Prenta ķ tveimur dįlkum. Śtgįfa 120a. Uppfęrt til febrśar 1996.
Lög um rétt manna til aš kalla sig išnfręšinga
1982 nr. 46 11. maķ
1. gr. Rétt til aš kalla sig išnfręšinga eša nota heiti sem felur ķ sér oršiš išnfręšingur hafa žeir einir hér į landi sem lokiš hafa fullnašarprófi ķ išnfręši frį Tękniskóla Ķslands eša hafa fengiš til žess leyfi rįšherra.
Engum mį veita leyfi žaš sem um ręšir ķ 1. mgr. žessarar greinar nema hann hafi lokiš sambęrilegu nįmi og išnfręšingar frį Tękniskóla Ķslands.
Žrįtt fyrir įkvęši 2. mgr. žessarar greinar mį veita mönnum sem starfaš hafa sem išnfręšingar eigi skemur en sex įr leyfi til žess aš kalla sig išnfręšinga, enda žótt žeir fullnęgi eigi prófskilyršum žeim sem žar greinir.
2. gr. Įšur en leyfi skv. 1. gr. er veitt skal leita įlits Išnfręšingafélags Ķslands.
Réttur til aš kalla sig išnfręšing skv. 1. og 2. mgr. 1. gr. gildir frį žeim tķma er išnfręšingur lauk fullnašarprófi ķ grein sinni.
3. gr. Brot gegn lögum žessum varša sektum. Sektirnar renna ķ rķkissjóš.
Mįl śt af brotum gegn lögum žessum sęta mešferš opinberra mįla.
4. gr. Rįšherra er heimilt aš setja meš reglugerš nįnari įkvęši um framkvęmd laga žessara.