal afplįnuš ķ varšhaldi.
Sekt allt aš 100.000 krónum sem sakborningur hefur skriflega gengist undir hjį lögreglustjóra afplįnast meš varšhaldi eftir mešfylgjandi töflu:
Vararefsing: | |||
0-- | 9.999 | kr. | 2 dagar |
10.000-- | 19.999 | kr. | 4 dagar |
20.000-- | 29.999 | kr. | 6 dagar |
30.000-- | 39.999 | kr. | 8 dagar |
40.000-- | 49.999 | kr. | 10 dagar |
50.000-- | 59.999 | kr. | 12 dagar |
60.000-- | 69.999 | kr. | 14 dagar |
70.000-- | 79.999 | kr. | 16 dagar |
80.000-- | 89.999 | kr. | 18 dagar |
90.000-- | 100.000 | kr. | 20 dagar |
1)L. 48/1988, 31. gr.2)L. 92/1991, 23. gr.3)L. 57/1997, 2. gr.
Dagsektir skal afplįna ķ varšhaldi og įkvešur sżslumašur varšhaldstķmann. Um heimild til aš bera žį įkvöršun undir dómstóla fer eftir reglum ašfararlaga um heimildir til aš bera įkvaršanir žęr, sem sżslumašur tekur viš framkvęmd ašfarar, undir hérašsdóm.]1)
Um sektir samkvęmt žessari grein sé gętt lįgmarks og hįmarks afplįnunartķma samkvęmt 54. gr., svo og įkvęša 3. mgr. sömu greinar.
1)L. 84/1996, 12. gr.2)L. 19/1991, 195. gr.3)L. 22/1955, 3. gr.
Skiloršstķmi mį ekki vera skemmri en 1 įr og ekki lengri en 5 įr. Aš jafnaši skal įkveša hann 2--3 įr. [Įkęrandi]1) tiltekur hverju sinni upphafstķma frestsins.
Žegar įkęru er frestaš, mį setja ašilja skilyrši, sem talin eru ķ 3. mgr. 57. gr., eftir žvķ sem hęfa žykir. Breyta mį skilyršum į skiloršstķmanum, žar į mešal lengja frestinn, en žó ekki fram yfir 5 įr alls.
Mįl ašilja mį taka upp af nżju, ef réttarrannsókn hefst, įšur en skiloršstķma lżkur, śt af nżju broti, sem hann hefur framiš į skiloršstķmanum eša įšur en mįli var frestaš, svo og ef hann rżfur ella ķ veigamiklum atrišum skilyrši žau, sem honum voru sett.
Žegar [rannsóknari]2) telur, aš įkęru kunni aš verša frestaš samkvęmt žessari grein, skal hann bera mįliš undir [įkęranda]1) og senda honum tillögur sķnar.
Nś er kęru frestaš samkvęmt įkvęšum žessarar greinar, og skal [įkęrandi]1) žį kynna ašilja rękilega skilyršin og gera honum ljósar afleišingar skiloršsrofa.]3)
Skiloršstķmi mį ekki vera skemmri en 1 įr og ekki lengri en 5 įr. Aš jafnaši skal įkveša hann 2--3 įr. Upphaf skiloršstķma skal įkvešiš ķ dómi hverju sinni.
Frestun skal vera bundin žvķ skilyrši, aš ašili gerist ekki sekur um nżtt brot į skiloršstķmanum, sbr. 60. gr. Frestun mį einnig binda skilyršum, eftir žvķ sem hér segir:
...1)
Dómari skal kynna dómfellda rękilega skilyršin og gera honum ljósar afleišingar skiloršsrofa.]2)
Dęma mį fésekt ķ tengslum viš skiloršsdóm, žótt fésekt liggi ekki viš broti, sem dęmt er śt af.]1)
Nś hefur ašilja veriš sett skilyrši um dvöl į hęli samkvęmt 4. tölul. 3. mgr. 57. gr., og getur [įkęrandi]1) žį vegna breyttra įstęšna fellt skilyršiš nišur aš nokkru leyti eša öllu, aš fengnum tillögum forstöšumanns hęlis, ef žvķ er aš skipta.]2)
1)L. 84/1996, 12. gr.2)L. 20/1981, 1. gr.3)L. 22/1955, 6. gr.
Nś višurkennir ašili ekki skiloršsrof eša telur sig ekki hafa getaš fullnęgt skilyršum af įstęšum, sem honum verši ekki gefin sök į, og getur hann žį krafist śrskuršar dómara um žaš efni. Śrskuršur samkvęmt žessari mįlsgrein sętir kęru eftir kröfu [įkęranda]1) eša ašilja.
Žó aš skilyrši hafi veriš rofin, getur dómari įkvešiš meš śrskurši, aš frestun skuli haldast, eftir atvikum meš breyttum skilyršum, žar į mešal um lengd frestsins, žó svo, aš gętt sé hįmarkstķma samkvęmt 2. mgr. 57. gr. Heimilt er [įkęranda]1) aš kęra žann śrskurš.
Ef refsing hefur ekki įšur veriš įkvešin, getur dómari dęmt refsingu, meš eša įn skiloršs.
Nś hefur refsing įšur veriš tiltekin ķ dómi, og įkvešur dómari žį fullnustu dóms, ef frestur er ekki veittur samkvęmt 3. mgr. žessarar greinar.]3)
...1) ]2)
Ef įkęruvaldiš ęskir žess, mį jafnan leggja mįliš į nż undir śrskurš dómstóls. Hinn dómfelldi getur og jafnan krafist, žegar 6 mįnušir eru lišnir frį uppkvašningu dóms eša sķšasta śrskurši, og fyrr, ef įkęruvaldiš samžykkir, aš mįliš sé aš opinberri tilhlutan lagt undir śrskurš dómstóls aš nżju.
Dómsśrlausnum samkvęmt grein žessari mį įfrżja eftir reglum um kęru ķ opinberum mįlum.
Nś er mašur dęmdur sekur um brot, og mį žį ķ dómi ķ opinberu mįli į hendur honum svipta hann heimild, er hann hefur öšlast, til aš stunda starfsemi, sem opinbert leyfi, löggildingu, skipun eša próf žarf til aš gegna, enda gefi brotiš til kynna, aš veruleg hętta sé į žvķ, aš sakborningur muni fremja brot ķ stöšu sinni eša starfsemi. Žegar brot er stórfellt, mį einnig svipta mann ofangreindum rétti, ef hann telst ekki framar veršur til aš rękja starfann eša njóta réttindanna.
Svipta mį mann réttindum žeim, er greinir ķ 2. mgr., um tiltekinn tķma, allt aš fimm įrum, eša ęvilangt.
Sérįkvęši ķ lögum um sviptingu réttinda, er greinir ķ 1. og 2. mgr., skulu halda gildi sķnu.
Svipting réttinda telst frį žeim tķma, sem įkvešinn er ķ dómi, og ķ sķšasta lagi frį birtingu fullnašardóms.
Nś er ķslenskur rķkisborgari eša mašur, sem bśsettur er hér į landi, sviptur réttindum erlendis meš dómi vegna refsiveršs verknašar, og getur įkęruvald žį höfšaš opinbert mįl į hendur honum til réttindasviptingar. Sama er, ef manni hefur veriš dęmd refsing erlendis, žótt réttindasvipting hafi ekki veriš dęmd. Įkvöršun um framangreinda réttindasviptingu hlķtir ķslenskum lögum.]1)
Nś hefur mašur veriš sviptur réttindum ótķmabundiš meš dómi ķ opinberu mįli, og er žį heimilt, žegar 5 įr eru lišin frį uppsögu dóms, aš bera undir dómstóla samkvęmt reglum um mešferš opinberra mįla, hvort fella skuli nišur réttindasviptingu. Śrlausn hérašsdóms sętir kęru til hęstaréttar. Sérįkvęši ķ lögum um brottfall réttindasviptingar skulu halda gildi sķnu.]1)
Hiš upptęka skal vera eign rķkissjóšs, nema annaš sé sérstaklega įkvešiš ķ lögum. Hafi einhver bešiš tjón viš brotiš, skal hann žó eiga forgang til andviršisins, ef bętur fįst ekki į annan hįtt.
Nś er félagi slitiš meš dómi, og skal žį gera eignir žess upptękar til handa rķkissjóši, enda taki rķkisvaldiš bękur žess og skjöl til varšveislu.
Hafi fleiri menn en einn unniš verkiš ķ sameiningu, skal aš jafnaši taka žaš til greina til žyngingar refsingunni.
Dómstólunum er heimilt aš lįta refsidóma, er kvešnir hafa veriš upp erlendis, hafa ķtrekunarįhrif, eins og žeir hefšu veriš kvešnir upp hér į landi.
Ķtrekunarįhrif falla nišur, ef lišiš hafa 5 įr frį žvķ aš sökunautur hefur tekiš śt fyrri refsinguna, eša frį žvķ aš hśn hefur falliš nišur eša veriš gefin upp, žangaš til hann fremur sķšara brotiš. Hafi fyrri refsingin veriš sektir, telst fresturinn žó frį žeim degi, er fullnašardómur var upp kvešinn eša gengist var undir sektargreišslu.
Įkvęšum fyrsta mįlslišs undanfarandi mįlsgreinar mį einnig beita, žegar brot, sem žar er nefnt, er framiš af fyrrverandi refsifanga gegn yfirmönnum eša starfsmönnum hegningarhśss žess, sem hann įtti dvöl ķ, eša brotiš beinist aš hegningarhśsinu eša eignum žess, svo og ef fyrrverandi refsifangi gerist sekur um brot į įkvęšum 111. gr., aš žvķ er varšar fanga, sem taka śt refsingu ķ hegningarhśsi žvķ, er hann dvaldist įšur ķ.
Ef mašur, sem dęmdur hefur veriš til ęvilangrar fangelsisvistar og ekki hefur veriš nįšašur, fremur nżtt brot ķ fangelsinu eša utan žess, skal įkveša ķ dómi, hvaša refsingu hann ętti aš sęta, ef fyrri refsingin hefši ekki veriš ęvilangt fangelsi. Mį žį einnig dęma hann til aš žola višurlög samkvęmt 47. gr., žó svo, aš refsitķma eftir 3. tölul. žeirrar greinar mį tvöfalda.
Įkveša mį, žegar svo stendur į, sem ķ 1.--8. tölul. segir, aš refsing skuli falla nišur aš öllu leyti.
...1)
Refsingu skal aš jafnaši tiltaka innan takmarka žess hegningarįkvęšis, sem viš brotunum liggur, og eigi žau ekki öll undir sama hegningarįkvęši, žį innan takmarka žess hegningarįkvęšis, sem žyngsta hegningu setur. Žó mį eftir mįlavöxtum žyngja refsingu svo, aš bętt sé viš hana allt aš helmingi hennar. Dómstólunum skal žó heimilt, žegar mašur er dęmdur samtķmis fyrir mikiš brot og annaš, sem aš tiltölu er lķtilręši eitt, aš beita jafnvel lęgsta stigi žeirrar refsingar, sem viš meira brotinu liggur.
Liggi mismunandi tegundir refsivistar viš brotunum, skal beita žeirri, sem žyngri er.
Sé dęmt ķ einu lagi fyrir tvö eša fleiri brot, er annaš eša sum varša refsivist, en hin sektum, er dómstólunum heimilt aš dęma sektir jafnframt refsivist.
...1)
Žegar lög heimila aukna refsingu, en hin lögįkvešna refsing viš broti yrši ekki aukin, nema fariš vęri śt fyrir takmörk žau, sem sett eru hverri hegningartegund um sig, skal breyta allri hegningunni ķ žį hegningartegund, sem nęst er og žyngri. Takmörk žau, sem sett eru ķ 34. og 44. gr., skulu žį ekki vera žvķ til fyrirstöšu, aš dęma megi ķ varšhaldsvist allt aš 3 įrum og fangelsisvist allt aš 20 įrum.
Sök samkvęmt 262. gr. fyrnist žó ekki į skemmri tķma en 5 įrum. Hinu sama gegnir um brot, sem fólgin eru ķ žvķ, aš sakborningur kemur sér undan greišslu į tollum, sköttum eša öšrum gjöldum til hins opinbera.
Nś gerist mašur sekur um hįttsemi, sem varšar viš fleiri en eitt refsiįkvęši, og skal žį miša fyrningarfrest brotanna viš žaš įkvęši, er geymir žyngst refsimörk.]1)
Nś er refsinęmi hįš žvķ aš nokkru leyti eša öllu, aš hįttsemi hafi ķ för meš sér tiltekna afleišingu, og hefst fyrningarfrestur žį ekki fyrr en afleišing žessi kemur fram. Hinu sama gegnir aš sķnu leyti, ef refsinęmi er hįš žvķ, aš tiltekiš atvik beri aš höndum eftir aš hįttsemi er uppi höfš, og tekur sök žį ekki aš fyrnast, fyrr en atvik žetta hefur gerst.
Nś er refsiveršur verknašur framinn į ķslensku skipi eša loftfari, utan refsilögsögu ķslenska rķkisins, og tekur sök žį ekki aš fyrnast, fyrr en skipiš eša loftfariš er komiš til ķslenskrar hafnar. Fyrningarfrestur hefst žó ekki sķšar en 1 įri frį žvķ aš brot var framiš.
Fyrningarfrestur rofnar, žegar rannsókn hefst gegn manni sem sökunaut fyrir rétti eša lögreglustjóra [(rķkislögreglustjóra)]1) eša löglęršum fulltrśa hans śt af broti. Nś heimila lög lögreglumanni aš ljśka mįli meš sįtt, og er fyrning žį rofin, er lögreglumašur sakar mann um brot og gerir honum kost į sįtt. Žegar stjórnvaldi er endranęr heimilaš aš gera mönnum refsingu fyrir brot, rofnar fresturinn er stjórnvald sakar mann um slķkt brot.
Nś er hętt viš rannsókn samkvęmt nęstu mįlsgrein hér į undan vegna žess aš handhafi įkęruvalds įkvešur aš höfša ekki mįl gegn sakborningi eša hverfur sķšar frį įkęru og fyrnist sök žį įn tillits til žeirrar rannsóknar. Rannsókn, sem hętt er viš um óįkvešinn tķma, rżfur ekki heldur frestinn, nema stöšvunin stafi af žvķ aš sökunautur hafi komiš sér undan rannsókn. Žį telst tķmi sį, sem rannsóknin stóš yfir, ekki til fyrningartķmans. Hafi mįl ónżst, sem höfšaš var innan loka fyrningarfrests, mį taka žaš upp aš nżju į nęstu 3 mįnušum frį žvķ aš žaš ónżttist.
Nś er sök fyrnd samkvęmt framansögšu og veršur žį hvorki refsaš fyrir hįttsemina né dęmd višurlög žau, sem męlt er um ķ 62.--67. gr. Hinu sama gegnir um eignarupptöku og réttindasviptingu og śrręši samkvęmt 2. mgr. 148. gr. og 2. mgr. 241. gr. Fyrningarfrestur um eignarupptöku er ekki skemmri en 5 įr, en 10 įr um eignarupptöku samkvęmt 3. tölul. 1. mgr. 69. gr. og hlišstęšum įkvęšum ķ sérrefsilögum, nema žar sé öšruvķsi kvešiš į.]2)
Fyrning samkvęmt framansögšu hefst, žegar unnt er aš fullnęgja dómi samkvęmt almennum įkvęšum laga.
Frestun į fullnustu refsingar samkvęmt skiloršsdómi telst ekki til fyrningartķma né heldur sį tķmi sem ašili sętir refsivist eša hęlisvist samkvęmt öšrum dómi. Hinu sama gegnir um skilyrta nįšun, žó žannig aš fyrningartķmi lengist ekki nema sem skiloršstķma svarar.
Fyrning er rofin, žegar fullnusta dóms er hafin.
Nś hefur fangi tekiš śt nokkurn hluta refsivistar eša hęlisvistar, en er veitt reynslulausn eša skilyrt nįšun. Rjśfi hann sķšan skilorš og įkvöršun er tekin um, aš hann afplįni žaš, sem eftir stendur af refsivist eša hęlisvist, og telst žį fyrning į fullnustu eftirstöšva refsingar og annarra dęmdra višurlaga frį žvķ, er slķk įkvöršun var tekin. Ef fullnusta refsingar eša annarra višurlaga samkvęmt 1. mgr. stöšvast af öšrum įstęšum en žeim, sem greinir ķ žessari mįlsgrein, telst fyrning frį žvķ, aš stöšvun varš.]1)
Fjįrnįm eša önnur trygging, sem aflaš hefur veriš fyrir sektinni fyrir lok fyrningarfrests, heldur žó gildi sķnu.
Vararefsing viš fésekt, sbr. 53. gr., fellur nišur samkvęmt įkvęšum 1. mgr., nema fullnusta hennar sé hafin innan žar greindra tķmamarka.
Eignarupptaka, sem įkvešin er meš dómi, śrskurši eša sįtt, fellur nišur žegar lišin eru 5 įr frį žvķ aš unnt var aš fullnęgja įkvöršun um eignarupptöku. Ķ dómi er žó heimilt aš įkveša aš frestur sé allt aš 10 įrum. Įkvęši 2. mgr. gildir einnig um eignarupptöku.
Sį tķmi, sem fullnusta frestast vegna įkvęša skiloršsdóms eša skilyrtrar nįšunar, telst ekki meš fyrningarfresti.]2)
Nś hefur dómi, śrskurši eša sįtt um eignarupptöku eigi veriš fullnęgt aš nokkru eša öllu, žegar sakfelldi andašist, og getur rķkissaksóknari žį krafist žess, aš hérašsdómari ķ sķšasta varnaržingi sakfellda kveši svo į meš śrskurši aš fullnęgja skuli įkvęšum um eignarupptöku, enda stafi hśn af hagnaši sakfellda af broti eša varši hluti, sem til hafa oršiš viš misgerning. Dómari getur žį breytt eignarupptökuįkvęši svo, aš ķ staš upptöku į hlut komi tiltekin fjįrhęš. Śrskuršur dómara sętir kęru samkvęmt įkvęšum [laga um mešferš opinberra mįla]1) og eru erfingjar hins lįtna réttir kęruašilar.
Dómsįkvęšum samkvęmt 2. mgr. 148. gr. og 2. mgr. 241. gr. er unnt aš fullnęgja eftir andlįt dómfellda.]2)
Nś hefur mašur hlotiš ķ fyrsta sinn refsidóm fyrir brot, sem hefur skeršing borgararéttinda ķ för meš sér, og refsing fer ekki fram śr 1 įrs refsivist, žį nżtur hann aš lišnum 5 įrum frį žvķ aš refsing er aš fullu śttekin, fyrnd eša uppgefin, allra réttinda, sem fįst meš uppreist į ęru, enda hafi hann ekki sętt įkęru į žeim tķma fyrir brot, sem žyngri hegning liggur viš en sektir.
[Forseti]1) getur og veitt manni uppreist ęru, žegar aš minnsta kosti 5 įr eru lišin frį žvķ aš refsing hans er aš fullu śttekin, fyrnd eša gefin upp, enda fęri umsękjandi sönnur, sem gildar séu metnar, į žaš, aš hegšun hans hafi veriš góš umręddan tķma.
[Žegar sérstaklega stendur į, mį veita uppreist ęru, žó aš refsitķmi sé svo langur sem ķ 2. mgr. segir, enda žótt ekki sé lišinn lengri tķmi en til er skilinn ķ 1. mgr.]2)
Sömu refsingu skal hver sį sęta, sem ķ ófriši, eša žegar ófrišur vofir yfir, veitir fjandmönnum ķslenska rķkisins lišsinni ķ orši eša verki eša veikir višnįmsžrótt ķslenska rķkisins eša bandamanna žess.
Hafi manni oršiš slķkt į af stórfelldu gįleysi, skal honum refsaš meš sektum eša varšhaldi.
Sömu refsingu skal hver sį sęta, sem falsar, ónżtir eša kemur undan skjali eša öšrum munum, sem heill rķkisins eša réttindi gagnvart öšrum rķkjum eru undir komin.
Sömu refsingu skal enn fremur hver sį sęta, sem fališ hefur veriš į hendur af ķslenska rķkinu aš semja eša gera śt um eitthvaš viš annaš rķki, ef hann ber fyrir borš hag ķslenska rķkisins ķ žeim erindrekstri.
Hafi verknašur sį, sem ķ 1. og 2. mgr. hér į undan getur, veriš framinn af gįleysi, skal refsaš meš varšhaldi eša fangelsi allt aš 3 įrum, eša sektum, ef sérstakar mįlsbętur eru fyrir hendi.
Sömu refsingu skal hver sį sęta, sem af įsetningi eša gįleysi stofnar hlutleysisstöšu ķslenska rķkisins ķ hęttu, ašstošar erlent rķki viš skeršingu į hlutleysi žess, eša brżtur bann, sem rķkiš hefur sett til verndar hlutleysi sķnu.
[Sömu refsingu skal hver sį sęta, sem smįnar opinberlega eša hefur annars ķ frammi skammaryrši, ašrar móšganir ķ oršum eša athöfnum, eša ęrumeišandi ašdróttanir viš ašra starfsmenn erlends rķkis, sem staddir eru hér į landi.]2)
Hver, sem tekur žįtt ķ žess konar uppreisn, svo og hver sį, sem sekur gerist um verknaš, er mišar aš žvķ aš breyta stjórnskipuninni į ólögmętan hįtt, skal sęta fangelsi allt aš 8 įrum.
Sömu hegningu skal hver sį sęta, sem į sama hįtt misbrżtur viš [forsetann]1) eša žann, sem [forsetavald]1) hefur į hendi, rįšuneytin, landsdóminn eša hęstarétt.
[Sé slķkum verknaši beint gegn nįnustu vandamönnum forsetans, žannig aš įlķta megi, aš broti sé stefnt aš heimili hans, mį auka refsingu svo, aš viš hana sé bętt allt aš helmingi hennar.]2)
Varšhaldi eša fangelsi allt aš 4 įrum varšar žaš, ef verknašur, slķkur sem aš ofan greinir, beinist aš lögheimilušum atkvęšagreišslum um opinber mįlefni.
Geri mašur į annan hįtt opinberum starfsmanni tįlmanir ķ žvķ aš gegna skyldustörfum sķnum, žį varšar žaš sektum, varšhaldi eša fangelsi allt aš 2 įrum.
Jafnfętis ofangreindum starfsmönnum standa žeir menn, sem dómari eša yfirvald kvešur sér til ašstošar viš rekstur opinbers starfs.
Hver, sem ólöglega setur sig ķ samband viš handtekinn mann, fanga eša mann, sem hafšur er ķ opinberri gęslu, skal sęta sektum eša varšhaldi allt aš 6 mįnušum.
Sömu refsingu varšar žaš aš tįlma rannsókn brots meš žvķ aš eyšileggja, breyta eša koma undan hlutum, sem fręšslu geta veitt viš rannsóknina, eša meš žvķ aš raska ummerkjum brots.
Hafi einhver framiš verknaš, sem lżst er ķ žessari grein, ķ žvķ skyni aš koma sjįlfum sér eša nįnum vandamönnum sķnum undan eftirför eša refsingu, žį er žaš refsilaust.
Hver, sem tekur burt eša skemmir auglżsingu, sem sett hefur veriš upp af hįlfu hins opinbera, skal sęta sektum, varšhaldi eša fangelsi allt aš 3 mįnušum.
Sömu refsingu skulu žeir menn sęta, sem gerst hafa leištogar slķks upphlaups, eftir aš žaš var byrjaš.
Ašrir žįtttakendur upphlaupsins, sem ofrķki hafa haft ķ frammi eša ekki hafa hlżšnast skipan yfirvalds, er skoraš hefur į mannsöfnušinn aš sundrast, skulu sęta vęgari refsingu aš tiltölu, og mį dęma žeim žįtttakendum sektir, sem ekki hafa beitt ofrķki.
Hafi eitthvert žaš brot veriš framiš, sem var markmiš upphlaupsins, skal beita žyngri refsingum, mišaš viš žįtttöku hvers eins, eftir žvķ, sem aš framan segir, og mį žį dęma allt aš 6 įra fangelsi, nema broti sé svo variš, aš žyngri hegning liggi viš.
Hver, sem opinberlega og greinilega fellst į eitthvert žeirra brota, er ķ X. eša XI. kafla laga žessara getur, sęti sektum, varšhaldi eša fangelsi allt aš 1 įri.
Raski nokkur fundarfriši į lögbošnum samkomum um opinber mįlefni meš hįreysti eša uppivöšslu, žį varšar žaš sektum eša varšhaldi allt aš 3 mįnušum.
Sömu refsingu skal sį sęta, sem į sama hįtt truflar opinbera gušsžjónustu eša ašrar kirkjuathafnir eša raskar śtfararhelgi.
...1)
Sömu refsingu varšar žaš aš fara ósęmilega meš hluti, sem teljast til kirkna og nota į viš kirkjulegar athafnir.
Hafi verknašurinn haft eša veriš ętlaš aš hafa ķ för meš sér velferšarmissi fyrir nokkurn mann, žį skal refsingin vera fangelsi ekki skemur en 2 įr og allt aš 16 įrum.
Sömu refsingu skal sį sęta, sem lįtiš hefur af opinberu starfi og eftir žaš segir frį eša misnotar į ofangreindan hįtt vitneskju, sem hann hafši fengiš ķ stöšu sinni og leynt į aš fara.
Sé skżrsla röng ķ atrišum, sem ekki varša mįlefni žaš, sem veriš er aš kanna, mį beita sektum eša varšhaldi.]1)
[Hafi mašur boriš rangt fyrir rétti eša stjórnvaldi, sem ķ 1. mgr. 142. gr. getur, um atriši, sem honum var óheimilt aš skżra frį eša heimilt aš neita aš gefa skżrslu um, mį fęra hegningu nišur og jafnvel lįta hana falla nišur, ef mįlsbętur eru.]1)
Įkvęši 1. mgr. 143. gr. koma hér til greina eftir žvķ, sem viš į.
Įkveša mį ķ dómi, eftir beišni žess, sem fyrir óréttinum hefur oršiš, aš nišurstaša dóms og žaš af forsendum hans, sem dómur telur hęfilegt, skuli birt aš opinberri tilhlutan ķ einu eša fleirum opinberum blöšum eša ritum.
Sé fölsun framkvęmd į žann hįtt, aš skert er efnisverš gjaldgengrar myntar, skal refsingin vera fangelsi allt aš 4 įrum.
Hafi ašeins veriš um lķtilręši aš tefla, eša miklar mįlsbętur eru aš öšru leyti, einkum ef fremjandi hefur ekki ętlaš aš baka öšrum tjón, mį beita varšhaldi eša sektum.
Sömu refsingu varšar žaš aš nota žess hįttar röng gögn ķ lögskiptum, sem vęru žau rétt aš efni til.
Sömu refsingu skal sį sęta, sem ķ sama skyni kemur žvķ til leišar meš svikum, aš žess hįttar opinber stimpill eša merki sé sett į hluti, sem ekki eru til žess fallnir, eša notar slķka hluti.
Noti mašur ķ sama skyni hluti, sem einkastimpill eša einkamerki hefur ranglega veriš sett į, eša annaš merki, sem į aš segja til einhvers atrišis um hlutinn, sem mįli skiptir ķ višskiptum manna, žį varšar žaš sektum, varšhaldi eša fangelsi allt aš 1 įri.
Refsingu eins og aš ofan greinir skal ennfremur sį sęta, sem ķ žvķ skyni aš blekkja ķ višskiptum notar hluti, eftir aš stimpill, merki eša annaš auškenni, sem löglega hafši veriš į hlutinn sett, hefur veriš numiš burtu eša rangfęrt.
Žaš varšar sektum aš bśa til, flytja inn eša dreifa śt hlutum, sem aš gerš og frįgangi lķkjast mjög stimpilmerkjum, póstfrķmerkjum eša öšrum slķkum greišslumerkjum.
Hver, sem til žess aš halla eša fyrirgera rétti annarra, eyšileggur sönnunargagn, kemur žvķ undan eša gerir žaš ónothęft aš öllu eša einhverju leyti, skal sęta fangelsi allt aš 2 įrum eša varšhaldi.
Nś hefur mašur framiš verknaš žann, sem ķ 1. eša 2. mgr. getur, į gögnum, sem kynnu aš hafa oršiš af atriši um sekt hans ķ opinberu mįli, og er žį žaš verk refsilaust.
Refsing skal žó ekki vera lęgri en 2 įra fangelsi, hafi sį, er verkiš vann, séš fram į, aš mönnum mundi vera af žvķ bersżnilegur lķfshįski bśinn eša eldsvošinn mundi hafa ķ för meš sér augljósa hęttu į yfirgripsmikilli eyšingu į eignum annarra manna.
1)L. 16/1990, 3. gr.2)L. 41/1973, 3. gr.3)L. 16/1990, 4. gr.
[Nś beitir mašur, sem er ķ loftfari, ofbeldi eša hótun um ofbeldi eša annarri ólögmętri ašferš til aš nį valdi į stjórn loftfars eša grķpur į annan hįtt ólöglega inn ķ stjórn žess og flug, og varšar žaš fangelsi ekki skemur en 2 įr. Ef alveg sérstaklega stendur į, getur refsing oršiš lęgri. ...1)]2)
[Sömu refsingu og ķ 2. mgr. žessarar greinar skal sį sęta sem meš ofbeldi eša hótun um ofbeldi veitist aš mönnum sem staddir eru ķ flughöfn ętlašri alžjóšlegri flugumferš, enda valdi verknašur eša sé til žess fallinn aš valda almannahęttu.
Įkvęši 166., 167. og 169. gr. eiga einnig viš um brot į 2. og 3. mgr.]3)
Ef brot er framiš af gįleysi, žį varšar žaš sektum eša varšhaldi.
Sé brot framiš af gįleysi, žį varšar žaš sektum, varšhaldi eša fangelsi allt aš einu įri.
1)Į vęntanlega aš vera ,,Lįti``.
Sömu refsingu varšar žaš, ef slķkir munir, sem spilltir eru og skašsamlegir heilsu manna ķ venjulegri notkun, eru lįtnir sęta mešferš, sem löguš er til aš leyna skašsemi žeirra.
Sömu refsingu varšar žaš enn fremur aš hafa į bošstólum eša vinna į annan hįtt aš śtbreišslu muna, sem spilltir eru į framangreindan hįtt, ef leynt er žessari skašsemi žeirra.
Sé brot framiš af gįleysi, žį varšar žaš sektum, varšhaldi eša fangelsi allt aš 1 įri.
Sé brot framiš af gįleysi, žį varšar žaš sektum eša varšhaldi.
Sé brot framiš af gįleysi, varšar žaš sektum eša varšhaldi.
Sömu refsingu skal sį sęta, sem gegn įkvęšum nefndra laga framleišir, bżr til, flytur inn, flytur śt, kaupir, lętur af hendi, tekur viš eša hefur ķ vörslum sķnum įvana- og fķkniefni ķ žvķ skyni aš afhenda žau į žann hįtt, sem greint er ķ 1. mgr.]1)
Hver, sem į framangreindan hįtt veldur hęttu į žvķ, aš hśsdżra- eša jurtasjśkdómar komi upp eša berist śt, skal sęta varšhaldi eša fangelsi allt aš 3 įrum, eša sektum, ef mįlsbętur eru.
Sé brot samkvęmt grein žessari framiš af gįleysi, žį varšar žaš sektum, varšhaldi eša fangelsi allt aš 6 mįnušum.
Sé brot framiš af gįleysi, žį varšar žaš sektum eša varšhaldi allt aš 6 mįnušum.
Sömu refsingu varšar aš neita manni um ašgang til jafns viš ašra aš opinberum samkomustaš eša öšrum stöšum sem opnir eru almenningi.]1)
Įkveša skal meš dómi, hvort vinningi af fjįrhęttuspili eša vešmįli skuli skilaš aftur eša hvort hann skuli geršur upptękur.
Nś hefur félagi veriš slitiš ķ brįš meš yfirvaldsrįšstöfun eša til fullnašar meš dómi, og skulu žį žeir, er halda félagsskapnum įfram eša ganga ķ hann eftir žaš, sęta sektum, varšhaldi eša fangelsi allt aš 1 įri.
Sé brot framiš af stórfelldu gįleysi, žį varšar žaš varšhaldi eša fangelsi allt aš 1 įri.
Ókvęntur mašur eša ógift kona, sem gengur aš eiga gifta konu eša kvęntan mann, skal sęta varšhaldi eša fangelsi allt aš 1 įri. Nś skal hjónaband ekki sęta ógildingu, og mį žį dęma sektir eša varšhald eša jafnvel lįta refsingu falla nišur.
Varšhaldi eša sektum skal sį sęta, sem af žverśš vanrękir framfęrsluskyldu sķna eša skyldu til mešlagsgreišslu gagnvart nokkrum framangreindra ašilja, sem af žvķ geta oršiš bjargžrota.
Įkveša mį, aš sök samkvęmt grein žessari skuli nišur falla, ef sį ęskir žess, sem misgert var viš.
Lįta mį refsingu falla nišur, žegar svo ber viš, aš barn, sem gift kona hefur getiš utan hjónabands, hefur veriš tilkynnt sem hjónabandsbarn og eiginmašur hennar hefur samžykkt žaš.
Sömu refsingu varšar žaš ef samręši eša önnur kynferšismök eiga sér staš vegna žeirrar blekkingar aš um lęknisfręšilega eša ašra vķsindalega mešferš sé aš ręša.]1)
Önnur kynferšisleg įreitni manns gagnvart barni sķnu eša öšrum nišja en sś er greinir ķ 1. mgr. varšar allt aš 2 įra fangelsi og allt aš 4 įra fangelsi sé barniš yngra en 16 įra.
Samręši eša önnur kynferšismök milli systkina varša fangelsi allt aš 4 įrum. Hafi annaš systkina eša bęši ekki nįš 18 įra aldri žegar verknašur įtti sér staš mį įkveša aš refsing falli nišur aš žvķ er žau varšar.]1)
Önnur kynferšisleg įreitni en sś sem greinir ķ 1. mgr. varšar fangelsi allt aš 2 įrum og allt aš 4 įra fangelsi sé barniš yngra en 16 įra.]1)
Hver sem meš blekkingum, gjöfum eša į annan hįtt tęlir ungmenni į aldrinum 14--16 įra til samręšis eša annarra kynferšismaka skal sęta fangelsi allt aš 4 įrum.]1)
Hver sem hefur atvinnu eša višurvęri sitt af lauslęti annarra skal sęta fangelsi allt aš 4 įrum.
Sömu refsingu varšar žaš aš ginna, hvetja eša ašstoša ungmenni, yngra en 18 įra, til žess aš hafa višurvęri sitt af lauslęti.
Sömu refsingu varšar žaš einnig aš stušla aš žvķ aš nokkur mašur flytji śr landi eša til landsins ķ žvķ skyni aš hann hafi višurvęri sitt af lauslęti ef viškomandi er yngri en 21 įrs eša honum er ókunnugt um žennan tilgang fararinnar.
Hver sem stušlar aš žvķ meš ginningum, hvatningum eša milligöngu aš ašrir hafi holdlegt samręši eša önnur kynferšismök gegn greišslu eša gerir sér lauslęti annarra aš tekjulind, svo sem meš śtleigu hśsnęšis eša öšru, skal sęta fangelsi allt aš 4 įrum en sektum eša varšhaldi ef mįlsbętur eru.]1)
Sömu refsingu varšar žaš aš bśa til eša flytja inn ķ śtbreišsluskyni, selja, śtbżta eša dreifa į annan hįtt śt klįmritum, klįmmyndum eša öšrum slķkum hlutum, eša hafa žį opinberlega til sżnis, svo og aš efna til opinbers fyrirlestrar, eša leiks, sem er ósišlegur į sama hįtt.
Žaš varšar ennfremur sömu refsingu, aš lįta af hendi viš unglinga, yngri en 18 įra, klįmrit, klįmmyndir eša ašra slķka hluti.
[Hver sem hefur ķ vörslu sinni ljósmyndir, kvikmyndir eša sambęrilega hluti sem sżna börn į kynferšislegan eša klįmfenginn hįtt skal sęta sektum. Sömu refsingu varšar aš hafa ķ vörslu sinni ljósmyndir, kvikmyndir eša sambęrilega hluti sem sżna börn ķ kynferšisathöfnum meš dżrum eša nota hluti į klįmfenginn hįtt.]1)
Ef ašeins er um tilraun aš ręša, og barniš hefur ekki bešiš neitt tjón, mį lįta refsingu falla nišur.
Hver, sem meš samžykki móšur deyšir fóstur hennar eša ljęr henni liš sitt til fóstureyšingar, skal sęta fangelsi allt aš 4 įrum. Sé um mikla sök aš ręša, einkum ef verknašurinn er framinn ķ įvinningsskyni eša hann hefur haft ķ för meš sér dauša eša stórfellt heilsutjón móšur, skal beita allt aš 8 įra fangelsi. Hafi verkiš veriš framiš įn samžykkis móšur, skal refsing vera fangelsi ekki skemur en 2 įr og allt aš 12 įrum.
Mįlssókn er opinber śt af broti samkvęmt 1. mgr., og skal mįl eigi höfšaš nema almenningshagsmunir krefjist žess.]1)
Nś hlżst stórfellt lķkams- eša heilsutjón af įrįs eša brot er sérstaklega hęttulegt vegna žeirrar ašferšar, ž. į m. tękja, sem notuš eru, svo og žegar sį, er sętir lķkamsįrįs, hlżtur bana af atlögu, og varšar brot žį fangelsi allt aš 16 įrum.]1)
Samžykki til lķkamsįrįsar veldur žvķ, aš refsingu, sem ella vęri unniš til, mį lękka. Nś varšar verknašur viš 217. gr., og veršur žį ekki refsaš, žegar samžykki liggur fyrir.
Nś er lķkamsįrįs unnin ķ įflogum eša įtökum milli žess, sem henni veldur, og žess, sem misgert er viš, og er žį heimilt aš lękka refsingu eša jafnvel lįta hana falla nišur, žegar verknašur į undir 217. gr. Sama er, ef sį, sem veršur fyrir tjóni, į upptök aš įtökum meš įrįs, ertingum eša lķku.]1)
Hafi móšir yfirgefiš barn sitt bjargarvana žegar eftir fęšingu žess, og ętla mį, aš žaš sé gert af sams konar įstęšum og ķ 212. gr. getur, mį beita vęgari refsingu aš tiltölu og jafnvel lįta refsingu falla nišur, ef barniš hefur ekkert teljanlegt tjón bešiš.
Refsingu, sem ķ 1. mgr. segir, skal sį sęta, sem śthżsir feršamanni eša segir honum rangt til vegar, enda hefši hann įtt aš geta séš, aš feršamanninum myndi verša aš žvķ hįski bśinn.
Varšhaldi eša fangelsi allt aš 4 įrum skal sį sęta, sem ķ įbataskyni, af gįska eša į annan ófyrirleitinn hįtt stofnar lķfi eša heilsu annarra ķ augljósan hįska.
Sömu hegningu skal sį sęta, sem ekki annast um, aš neytt sé žeirra bjargarmešala, sem fyrir hendi eru, til žess aš lķfga žį, sem lķf kann aš leynast meš, en lķta śt eins og daušir, eša višhefur ekki žęr ašferšir, sem bošnar eru žeim til umönnunar, sem lent hafa ķ skipreika eša öšrum svipušum óförum.
Hafi frelsissvipting veriš framin ķ įvinningsskyni eša veriš langvarandi, svo og ef mašur hefur veriš settur ķ heimildarleysi į gešveikrahęli, fluttur burt ķ önnur lönd eša fenginn mönnum į vald, sem ekki eiga neinn rétt į žvķ, žį skal beita fangelsisrefsingu ekki skemur en 1 įr og allt aš 16 įrum eša ęvilangt.
Sömu refsingu varšar žaš aš ónżta eša skjóta undan einkagögnum žeim, sem nefnd eru ķ 1. mgr.
Sektum eša varšhaldi allt aš 3 mįnušum skal sį sęta, sem hnżsist ķ hirslur annars manns įn nęgilegra įstęšna.
Hver, sem opinberlega leggur annan mann ķ einelti meš vķsvitandi ósönnum skżrslum, sem lagašar eru til žess aš lękka hann ķ įliti almennings, sęti sektum eša varšhaldi allt aš 1 įri.
Sé ašdróttun birt eša borin śt opinberlega, enda žótt sakarįberi hafi ekki haft sennilega įstęšu til aš halda hana rétta, žį varšar žaš sektum, varšhaldi eša fangelsi allt aš 2 įrum.
Hafi mašur, er sętt hefur refsidómi fyrir einhvern verknaš, sķšar öšlast uppreist ęru, er ekki heimilt aš bera hann framar žeim sökum, og leysir sönnun žvķ ekki undan refsingu, er svo stendur į.
Dęma mį žann, sem sekur reynist um ęrumeišandi ašdróttun, til žess aš greiša žeim, sem misgert var viš, ef hann krefst žess, hęfilega fjįrhęš til žess aš standast kostnaš af birtingu dóms, atrišisorša hans eša forsendna jafnframt, eftir žvķ sem įstęša žykir til, ķ opinberu blaši eša riti, einu eša fleirum.
Ef žjófnašarbrot er sérstaklega stórfellt, svo sem vegna veršmętis žess, sem stoliš var, eša hvernig hinu stolna eša geymslu žess var hįttaš, vegna ašferšarinnar, sem höfš var viš žjófnašinn, eša hęttu, sem honum var samfara, svo og žegar žjófnašur er framinn af mörgum ķ sameiningu eša sami mašur hefur gerst sekur um marga žjófnaši, žį skal refsing aš jafnaši ekki vera lęgri en 3 mįnaša fangelsi.
Hafi mašur notaš peninga annars manns heimildarlaust ķ sjįlfs sķn žarfir, žį skal honum refsaš fyrir žaš samkvęmt 1. mgr., hvort sem honum hefur veriš skylt aš halda peningunum ašgreindum frį sķnu fé eša ekki.
Nś hefur verknašur, sem ķ 4. tölul. getur, veriš framinn til žess aš draga taum einhvers lįnardrottins öšrum til tjóns, og skal žį žvķ ašeins refsa lįnardrottninum, aš hann hafi komiš skuldunaut til aš framkvęma ķvilnunina į žeim tķma, er lįnardrottinn sį, aš gjaldžrot eša greišslustöšvun vofši yfir.
Nś hefur brot veriš framiš, sem lżst er ķ 4. tölul., įn žess aš nokkur sérstaklega tryggšur réttur sé skertur eša įn žess aš įrangurslaus ašfarargerš, gjaldžrot eša samningsrįšstafanir um naušasamninga įn gjaldžrotamešferšar hafi į eftir fylgt, og skal žį žvķ ašeins mįl höfša, aš sį krefjist žess, sem misgert var viš.
Nś standa brot žau, er ķ 1. mgr. segir, ķ sambandi viš verknaš, er varšar viš 246. eša 253. gr., og skal žį refsaš meš sektum, varšhaldi eša fangelsi allt aš 2 įrum.
[Ef tjón af brotinu nemur ekki yfir 7000 krónum og engin sérstök atvik auka saknęmi žess og sökunautur hefur ekki įšur reynst sekur um aušgunarbrot skal mįl eigi höfšaš nema almenningshagsmunir krefjist žess.]1)
Nś hefur brot, sem ķ 244.--250. og 254. gr. getur, komiš nišur į nįnum vandamanni, og mį žį lįta mįlssókn falla nišur, ef vandamašurinn ęskir žess.
Hafi mikil eignaspjöll veriš gerš, eša brot er aš öšru leyti sérstaklega stórfellt, eša hafi hinn seki veriš įšur dęmdur fyrir brot į įkvęšum žessarar greinar eša 164., 165., fyrri mįlsgrein 168., fyrri mįlsgrein 176. eša 177. gr., žį mį beita fangelsi allt aš 6 įrum. [Sama er, ef eignaspjöll beinast aš loftfari.]1)
Ef verknašur, sem lżst er ķ 2. mgr. hér aš ofan, hefur veriš framinn af gįleysi, žį varšar žaš sektum eša varšhaldi eša fangelsi allt aš 6 mįnušum.
Mįl śt af brotum, sem ķ 1. og 3. mgr. getur, skal žvķ ašeins höfša, aš sį krefjist žess, sem misgert var viš.
Um mįlshöfšun śt af brotum samkvęmt žessari grein fer eftir sömu reglum sem ķ sķšustu mįlsgrein 250. gr. getur.
Ef mašur notar ella hlut annars manns heimildarlaust og veldur honum meš žvķ tjóni eša verulegum óžęgindum, žį varšar žaš sektum eša varšhaldi eša fangelsi allt aš 2 įrum.
Hver, sem aftrar öšrum manni aš neyta réttar sķns til umrįša yfir hlut, sem hann hefur ķ vörslum sķnum, eša til žess aš halda honum, skal sęta sektum, varšhaldi eša fangelsi allt aš 6 mįnušum.
Mįl śt af brotum, sem ķ 2. og 3. mgr. getur, skal žvķ ašeins höfša, aš sį krefjist žess, sem misgert var viš.]1)
Sömu refsingu skal sį sęta sem af įsetningi eša stórfelldu gįleysi gerist sekur um meiri hįttar brot gegn 3. mgr. 30. gr. laga um stašgreišslu opinberra gjalda, 2. mgr. 40. gr. laga um viršisaukaskatt, 37. og 38. gr., sbr. 36. gr., laga um bókhald eša 83.--85. gr., sbr. 82. gr., laga um įrsreikninga, žar į mešal til žess aš leyna aušgunarbroti sķnu eša annarra.
Verknašur telst meiri hįttar brot skv. 1. og 2. mgr. žessarar greinar ef brotiš lżtur aš verulegum fjįrhęšum, ef verknašur er framinn meš sérstaklega vķtaveršum hętti eša viš ašstęšur sem auka mjög saknęmi brotsins, svo og ef mašur, sem til refsingar skal dęma fyrir eitthvert žeirra brota sem getur ķ 1. eša 2. mgr., hefur įšur veriš dęmdur sekur fyrir sams konar brot eša eitthvert annaš brot sem undir žau įkvęši fellur.]1)
Refsing getur oršiš fangelsi allt aš 10 įrum ef um ręšir įvinning af broti skv. 173. gr. a.
Ef įvinningur er smįvęgilegur og engin sérstök atvik auka saknęmi brotsins skal mįl eigi höfšaš nema almenningshagsmunir krefjist.
Sé brot framiš af gįleysi varšar žaš sektum eša varšhaldi. Varši brotiš sem įvinningur stafar frį ekki žyngri refsingu en varšhaldi mį lįta refsingu falla nišur.]1)
1)L. 100/1951, 4. gr. Rg. 179/1992, sbr. 259/1995.
Beita mį įkvęšum 48. gr. um slķka fanga eftir žvķ, sem viš į.